Week 5. 17 april – 20 april

Week 5

17 april
Las Vegas

Allebei niet goed geslapen vannacht, we staan dan ook al rond 7.00hr naast het bed.
We eten de laatste pancakes en doen de laatste karweitjes, ik verzamel de spullen verder die we bij El-Monte achterlaten op het rek, waar een volgende huurder spullen kan pakken die hij/zij kan gebruiken.
Het comforter (dekbed) wordt weer gevacumeerd en is een mooi plat pakketje geworden.
De koffer gaan in de auto en het is nog geen 9.00hr als we naar het verhuurcenter gaan, een kleine 10 minuten rijden, ik weer netjes met de auto achter de camper aan.
Bij El-Monte zetten we onze naam op een lijst, met de tijd van binnenkomst, we worden verzocht in de wachtruimte plaats te nemen en er zou zo iemand komen om samen met ons de camper te inspecteren.
Onze spullen lagen nog maar net in het rek en er kwam iemand vragen of we de stoeltjes niet meer hoefden, nee die mag u meenemen en er is nog meer als u interesse hebt, graag en dank u wel en zo waren onze spullen binnen 5 minuten van eigenaar gewisseld.
Na een kleine 10 minuten werden we geholpen, de dingen die ons opgevallen waren werden op geschreven voor eventuele reparatie.
De opvallendste klacht was dat de camper zo scheef hing, we werden hier al op gewezen door Bob en Marga, die achter ons hadden gereden, waarschijnlijk was er iets met de stabilisatie, dit gebeurd door middel van lucht en dit kan je niet zelf verhelpen.
Al met al duurde het nog zeker een uur voor alles afgehandeld was.
Dan kwam de vraag wat gaan we doen vandaag of wat willen we doen, we kunnen nog niet inchecken bij de Eastside Cannery, we willen onze voeten nog laten verzorgen en ook willen we nog naar de Outlet South en naar een andere Walmart dan die op Boulder.
We gaan eerst naar de Premium Outlet South, we struinen wat in de winkels, het meeste is niet echt mijn stijl en wat wel mijn stijl is er dan weer niet in mijn maat.
Bij Fanity Fair vind ik dan nog wel een korte broek, maar veder ook niks.
Rond 12.00hr gebruiken we een vroege lunch bij de Dunkin Donut, dan doen we de Walmart op Eastern nog aan en daar hebben ze wat ik zocht en wat ze op Boulder niet in de juiste maat hadden, is er thuis ook weer iemand blij.
Rond 14.00hr gaan we eens kijken of we al kunnen in checken bij het hotel, het is eigenlijk nog wel een uur te vroeg, maar we proberen het gewoon al laten we de bagage nog wel in de auto.
Na wat gedoe met de computer en de creditcard krijgen we een kamer op de 12de verdieping, deze keer niet met uitzicht op Sams Town maar op de Longhorn.
Tegelijk met ons komt er een heel bataljon Airforce militairen het hotel binnen, filevorming bij de de liften.
We pakken de koffers om en sluiten er een als het gewicht 50LB is, deze hoeft in principe niet meer open.
We relaxen doen een klein dutje, computeren en lezen wat, Rob haalt in de fitnessroom koffie.
Voor we gaan eten, gaat toch de koffer terug open, want daar zat een vestje in en de ervaring is dat het erg koud kan zijn in restaurants met de airco op vol vermogen aan.
Zo rond 18.15hr rijden we naar de Red Lobster, voor onze avondmaaltijd, dat werd een 4 gangen menu, met soep, salade, shrimps en ijs met brownie als desert.
Op de terug weg halen we nog iets voor het ontbijt, nu haalde ik koffie in de fitnessroom, helaas heb ik geen sportschoenen mee en kan daar geen workout doen, deze keer.

18 april
Las Vegas e.o.

Na een redelijke nacht rust, bed is vrij zacht, op tijd opgestaan dit hoefde niet maar als je vroeg naar bed gaat kan je er op wachten dat je vroeg wakker bent.
Rob gaat naar beneden voor zijn shot nicotine en brengt meteen koffie mee, we hebben nog potjes Griekse yoghurt en een koek hier mee kunnen we ons ontbijt wel mee doen, we hebben zelf nog een sapje.
Alles gaat in de relaxmodus en het is tegen 9.00hr als we naar beneden gaan en richting Red Rock Canyon.
Onderweg halen we een brood bij de Subway voor tussen de middag, gisteren hebben we een koeltas gekocht zodat het een en ander toch koel blijft onderweg.
Het is rond 10.00hr als we Red Rock Canyon in rijden, het is Nationale Park week en in het weekend is de toegang gratis, nu konden we op vertoon van de National Parkpas naar binnen, zonder pas kost het $7.

We gaan eerst naar het visitorcenter, als we de auto hebben geparkeerd en de trap op lopen zien we al een schitterende Hedgehog in bloei staan.We lopen het visitorcenter door en gaan meteen door naar het educatieve gedeelte, daar lopen de tortoises door de tuin.
Voor een dinsdagmorgen was het best druk, ook weer een groep schoolkinderen die een vragenlijst moesten beantwoorden, met de aanwijzingen die in dit gedeelte te vinden waren.
Waarschijnlijk zat er een vraag bij over het verschil van Turtle en Snapper Turtle, want ze vroegen zich af of dit nu een snapper was.
Het waait er verschrikkelijk hard, zeker op de open stukken, we blijven niet zo lang, waarvoor we kwamen hebben we gezien en we gaan dan ook verder. We lopen nog een rondje door de aangelegde tuin en beginnen dan aan de 13 mile Scenic Drive.
Calico 1 was de parking gesloten, we hadden het idee dat daar meer parkeerplaatsen gemaakt werden.
Wij rijden door naar de Sandstone Quarry, we trekken de wandelschoenen aan, steken een flesje water bij ons en lopen een stukje van de trail naar de Calico tank.
Het is bekend dat er hier veel cactussen en andere planten te vinden zijn, we lopen dan ook meer in het veld dan op het pad, er was genoeg te fotograferen.Wanneer ik al onderweg ben naar het pad word ik terug geroepen door Rob, die had een Horned Lizard gevonden, die netjes bleef zitten en dat vraagt natuurlijk om een fotomoment. Zo zachtjes aan komen we op het stuk waar je door het bos loopt en dan gaan we terug naar de auto.
We rijdende High Point Overlook op, meer om de auto’s achter ons kwijt te raken, dan de behoefte om uit te stappen, je kunt daar leunen tegen de wind of naar beneden geblazen worden.
De dirtroad naar de White Rock moet ook nog even gereden worden, maar oh wat is die slecht, het is zigzaggen tussen de grote keien door.
We rijden door naar de Willow Spring Picknick Area, met de bedoeling daar ons brood op te eten, gegeten hebben we daar wel alleen niet op een picknick bankje maar in de auto, het waaide daar ook flink.
Terwijl we zaten te eten scan ik de omgeving af, ik zag hier de eerste Barrel cactussen staan, die hadden we buitenom het visitorcenter nog niet gezien, die wilden we na het eten wel eens beter bekijken.
Ondertussen zien we donkere wolken over de berg aankomen, zou het nog gaan regenen of niet?
Ondanks de dreigende lucht gaan we op pad, nog maar net als we de weg overgestoken zijn, voelen we de eerste regendruppels, het zou ook maar bij een paar druppels blijven.
We lopen via een pad naar de Barrels toe, klimmen nog een stukje over de stenen en kunnen er dan goed bij komen voor een paar foto’s. Als we nog eens goed in de ronde kijken zien we overal Barrel cactussen staan.
Nu hadden we al even het paniekerige gepiep van vogels gehoord, terwijl we terug lopen zoeken waar het precies vandaan kwam, het blijken Cactus Wren’s te zijn die een nestje hadden in een Cholla cactus. We weten van eerdere keren dat we hier waren dat er heel veel Pincushion cactussen moeten staan, deze vind je meestal pas als je er bijna optrapt.
Rob wist wel ongeveer waar dat moest zijn en jawel er stonden er genoeg, sommige met knop tot ik er een vind met een open bloemetje. De lucht wordt nog zwarter en we besluiten om door te rijden, langzaam naderen we het eindpunt van de 13 mile.
Als we het park uit rijden staan daar vijf politieauto’s, ambulance en brandweer, er was duidelijk iets aan de hand, voor zover wij konden zien was er een aanrijding geweest met een auto die uit het park de weg opdraaide of dat nu met een andere auto of motorrijder was hebben we niet gezien, maar de weg lag vol brokstukken.
We maken nog een stop bij de Red Rock Overlook, je waait daar uit je hemd dus zolang zijn we daar niet gebleven.We hebben nog nooit de Burrows of Wild Horses gezien die in deze contreien zouden moeten lopen, we doen nog een poging om ze te zien en slaan af naar Red Spring/Calico Basin.
De boardwalk hebben we al eens gedaan en slaan we over, eigenlijk slaan we alles over, want we krijgen een flinke regenbui op ons dak.
We keren om en gaan terug naar Las Vegas, we nemen de zelfde weg als vanmorgen over de Charleston Boulevard.
Als ik een Skechers outlet zie vraag ik even te stoppen, ik heb gebrek dichte schoenen, ze zijn nu echt versleten, tot nu toe niks kunnen vinden die je ook in het najaar kunt dragen.
Hier vind ik een paar schoenen alleen niet de juiste maat, er wordt voor me gekeken of een ander filiaal wel mijn maat heeft en laat nu de outlet op Flamingo mijn maat nog hebben.
Wij daar heen ligt toch redelijk op de route naar het hotel en daar slaag ik dan eindelijk, nu kunnen mijn oude hier weg gegooid worden en doe ik de nieuwe aan naar huis.
We leggen nog even aan bij de Walmart voor broodjes voor morgenochtend en steken dan de weg over naar het hotel.
Het avondeten nuttigen we in het hotel, we hebben beiden geen zin meer om nog weg te gaan en we eten dat je hier goed kunt eten.
Al die tijd dat we hier zijn hebben geen t.v. aangehad en Amerikaanse kranten lezen we sowieso niet, als ik iets opzoek op internet lees ik dat er, afgelopen donderdag, brand is geweest in het Bellagio hotel.
Wij zijn zondag een stukje over de Strip gereden en ook langs het Bellagio heb toen niks gezien.

19 april
Las Vegas e.o.

Afgelopen nacht gelukkig beter geslapen, al werd ik wel rond 5.00hr wakker, doordat er allemaal facebook berichtjes binnen kwamen, even uit bed geweest om te kijken of het belangrijk was en weer verder geslapen tot 8.15hr.
We ontbijten weer met Griekse yoghurt, broodje/koek en koffie, ondertussen ligt mijn reader aan de stroom, accu opladen voor morgen.
De beide mp3 hebben we gisteren al van een volle accu voorzien, ook de powerbank is vol dus mocht er nog iets leeg raken kunnen we die altijd nog inzetten.
Om onze tijd te doden, computeren we wat ruimen de koffer een beetje in en ik zoek de reiskleding alvast uit.
Hier voor het hotel is een depot van U-haul rental, nu zien we iedere morgen dat er daar mensen staan te wachten tot ze uit eindelijk opgehaald worden of niet, het lijken dagloners die wachten op iemand die werk voor hun heeft.
Vanmorgen zagen we dat er een pick-up truck kwam en daar ging een persoon in mee en de rest bleef weer wachten.
Dacht eigenlijk dat het fenomeen dagloners niet meer bestond, dat dit meer iets uit de crisistijd was, toen de banen schaars waren.
We kunnen om 9.30 hr inchecken bij United, daar wachten we op voor we op pad gaan, we zien meteen dat de vlucht vanaf Houston drie kwartier later vertrekt dat houdt ook in dat we later landen.
Als dat gebeurd is gaan we naar de Davi Nails om de voeten weer te laten doen, door het wandelen en de droge lucht zien ze er niet uit.
Voor we naar de nailsalon gaan moet ik eerst geld pinnen, ze hebben liever cash dan credit, daarvoor moet je extra betalen, ik pin en alles gaat goed tot het eind dan vreet dat ding mijn kaart op, het bedrag wat ik pinde kwam er nog uit maar geen kaart.
Wat nu, eerst maar eens vragen of de kaart eruit gehaald kan worden, anders bellen naar Nederland en de kaart laten blokkeren, gelukkig komt er iemand en die maakt de kast open en ik krijg mijn kaart terug.
Nagels weer mooi en al het eelt verwijdert lopen we op wolken de zaak uit.We zijn nog niet in de Boulevard Mall geweest deze komt nu aan de beurt, hier zijn ze nog steeds van alles aan het vernieuwen, in de loop d’r jaren zien we de Mall opknappen, helaas is Macy, daar gesloten en ook JC Penney’s stopt er daar mee.
Het is nog vroeg al we hier klaar zijn, op mijn voorstel gaan we nog even naar de Premium Outlet South sowieso voor een Philly steak, die zijn daar zo lekker.
We doen nog een klein rondje door de Fanity Fair en dan speciaal door de rekken met koopjes, ik scoor er nog 2 hemdjes met 60% korting.
Het hotel wordt opgezocht om later in de middag naar de Strip te gaan, maar eerst moet ook de tweede koffer op gewicht gebracht worden, we hebben toch een beetje teveel gekocht en laten dan ook mijn korte broeken die veel te groot zijn hier achter, nieuwe zitten al in de koffer.
In mijn carry-on was nog wat ruimte, dat is nu ook opgevuld.
Tegen 17.00hr stappen we in de auto om naar de Strip te gaan, het is spitsuur en hoe dichter we bij de Strip komen hoe drukker het verkeer en wat file vorming.
We willen parkeren bij het Bellagio, als we de parkeergarage in willen staat het verkeer daar vast, wij waren al bang dat het vol was bleek dat de automaat niet werkte en de slagboom naar beneden bleef.
He duurde even voor men dat door had, de slagbomen gaan dan niet omhoog om zo het verkeer te kunnen laten doorstromen, nee men zet er iemand bij en die verteld wat je moet doen als je uitrijdt.
Om te beginnen moest je de tijd onthouden van het binnen rijden in ons geval 17.45hr, want die had je weer nodig bij het uitrijden.
We parkeren en gaan naar de binnentuin, deze heeft als thema het Japanse Keizerrijk, het was weer mooi al heb ik al mooiere gezien. Na wat foto’s lopen we het casino door en nemen net nog een stukje fonteinenshow mee.Buiten kijken we waar de brand nu precies geweest moest zijn het enigste wat we konden vinden was een stuk wat achter een doek zat.We willen naar The Park maar pas als het donker is, we besluiten eerst te gaan eten bij P.F. Chang’s, in Planet Hollywood, we smullen van de Walnut Shrimp with Melon.Ondertussen is het donker geworden en lopen we via de Miracle Mile en de Pandora shop waar ik toch nog een bead kocht die iets met de vakantie te maken had, ik koos voor een snake.
Het Las Vegas thema is is duidelijk aanwezig je moet echt vragen naar andere beads, deze liggen niet in het zicht.
We nemen de loopbrug over de Las Vegas Blvd om aan de ander kant te komen, we lopen een stukje door het Aria en langs het Manderin Oriental voor we bij The park uitkomen.Dit nieuwe stukje hebben we van de winter gaan, toen het licht was, het zag er leuk uit we hadden toen al het idee dat het hier ’s avonds mooier en gezelliger zou zijn.
Nou we werden niet teleurgesteld, alleen de verlichting maakt het al gezellig, er speelde een live band en er zijn mogelijkheden om te zitten.We gaan het Monte Carlo in en zoeken het treintje op wat ons naar het Bellagio brengt, we kijken nog in de binnentuin of het anders is nu het donker is.Dat was niet zo alleen was het nu vreselijk druk, volgens mij hadden ze busladingen Aziaten los gelaten, er was geen doorkomen aan, sta wel op een heleboel foto’s.We lopen naar de fonteinen, daar was het niet veel anders het was oppassen dat je geen tik kreeg van een selfiestick.
We kijken nog twee shows en zoeken de auto op, we rijden naar de uitgang en daar staat iemand die de slagboom voor ons open doet nadat we onze aankomsttijd hadden door gegeven, dat gaf hij dan weer door aan de centrale en dan kregen we het bedrag te horen wat we moesten betalen, we hadden een paar minuten lager dan 4 uur geparkeerd en moesten $ 15 betalen, toch kassa daar als je ziet hoeveel auto’s daar parkeren.Rob wilde nog graag naar een DQ voor een ijsje, we tanken eerst de auto af dan hoeft dat morgenochtend niet meer en gaan dan opzoek naar de DQ die in mijn beleving dicht bij het hotel zou zitten.
Helaas geen DQ als alternatief hebben we een ijsje bij de MacDonalds gehaald.
Voor verslagen werd het te laat we moesten tenslotte ook weer vroeg opstaan.

20 april
Las Vegas – Houston – Amsterdam

 

Door alle prikkels niet in slaap kunnen komen en als je dan eindelijk slaapt ieder uur wel wakker.
Ik ben dan ook absoluut niet uitgeslapen als om 5.50hr de wekker gaat, we maken toilet sluiten de koffers en nemen een snel ontbijt van yoghurt en een koek, helaas zonder koffie de fitnessroom was nog niet open.
Om 6.30hr zitten we in de auto en gaan op weg naar de car rental, er is nog weinig verkeer en we zijn daar dan ook vlot.
Auto wordt gescand, we krijgen een bonnetje en dat was dat, nu ben ik nog vergeten te zeggen dat de auto vreselijk stonk zodra de airco aan ging of je in een asbak zat.
We kunnen meteen in de bus naar de Airport, daar printen we de boardingspassen en de kofferlabels en kunnen ook nog eens meteen de koffers afgeven, vlotter kan haast niet, nog even naar buiten voor een nicotineshot (niet voor mij).
Voor de security hadden we TSA Pre, dan hoeft er niks uit de carry-on en mag je de schoenen aanhouden, riem,dunne jas of vest mag ook aanblijven alleen geen metaal in de zakken houden.
Als ik door het poortje ben zie ik dat mijn carry-on weer apart staat en jawel hoor extra controle.
Eerst nog een keer door de scan en ik zie dat er verschillende voorwerpen worden aangewezen, ik word er bij geroepen en de koffer moet open.
De vorige keer waren het pakken cakemix die de alarmbellen deed rinkelen nu de potjes kruiden, er wordt nog een drug en/of explosieven test gedaan en ik mag ook door.
We lopen naar de gate en halen koffie bij de Starbucks, we hebben nog anderhalf uur voor het vliegtuig vertrekt.
Het vliegtuig vertrekt op tijd en speciaal voor ons stegen we op  langs de strip, zodat we daar nogmaals afscheid van konden nemen.
Het is helder weer en we zien onder andere Lake Mead en de Grand Canyon onder ons voorbij gaan.
Op George Bush International Airport moeten we weer helemaal naar de andere kant voor onze volgende vlucht, waar we de vorige keer het treintje net konden vinden, het staat erg slecht aangegeven, vonden we het nu vrij snel, het scheelt een heel stuk lopen.
Ik wil toch nog wel iets eten en bij de gate zat een winkeltje die broodjes en sandwich verkochten, ik neem een broodje turkey en betaal daar bijna $11 voor, eens maar nooit weer, Rob neemt een muffin en betaald daar $4 voor.
Het boarden van de vlucht naar Amsterdam begon op tijd, als we van de gate geduwd worden stopt het ineens en vertelt de Captain dat er een mankement is en dat er service ploeg onderweg is, waarschijnlijk gaat het een half uurtje duren en inderdaad gaan we ruim een half uur later de lucht in.
Dit vliegtuig heeft een 3,3,3, opstelling en gisteren was de plek naast mij nog leeg, helaas kreeg ik een kind van een jaar of 10/11 naast me wat niet stil kon zitten, tig keer heen en weer bewegen niet op de display drukken maar rammen en dat vele keren achter elkaar en daarna steeds met een elleboog in mijn zij, grrrrrrrrrrrrrrr.
Zijn moeder zit aan de andere kant van het gangpad in een rij met nog 2 lege stoelen, na het eten wilde ik graag slapen en heb heel demonstratief het kussentje tussen ons ingezet en of de boodschap nu eindelijk overkwam weet ik niet maar toen ik een keer wakker werd zat hij bij zijn moeder en is daar de verdere reis blijven zitten.
Op wat turbulentie na, was het een rustige vlucht, ik heb best redelijk geslapen, ondanks dat mijn stoel niet helemaal naar achteren kon.
We landen om 9.25hr en dan was nog een kwartier taxiën voor we aan de gate stonden, het was weer het heel Schiphol door voor we bij de Douane waren dit ging deze keer super vlot, iedereen met een Europees paspoort kon door de self check of er stonden mensen in de rij zonder Europees paspoort of ze hoorden niet dat je door de self check kon, we konden meteen doorlopen.
Dan wordt ook de bagage op bijna de achterste band gedropt, dus ook daarvoor nog een eind moeten lopen, ook hier zat het mee toen de band eenmaal ging lopen kwam onze bagage vrij snel.
Doordat we al helemaal achter in de bagagehal waren stonden we in een mum van tijd buiten, bij het NS station,nog een klein stukje verder en we waren buiten.
De bus van Van Der Valk stond er al of nog en we konden meteen instappen, wij waren de laatste die met deze bus mee konden.
Het viel Rob op dat de bus een andere route nam, dit werd even later bevestigd door de chauffeur, er was een proef met een alternatieve route voor als de A4 afgesloten is.
We gingen letterlijk door de polder, dwars door Rijsenhout om tenslotte via een heel smal weggetje aan de achterkant van het hotel uit te komen, onder weg werd er overlegd wat er voor aanpassingen gedaan moesten worden om de bochten wat ruimer te maken.
Rob haalt de auto en als alles er inzit, even naar de receptie voor een nieuw uitrijkaartje, na een voorspoedige rit zijn we tegen 12.00hr bij mijn ouders voor een bakje koffie en appelflap.
Na een uurtje rijden we naar huis, ik begin meteen aan de was en voel me nog zo fit dat ik alle boodschappen nog doe.
Rob verdwijnt even na 20.00hr naar bed, ik ben nog steeds fit en ga zo rond 21.45hr naar boven en zo eindigde een mooie vakantie.