Week 4. 11 april – 19 april

Week 4

donderdag 11 april
Newberry Springs – Lancaster

Ondanks de wind heerlijk geslapen, we staan om 8.00hr op ontbijten en ruimen alles op.
Amper een paar honderd meter van de camping zien we schitterende boondock plekken waar we redelijk beschut voor de wind hadden kunnen staan.
Het is net als met postkantoren heb je er een nodig dan kom je er geen tegen, als je er geen nodig heb kom je ze in ieder gehucht tegen.
We vervolgen Route 66 weer en stoppen bij het Bagdad café, dit is niet het originele, vroeger heette dat Sidewinder café, alleen de sign is de enige echte originele, het café is gebruikt in de film Bagdad Café.
Het originele Bagdad café stond vroeger in de buurt van AmboyCrater.
Het zwembad in Newberry Springs  zijn ze wel aan begonnen maar hebben het nooit afgemaakt.
We komen uit in Dagget dit is een van de oudste stadjes in de Mojave woestijn, ontstaan door de aanleg van de Santa-Fe spoorweg in 1882
De garage werd in 1880 gebouwd als een reparatiewerkplaats voor locomotieven die reden tussen Daggett en het Calicagebergte voor de boraxmijnen.
Het hotel aan de rechterkant was oorspronkelijk een gebouw met twee verdiepingen, gebouwd in 1875, het is tot 3x toe afgebrand
Na de brand in 1908 werd het herbouwd met maar 1 verdieping.
Het gebouw aan de linkerkant zou een misschien een winkel zijn geweest.
Aan de andere kant van het spoor zien we het een café en een garage uit de jaren ’30.
We rijden Barstow in en als we een Walmart zien gaan we eerst nog wat boodschappen halen, veel is het niet want we hebben de camper nog 4 dagen het is dus uitrekenen wat en hoeveel we kopen.
Bij de kassa’s is het scheurend druk we spelen zelf winkeltje door bij de self check af te rekenen, alleen vervelend dat ze in de ene winkel de broodjes bagels noemen en in de andere hard rolls, hadden we toch weer hulp nodig.
Hierna rijden we Barstow in, daar zijn we nog niet zo heel lang geleden nog geweest.
We parkeren de camper en lopen een rondje door het plaatsje, zien mooie murals, in Barstow zit er in iedere mural een konijn verstopt.
De grote mural doe gaat over de grote trek van de Mormonen, die hadden we de vorige keer ook al gezien.
Dan is er nog een mooie mural bij het El Rancho motel, helaas is deze helemaal verknalt door er een blik verf over uit te laten lopen.
Er staat ook een Roy’s café, geïnspireerd door Roy’s in Amboy, zelfs het sign lijkt er op.
We willen het Route 66 museum bezoeken, dit was de vorige keer gesloten, jammer nu weer het blijkt alleen op vrijdag, zaterdag en zondag open te zijn.
Voor Oro Grande komen we de Bottle Tree Ranch tegen, Elmer Long heeft ieder stukje van de Bottle Tree Ranch zelf gemaakt.
De eerste boom heeft hij in 2000 gemaakt met zelf verzamelende flessen, ondertussen zijn er meer dan 200 bomen, met in de top heel verschillende items van een hand naaimachine tot driewieler.
Verderop komen we in Oro Grande een verzameling winkeltjes, veelal met antiek en als men hier antiek zegt is het vaak oude meuk en een pizzeria.
In Victorville staat een Route 66 museum, op de parking gebruiken we eerst onze lunch voor we het museum ingaan.
Buiten zijn er verschillende murals te vinden, als we het museum ingaan blijkt het gratis te zijn, we worden verwelkomt en krijgen uitleg wat er allemaal te zien is.
We lopen een rondje en maken weer genoeg foto’s, we raken in gesprek met een vrijwilliger als hij hoort dat we Nederlanders zijn, hij zelf heeft na de oorlog als militair in Duitsland gestationeerd geweest en heeft een Duitse vrouw en is ook regelmatig in Europa geweest.
Als we weer op de weg zitten merken we dat de wind weer flink is toegenomen, ook het verkeer het lijkt wel spitsuur en dat om 15.00hr..
Ons doel is Lancaster en daar bij de Walmart te overnachten, bij de 1ste Walmart is het niet toegestaan dan op naar de volgende, volgens Overnight Parking Finder zou het bij de volgende wel toegestaan zijn.
Wij daarheen, rond 18.00hr braad ik de kip, het waait te hard voor de bbq en we staan ook niet zo handig om dit op het parkeerterrein te doen.
Als we rond 21.00hr de verslagen zitten te maken wordt er op de deur geklopt en komt de security vertellen dat we hier niet mogen overnachten.
De Walmart zou hun policy hierover veranderd hebben en het zou nu nergens meer toegestaan zijn.
We mogen nog wel even blijven staan, maar in ieder geval niet gaan slapen.
De verslagen worden afgemaakt, we doen nog even een vergeten boodschap en dan gaan we kijken of we bij Lowe’s mogen staan.
Daar staan er meerdere auto’s campers om te overnachten, helaas net geen wifi van de Lowe’s, dan maar de eigen hotspot.

vrijdag 12 april
Antylope Valley Poppy Reserve

Gisteravond dus naar Lowe’s gereden, omdat er bij de Walmart niet overnacht mocht worden, er hangen trouwens geen borden dat overnight camping niet mag.
Bij de Lowe’s gaan staan achteraan op het parkeerterrein, dat is eigenlijk bij een supermarkt, na een uurtje op bed gelegen te hebben vonden we het toch teveel lawaai daar, steeds auto’s met veel gas langs rijden of beatboxen op vol volume.
Om 0.20hr zijn we een stuk verder op het parkeerterrein gereden, dichter naar Lowe’s en hebben daar heerlijk geslapen.
Het is 8.00hr als we opstaan voor ons is een heel stuk parkeerterrein gevuld met auto’s, carpool denk we, we hebben hier niks van gemerkt.
In principe is Route 66 voor ons klaar, het laatste stuk hebben we ooit al eens gedaan en om nu met een camper naar de Santa Monica Pier te gaan lijkt me geen goed idee.
Het is zoals gewoonlijk rond 9.00hr als we weg rijden naar Antelope Valley Califonia Poppy Reseve.
Van verre zien we al de oranje hellingen en dan zijn we er nog niet eens, dit jaar zijn er gewoon heel heel veel Poppy’s, ook hele velden vol met Poppy’s langs de kant van de weg.
Als we bij de het Poppy Reserve aankomen kunnen we meteen aansluiten in de file om het park binnen te komen, wat een drukte.
We betalen de $9 intree of parkeergeld, daar zijn we nog niet uit, we kunnen in ieder geval de camper goed kwijt op de bus en RV parking.
Ik kleed me voor de 3de keer om, 1ste keer dunne lange broek en t-shirt na het ontbijt bedacht ik me dat het mooi weer was en doe een korte broek en hemdje aan, er staat weer een stevige wind dus wordt het een spijkerbroek en shirt met lange mouwen.
Als we starten met de wandeling doe ik nog een windjasje aan en mijn sjaal om, jammer dat we geen handschoenen bij ons hebben het was erg fris zo op de wind.
We lopen de South en de North loop trail een rondje van ongeveer 2 mijl, bloeiende poppy’s overal waar je kijkt, ook staan er hele velden met Bigelow Coreopsis, dat lijkt op kamille maar dan geel.
Als wildlife hebben we wat vogeltjes en een lizard gezien.
Het is tegen 12.30hr als we weer terug zijn bij de camper, we overleggen wat we verder gaan doen, we hebben nog 1 dag over, zondag moeten we pas in Los Angeles zijn.
In het visitorcenter hadden we wat folders mee genomen, we zoeken iets in de buurt, we hebben een folder van het Saddleback Butte SP nog geen 28 mijl van waar we op dat moment staan we besluiten daarheen te gaan en als het mogelijk is lekker van de zon te genieten.
Als we het Poppy Reserve uitrijden is de file om er in te komen nog langer en ook aan de weg staan er auto’s geparkeerd en lopen de mensen richting de ingang of die er dan gratis in mogen hebben we niet kunnen ontdekken.
Nu het wat later op de dag is staan de Poppy’s meer open en lijkt het nog feller gekleurd, overal aan de weg zie je mensen foto’s nemen tussen de bloemen, het lijkt de keukenhof wel.
Het is oppassen met rijden er wordt regelmatig plotseling gestopt door een automobilist.
Na alle stoplichten in Lancaster komen we op een rustigere weg en rijden in een streep door naar Saddleback Butte SP.
We slaan het gedeelte met de dagrecreatie over en gaan meteen door naar de camping het is vrijdag en misschien dat er vanmiddag een hoop Amerikanen besluiten een weekend naar een camping te gaan.
Op de camping zijn er 2 plaatsen bezet dus keus genoeg, we kiezen uiteindelijk voor een plek waar we wat beschut, tegen de wind kunnen, zitten.
Rond om ons staan mooie Joshua trees, in de verte de bergen en de zon, een natje en een droogje, wat wilt een mens nog meer.
Rob haalt een grote cactusdoorn uit mijn schoen, deze was niet zichtbaar maar iedere keer dat ik op een steentje trapte of zo, werd er onder in mijn voet geprikt, kan je vertellen het loopt nu een stuk lekkerder.

Zo rond 19.00hr worden er toch meer plekken bezet.
We worden nog getrakteerd op een mooie zonsondergang.

Zaterdag 13 april
Lancaster – Anaheim


Het was vannacht weer behoorlijk koud, werd er verschillende keren wakker van, heb het helemaal gehad met de kou.
We staan om 8.00hr, ik was me met ijswater ben dan ook meteen klaar wakker.
De generator mag pas om 10.00hr dus gaan we alvast rijden en zullen ergens onderweg ontbijt maken.
Als snel vinden we een plek in the middle of nowere waar we kunnen parkeren en maken koffie en doen wafels in de toaster.
Na de afwas gaan we richting een Walmart in Palmdale, we hebben een luxe probleem, niks lekkers bij de koffie.
Naast de Walmart zien we een Hobby Lobby, tijd genoeg vandaag om daar ook even binnen te gaan,we scoren meteen een verjaardagscadeau voor mijn moeder en pannenlappen voor in mijn keuken, ook zagen we ons nieuwe servies staan.
We rijden dezelfde weg terug die we van de week ook gereden hebben toen we uit Newberry kwamen.
Het bord met de vraag Will you merry me? staat nog steeds aan de kant van de weg, hopelijk heeft degene voor wie het bord bestemd is het gelezen, anders zit vriendjelief nog steeds op een antwoord te wachten en wie weet hoelang al, het bord zag er verweerd uit.
We hebben namelijk besloten om vandaag op het gemak al naar Anaheim te rijden, dan hebben we morgen gewoon een relaxdag.
Er wordt regelmatig even gestopt voor een rookpauze en wat foto’s.
Garmin heeft de opdracht ons naar San Bernardino te brengen voor het Wigwam hotel.
We worden naar de interstate geleid, een andere mogelijkheid is er niet, maar zodra we eraf kunnen doen we dat en dan rijden we weer op Route66, terwijl ik had geschreven dat we die niet meer zouden rijden.
Het Wigwam hotel staat tussen Rialto en San Bernardino en is samen met het Wigwam hotel in Holbrook  dat aan Route 66 staat, er is ook nog een Wigwam hotel in Cave City, Kentucky, dit zijn de enigste 3 die nog over zijn van de 7 die er ooit gebouwd zijn.
We vonden deze er wel beter uit zien en er zat tenminste een raam in we lopen een rondje over het terrein er staan nog wat oude auto’s en we vinden er een Cristaatcactus.
Het is ondertussen bloedje heet dus ik verwissel mijn lange broek voor wat luchtigere kleding, toch makkelijk dat je al je kleding bij je hebt in de camper.
We rijden door Riverside zo te zien een redelijk grote plaats, wel een heel nette plaats weinig troep op straat en rond de woningen, de kersenbloesem bloeit er welig.
Zoals in ieder plaats toch heel wat zwervers, tegenwoordig allemaal met hond, de een nog zieliger dan de ander.
Het laatste stuk gaat over de Riverside freeway en daar is het erg druk, op alle 6 de rijbanen en de 2 expressbanen het 1ste stuk was het een carpoolstrrok daar  mag je tegenwoordig alleen op met 3 personen in de auto, vroeger met 2, verderop werd het een tollweg.
Zodra we van de interstate af gaan rijden we ook zo de camping op die gepland stond voor morgennacht.
Op de vraag of er plaats is voor 2 nachten krijgen we te horen dat ze vol zet zijn, of er dan morgen wel plaats is wordt even nagekeken en dan blijkt er ook voor vannacht plaats te zijn, we krijgen een invalide plek toegewezen achter in het park , helaas loopt de interstate bovenover de camping heen en is er veel lawaai van voorbij razende auto’s.
De temperatuur is goed dus gaan we na de lunch, die we nuttigden om 15.00hr buiten zitten, als echte vogelaars proberen we vogeltjes te spotten en te fotograferen, mij lukte het om een specht op de foto te krijgen.
Als avond eten gaat de laatste kip op de bbq, bak ik de laatste aardappelen, eten we de laatste appelmoes en nemen we de laatste toetjes, voor morgen is er ook nog eten mocht iemand denken dat we dan honger lijden.

Zondag 14 april
Anaheim

Gisteravond al een whats-app berichtje naar onze dochter gedaan om haar te feliciteren met haar verjaardag.
Als we naar bed gaan zet ik geen wekker, we hebben vandaag niks op het programma en mogen dan ook uitslapen.
Om even 5.00hr gaat mijn telefoon, ik schiet uit bed en was net te laat, ik zie dat het mijn zus is, ik kan je vertellen dat ik bijna een hartverzakking kreeg, mijn beide ouders zijn op hoge leeftijd, het 1ste waar je dan aan denkt dat er iets met een van hun gebeurd is.
Een tante, een zus van mijn moeder, was plotseling overleden, ze hebben nog wel geprobeerd om de begrafenis op zaterdag te zetten, maar er moet maar iets gebeuren en dan zijn we er ook dan niet bij, jammer maar het is goed zo.
In de loop van de morgen bel ik onze dochter nog even en we kletsen even bij.
Verder hebben we een heel relaxte dag er van gemaakt, lekker buiten met een boek, vogeltjes, eekhoorntjes en konijntjes kijkend.
Ik doe nog een dutje van anderhalf uur volgens mijn fitbit.
Rond 17.00hr halen we de kasten leeg en pakken een koffer in, de rest onder andere het beddengoed en de vuile was doen we morgenochtend in een koffer, in Las Vegas pakken we ze nog wel over.
o.ja ik loop nog even naar de Santa Ana River, die nu helemaal droog staat, op de heuvels achter de river staan schitterende huizen.
De camper is grotendeels schoon, ook dat doe ik morgenochtend wel verder, tijd genoeg.
El-Monte zit hier een klein half uurtje hier vandaan.

maandag 15 april
Los Angeles –  Las Vegas

Na een rot nacht, vaak wakker en het in mijn hoofd niet stil krijgen, staan we om 8.00hr op.
We beginnen meteen aan de andere koffer inpakken, wat nog niet mee viel, we ontbijten en ruimen de camper uit.
De buren verblijden we met onze overgebleven spullen, zodat er vrijwel niks weg gegooid hoeft te worden.
Het is 9.05hr als we van de camping wegrijden een half uur later staan we aan de pomp in de buurt van El-Monte.
We rijden de paar honderd meter en moeten dan wachten tot we geholpen worden, blijkbaar is de ervaring dat de campers niet goed afgetankt zijn en hebben ze zelf een pomp staan, alles boven de 5 gallon komt voor eigen rekening.
We dachten hem netjes afgetankt te hebben maar toch ging er nog ruim 6 gallon in, ze hebben er niks voor gerekend.
Dan wordt de camper na gekeken op schade, dat hadden we deze keer niet, er vertellen dat het een onhandig ding is qua indeling, kastjes waar je bijna niet bij kunt omdat het aanrechtblok ervoor staat, de kastjes onder de keuken daar moet je plat voor op je buik gaan liggen om iets uit de hoek te kunnen pakken, als het daar ondanks de antislip matjes heen is gegleden.
De waterheather zit op een plek dat je al een deel van het water kwijt bent voordat je warm water hebt in de keuken en douche, die hadden ze beter in de hoek onder de aanrecht kunnen plaatsen.
En zo zijn er nog wel meer punten die verbeterd kunnen worden.
Toen we zaterdag de luifel naar beneden deden viel er een of andere afdek dop af, we zagen niet zo snel hoe we die terug kunnen plaatsen en laten het zo.
Bij het afhandelen van de papierwinkel wilden ze dat als schade opvoeren, toen we protesteerden meende ze maar dat wij voor verantwoordelijkheid hebben getekend.
Klopt voor de schade die wij maken maar niet door het niet goed afwerken op de fabriek, de manager werd er bij gehaald en we hoefden niks te betalen.
Kortom Coachmen levert niet al te beste campers af, doet allemaal goedkoop aan.
Als we klaar zijn is het net 10.30hr en moeten we tot 12.00hr wachten voor de bus die ons naar Alamo zal brengen, we gaan buiten in de zon zitten en zien alle mensen gaan en komen.
Precies 12.00hr komt de bus voorrijden, wij moeten als 1ste onze bagage erin zetten, dat betekent als laatste eruit.
Het is dan ook al ruim na 13.00hr als we bij Alamo zijn, het was niet druk we waren dan ook vlot weg met een Mitsubishi Outlander.
We mengen ons in het verkeer rondom Los Angeles en moeten mee met de stroom of we willen of niet, wat een gekkenhuis.
We proberen zoveel mogelijk op de carpoolstrook te rijden dat schiet nog enigszins op.
Er rijd een Prius voor ons en die trapt iedere paar seconden op de rem, waarom dat mag ome Joost weten het was super irritant.

Het is 15.30hr als we in wat rustiger verkeer komen, we hebben nog niet geluncht of het moet de rol zoutjes zijn en en candybar, bij Fontana zien we een mall en daar zullen ze beslist eet gelegenheden hebben, als eerste zien we een Wendy’s daar dan ook maar heen gereden, na een snelle hap en een refill weer verder.
We rijden een stuk route van vorige week maar dan andersom en op de interstate in plaats van de landweggetjes.
Zo komen we langs Victorville en Barstow, langs Baker met de thermometer die 90ºF aangeeft = 32ºC.
Fijn dat de mooie viaducten en talud er nog steeds ligt.
Het is 19.00hr als we bij de Eastside Cannery aankomen, we krijgen een kamer op de 8 verdieping weer met 2 queens bedden.
We zetten de spullen op de kamer en gaan eerst naar de Walmart voor wat eten en drinken en om AB creme voor een kloof die ik heb dankzij het agressieve afwasmiddel wat we hadden.
Hierna vinden we het wel best we halen koffie op de 3de verdieping en maken de verslagen,vanavond op tijd naar bed, morgen een drukken dag eerst de nail lounge en dan shoppen.
Ik mag weer naar de babywinkel iets kopen voor mijn babynichtje wat in augustus verwacht wordt.

 Dinsdag 16 april
Las Vegas

Na een nacht heerlijk slapen sta ik fris en fruitig om rond 8.30hr op, Rob maak ik een half uurtje later wakker.
Nadat hij even buiten was wezen roken komt hij terug met koffie die we kunnen halen in de fitness ruimte, gisteren hadden we al yoghurt gekocht en donuts wat als ontbijt moet doorgaan.
Even na 10.00hr gaan we naar beneden en rijden naar de G Lee nail lounge om onze voeten te laten verwennen, 3 kwartier later lopen we op wolken de salon uit.
Het is geen mooi weer vandaag het is bewolkt en het waait hard, het zal ook niet warmer dan 20ºC worden.
We rijden naar de Outlet South, veel hadden we niet nodig, ik koop nog 2 paar schoenen bij Famous Footwear waar ik de Superstar status heb, meisje aan de kassa helemaal in extase wow you are a superstar, het betekent wel dat ik in 1 jaar voor $200 heb gekocht, snap dat ze dat fijn vinden.
Bij Carter’s snuffel ik heerlijk tussen de babykleding de een nog leuker dan de ander, so cute al dat kleine spul, we kopen het een en ander voor ons verwachte babynichtje.
Dan lopen we Fanity Fair nog even binnen ik pas er nog een broek, het ging het niet worden, ik hou niet van heupbroeken.
Als we op de herenafdeling lopen zien we dezelfde korte broeken hangen die we 3 weken geleden bij de Walmart kochten, wel $5 goedkoper.
De lunch gebruiken we in de foodcourt en eten een Phillycheesesteak.
Als we buiten komen spettert het wat, we besluiten naar de Galeria at Sunset te gaan voor Michael’s en Hobby Lobby.
Planten zijn slecht te houden en ook erg duur hier, de oplossing neppers ook erg duur, zelfs cactussen die toch makkelijk in leven te houden moeten zijn verkopen ze hier ook al in de nep variëteit.
We hebben wel het idee dat cactussen de woontrend is op dit ogenblik, behalve de nep cactussen , zien we serviesgoed, keukendoeken, pannenlappen, tafellopers en droog matten met cactussen.
Wanneer we daar aan komen regent het al wat harder en is ook de temperatuur gezakt, het is gewoon fris.
De Old Navy zit daar ook en die had veel met 50% korting,ik scoor er nog een jurkje
Voor vandaag is het wel weer leuk geweest , we doen nog een rondje Walmart voor de spullen die mee naar huis moeten en wat voor bij de koffie.
We verbazen ons weer over de kleur van de snijbloemen, zulke kleuren zal je bij ons niet gauw zien.
Door de bloemen in water met kleurstof te zetten krijgen ze de kleuren die van nature niet voorkomen in de plantenwereld.
Als we koffie gedronken hebben gaan we eens kijken hoe het met het gewicht van de koffers zit en wat er eventueel nog in kan, nou dat valt tegen zo heel veel kan er niet meer bij.
Rond 17.30 is het weer droog en komt ook de zon nog even te voorschijn.
We besluiten om bij de Red Lobster te gaan eten en daarna richting strip te gaan als we buiten komen is het ijskoud en in korte broek is het niet om te doen.
Eerst eten en dan zien we wel, we nemen allebei een Four Course Feast, dat houd in soep, salade, hoofdgerecht en een desert voor $17.99, geen geld.
Als hoofdgerecht nemen we  de gegrilde Shrimps, het was weer jammie jammie.
Als we weer buitenkomen vinden we het toch te fris om zo naar de strip te gaan, we stellen het uit tot morgen.
We rijden terug naar het hotel en maken de verslagen,gaan op tijd naar bed willen morgen naar Valley of Fire op zoek naar de Crazy Hill, 3x is scheepsrecht dus nu moet het lukken.

17 april
Las Vegas, Valley of Fire

We zijn beiden al op voor de wekker gaat, we ontbijten en gaan rond 8.45hr op pad.
Ons doel is Valley of Fire, wijs geworden nemen de Nellis Blvd om naar de interstate te gaan, door alle stoplichten rijdt het niet snel maar wel door, gaan we meteen de interstate op staan we zeker in de file.
Op Nellis wordt de tank volgegooid en halen we een brood voor de lunch bij de subway.
De garmin geeft aan dat we rond 10.45hr op plaats van bestemming zijn, dit klopt wel ongeveer.
We betalen de $10 intree en rijden naar het vicitorcenter, we willen sowieso een parkkaartje hebben de tentoonstelling verandert niet en hebben we al vaak gezien.
We zien door het raam de Gambel Quails lopen, nog zonder jongen maar dat is misschien te vroeg, ze zijn al moeilijk te fotograferen en als er een meneer buiten het pad er achteraan gaat blijven ze zeker niet zitten hij volgt ze al filmend een hele tijd, grrr.
Als hij dan eindelijk opgerot is, komen de dieren wat tot rust en blijven dan ook langer zitten, we hadden het idee dat het paartijd was er werd heel veel geluid naar elkaar gemaakt en ook beantwoord.
Wij gaan richting de Fire Wave om aan de andere kant naar Crazy Hill te gaan, het zou nu moeten lukken met de beschrijving en foto van Lyan.
En inderdaad we komen een heel eind tot bijna bij de grijze rots en toen werden we tegen gehouden door water, we proberen nog een andere route of we dan om het water heen zouden kunnen, maar daar konden we niet terug naar beneden, op een of andere manier mogen we niet naar Crazy Hill.
We besluiten dan ook om terug naar de parking te gaan en bij White Domes te lunchen, daar was het zo druk de mensen liepen daar in file de trail, echt niet leuk meer.
We rijden dan ook terug en nemen de weg naar Fire Canyon, om daar te lunchen we dachten dat daar ook picknicktafels stonden, niet dus dan maar zittend onder de achterklep van de auto eten.
We slaan af naar de cabins, deze zijn in de jaren ´30 gebouwd van Valley of Fire zandsteen voor reizigers die een of andere trail deden.
Hierna rijden we zachtjes het park uit en slaan af naar de Northshoreroad, af en toe vangen we een glimt op van Lake Mead:
We slaan af naar Roger Springs, deze bron geeft 1000 gallon water per minuut het water is 85ºF., wij vinden hem stinken naar rioolwater.
Op de berg vinden we een paar grote cactussen, als we weg rijden staan er in het veld een heleboel cactussen, we gaan dan ook op cactussafari.
We speuren de heuvels af naar wildlife, Mustang en Bighorn moeten lopen helaas nu ook weer ergens anders waar wij ze niet kunnen zien.
Nog 1 keer gaan we op cactussafari en hebben schitterende exemplaren zien staan.
Deze keer gaan we niet via Henderson naar Las Vegas maar nemen de Lake Mead Blvd richting North Las Vegas, we komen uit op de Lake Mead BLVD en slaan dan af naar de Hollywood BLVD, we zien daar daar schitterende  huizen staan allemaal in community’s, af gesloten met een hek en misschien een portier.
De golfcourse ligt er mooi groen bij en dat in de woestijn.
Het is rond 16.30hr als we bij het hotel zijn de voetjes gaan omhoog die moeten rusten voor het werk wat ze vanavond nog moeten doen.
Rond 18.15hr gaan we richting de strip, parkeren de auto in de garage van het Bellagio, lopen meteen naar de binnen tuin die deze keer het thema Japan had, het zag er weer mooi uit.
Vind wel dat er deze keer wel veel nep bloemen zijn gebruikt de Japanse kers is van plastic, ook de 2 vogels zijn van pluche.
We steken over naar de Planet Hollywood voor de Pandora shop in de Miracle Mile, hier hebben ze wel charms voor mijn reflections armband, ik koop er meteen maar 3, ik vraag of ze mijn andere mijn andere armbanden en ketting wilden schoonmaken, deze gaan in een miniwasmachine, ze komen er weer mooi blinkend uit.
We lopen het casino door naar P.F.Chang, wachttijd is daar ongeveer 454 minuten we krijgen een bieper mee, als er tafel voor ons beschikbaar is krijgen we een seintje.
We gaan buiten wachten het is nog heerlijk van temperatuur en het is er niet zo lawaaiig.
Het viel ons op dat het verschrikkelijk druk is, je kan over de koppen lopen, al jaren niet meer zo druk gezien, er lijken ook minder zwervers aanwezig te zijn.
Na een klein half uur gaat de bieper en krijgen we en tafeltje op het terras, we eten al wat we willen eten we kunnen dan ook meteen bestellen als onze ober komt.
Als snel staat er een bord met Walnut Shrimps with Melon voor onze neus, alleen dat is ruim voldoende om bomvol te zitten van de rijst werd dan ook vrijwel niets gegeten.
We mengen ons in de drukte, lopen een stukje strip richting Flamingo om de roltrap te nemen en de weg over te steken naar het Bellagio voor de fonteinenshow, het is druk dus gaan ze iedere 15 minuten, we zien er 2 en gaan de auto opzoeken.
Dan gaan we nog even aar de Walmart voor een gallon, zodat we de lege flesjes kunnen vullen voor de laatste dagen en ik koop nog 2 bloemen met solar verlichting, de bloemen kunnen in de carry-on en de grondstekers voor de zekerheid maar in de koffer.
Bij de mcDonald halen we een sundaes ijsje met caramelsaus en dan is toch wel alle energie voor vandaag op.
We maken nog een stukje verslag maar met gebrek aan energie besluiten we dat de andere dag te doen, we moeten toch wachten tot 11.00hr voor we kunnen inchecken bij United voor de vlucht van vrijdag, voor we op pad kunnen.

18 april
Las Vegas, Red Rock Canyon

Vandaag werd mijn tante begraven, toch wel een naar gevoel dat we daar niet bij zijn, helaas is het nu eenmaal zo ik kan er niks aan veranderen en moet het gewoon naast me neer leggen.
We slapen uit, we kunnen toch niks doen voor we om 11.00hr ingecheckt zijn bij United.
We werken verder aan de verslagen al ontbreekt me de zin een beetje, ik besluit dan ook om de foto’s er vanavond tussen te plaatsen.
Als we zijn ingecheckt, pakken we de rugzak in en gaan naar Red Rock Canyon, altijd leuk voor een bezoek.
Onderweg kopen we een brood bij de subway voor de lunch, vroeger was het zoeken naar een subway nu staat er voor we afslaan naar Red Rock een hele grote nieuwe wijk Summerline met voldoende winkels.
Bij Red Rock aangekomen is het aanschuiven in de rij voor de kassa, ook hier weer een drukte, het is dat we met een auto zijn geloof niet dat ik er nog met een camper heen zou willen, je kan er niet een fatsoenlijk parkeren bij de viewpoints.
We bezoeken het vicitorcenter eigenlijk alleen maar voor de vergezichten en de schildpadden, we hebben er deze keer maar 2 gezien, normaal zijn er veel meer, deze zaten nu waarschijnlijk nog onder de grond.
Na wat foto’s rond het vicitor center rijden we de scenicway door het park.
Bij Calicio 1 en 2 hangen er mensen aan de wand, het is hier een geliefde klimplek.
We stoppen bij Sandstone Quarry, we weten daar daar verschillende cactussen staan, we lopen een stukje trail naar beneden tot we cactussen zien.
Het was jammer dat er nog niet 1 bloeide, wel hadden ze knoppen en dat zal volgens de specialist over ongeveer een week of 3 in bloei komen, afhankelijk van het weer natuurlijk.
Hierna rijden we door naar High Point Overlook, hier waaien we nu een eens keer niet weg, wel is het er behoorlijk druk, overal staan mensen foto’s te maken, dat er niet meer ongelukken gebeuren met het maken van selfies verwonderd me nog steeds.
Gisteren zagen we iemand die een selfie wilde maken maar de achtergrond was niet wat ze wilde, gaat ze lopen terwijl ze op haar telefoon kijkt voor het goede beeld, voor het zelfde geld val je naar beneden.
Onze volgende stop is Willow Spring picknick Area, ook daar weten we de cactussen te vinden, we moesten nu zoeken in een ander gebied, waar we vroeger het veld in gingen mag/kan je niet meer parkeren.
Dan rijden we op het gemak het park uit, op zoek naar de Burrows die daar in de buurt moeten lopen, we zoeken ze al jaren maar tot nu toe niet kunnen vinden.
In de nieuwe parkmap staat waar ze ongeveer te vinden zijn, in de buurt van First Creek Trail  en bij Blue Diamond.
Als we voorbij Bonnie Springs komen zien we dat het gesloten is internet leert ons dat het verkocht is en dat er 20 woningen en een motel en schuur op het terrein gebouwd gaat worden.
Ondertussen hebben we nog geen Burrow gezien en draaien even na Blue Diamond om, als ik Rob wijs op de Barrel cactussen die op de bergwand staan gaat hij in de remmen ik denk dus voor de cactussen, blijken er 8 Burrows aan de kant van de weg te lopen.
We gaan op zoek naar een DQ voor een klein ijsje, ik had er vanmorgen een gezien en wat een geluk we vinden hem terug en halen een simpel ijsje, ik doe nog bescheiden en neem een medium, Rob een large en de ijsje bij de DQ zijn gewoon altijd vreselijk groot.
We zien bouwactiviteiten op de strip en besluiten een stukje over de strip te rijden, gelukkig viel het met de drukte mee, anders is het een grote ergernis.
Net na of voor Circus Circus, het ligt er aan van welke kant je komt,  verrijst er een nieuw casino, Resorts World, nu schijnt er ruzie geweest te zijn met de eigenaar van het Wynn Resort, het zou teveel op hun casino’s lijken, dat was ook het eerste wat in me opkwam toen ik het zag.
De ruzie is bijgelegd en Resort World heeft het een en ander aangepast.
Bij The Venetian wordt de pool gerenoveerd, we rijden niet heel de strip maar slaan bij Flamingo af, hebben wel weer genoeg strip gehad.
Even na 17.00hr zijn we in het hotel, ik maak het verslag van gisteren af en organiseer alvast wat spullen voor morgen.
Voor het avond eten gaan we naar T.G.I. Fryday, de show in de tuin van Sam’s Town slaan we over hebben we al zo vaak gezien.
We rijden nog even naar de benzinepomp om de tank vol te gooien, dan kunnen we de auto morgen zo inleveren.
De verder avond doen we niet meer veel.

19 April
Las Vegas – San Francisco – Amsterdam

Allebei slecht geslapen, waarom??
Om 7.30hr gaat de wekker, we doen ons ding en ontbijten pakken en wegen de koffer, die te zwaar was, ik doe nog het een en ander in de carry on en dan is het oké.
Op naar de carrental, auto  inleveren en met de bus naar de luchthaven.
Aan een van de automaten printen we de kofferlabels en de boardingspassen, nog even naar buiten voor een peukje en dan naar de security.
Ik heb TSA pre en moet dus ineen andere rij dan Rob, ik hoef niks uit te pakken hij wel.
Voor TSA pre is er maar een loopband beschikbaar echt opschieten doet het niet en dan moet mijn carry-on toch nog een keer extra gecontroleerd worden, deze keer was het de door Ritz koekjes.
Hoefde niet zo heel lang op Rob te wachten.
Met het treintje naar de D gate en dan nog een heel stuk lopen voor we bij de gate zijn,zo gaan de 2 uur die we voor vertrek op de luchthaven zijn snel.
Het boarden was ietsje later, had voor ons verder geen gevolgen, we komen ruim voor de tijd aan in San Francisco.
Een klein voordeel we hadden 3 zitplaatsen met z’n tweeën, jammer dat het maar zo’n korte vlucht was.
Het is een vlucht van iets meer dan een uur, het was helder weer dus was er veel te zien down under, onder andere Death Valley lag er schitterend bij.
Wat een geluk in San Francisco we hoeven niet door de security en kunnen meteen naar de gate lopen, die weer aan de andere kant van het vliegveld zat, we komen zo wel aan onze stappen.
Dan is het gewoon wachten tot we kunnen boarden, ik heb internet en chat met onze dochter die in het donker zit doordat de stroom is uitgevallen.
We spreken een echtpaar wat gelijk met ons een camper heeft opgehaald en dan gaat de tijd snel.
Het was een volle vlucht en helaas kreeg ik een buurvrouw, met lichtelijke obesitas en ik ben ook niet een van de smalste dan is de stoelbreedte niet groot.
Amper in de lucht wordt er al een maaltijd geserveerd, gevolgd door een ijsje, dit was een nachtvlucht dus werden de lichten gedimd en de raampjes verduisterd, na een aantal uur gaat de verlichting aan en wordt er een sandwich gereserveerd, die niet te eten was zo droog, daarna gaat de verlichting weer uit.
Vind het zelf een beetje onzinnig om mensen wakker te maken voor  deze snack.
Zo’n 2 uur voor we landen komen ze nog met een ontbijt, we konden kiezen tussen omelet of French toast.
Geslapen heb ik vrijwel niet, heb 2 films gezien, nu wel A Star Is Born gezien en daarna nogmaals Bohemian Rhapsody, voor de 3de keer.
We kwamen wat te vroeg aan en werden getrakteerd op een extra rondje Noordzee/Scheveningen
Eenmaal geland waren we nog steeds niet welkom en werden we op de de-icing baan geparkeerd voor bijna een kwartier.
De vakantietijd is nog niet eens echt begonnen en het is nu al een zootje op Schiphol, bij de Marechaussee stonden hele lange rijen voor zowel EU paspoorten en overige paspoorten.
Van de 12 zelf scan poortjes waren er maar 6 open, wij treffen net het poortje wat zeer langzaam gaat en waren dan ook bijna de laatste.
De bagage rolt nog maar net van de band als we daar aankomen, vrij vlot hebben we beide koffers, waarom er kofferriem om het handvat geknoopt zit, zullen we later weten.
Voor nu door de Douane en naar buiten voor de bus naar Van Der Valk.
Er was net een bus weg dus moeten we wachten op de bus van 11.20hr.
Het is schitterend weer en Rob kleed zich om in korte broek en slippers, ik kleed me om op de parking bij Van Der Valk en nu op naar huis.
Bel onderweg mijn ouders dat ze de koffie kunnen aanzetten en na een klein uurtje en een paar karweitjes verder gaan we op huis aan, daar is onze dochter, kunnen we haar net nog even zien voor ze gaat werken.
Rond 15.00hr zijn we thuis, brengen meteen de koffers naar boven en zien nu waarom er om een  koffer geen kofferriem meer zat.
TSA heeft deze koffer gecontroleerd, is niet erg dat mag, alleen hebben ze de koffer met vuile was opengemaakt, niet echt fris ruikend zullen we maar zeggen.
Wat me dan weer tegen valt dat ze er zo een zooitje van maken alles was er zo terug ingepropt, zonder de rits dicht te doen, nu was het de vuile was maar het had ook allemaal schone was en netjes gevouwen kunnen wezen.
Ik zet een was aan en ga boodschappen doen, de koelkast is leeg.
We houden nog een beetje vakantie en doe voor het avond eten een pizza in de oven.
Na de koffie hou ik het voor gezien, had ondertussen 3 wassen gedraaid en opgehangen en ga naar bed, Rob volgt even later.
Heb geslapen van 20.15hr tot 8.55hr volgens fitbit 10.25hr daadwerkelijk geslapen.
Rob had pech die was om 3.00hr klaar wakker.