Week 2

29 november – 7 december

29 november
Phoenix

 

Brrr, het vroor een graat of 4 toen we op stonden, we laden gauw de auto in en gaan naar de McDonald’s voor een ontbijtje.
Na het ontbijt stellen we de Garmin in op het zoeken van warm weer, ons doel is Phoenix waar we een afspraak hebben met mensen van het AA forum, ik had tijdens het ontbijt al een berichtje gehad over hoe laat we ongeveer bij hun denken te zijn.
Ook kreeg ik een berichtje van “Dude”die constateerde een foutje in mijn blog, ik had namelijk geschreven dat we hun 4 december zouden bezoeken, maar dat moet 3 december zijn.
Dat klopte helemaal,het was een slip of te finger.
Als we richting Phoenix rijden zien we de thermometer steeds een beetje oplopen, tot wel 16 graden.
We rijden hoofdzakelijk over de interstate en doordat ik slecht had geslapen, vallen af en toe mijn ogen gewoon dicht.
Voor onderweg hadden we een bezoek gepland aan Agua Fria NM, ik had dit parkje gevonden op internet, wat het was wisten we eigenlijk niet zo goed.
Omdat we toch tijd genoeg hadden, hadden we iets van we zien wel, het park is niet zo groot en wordt gebruikt voor off te road rijden.
Wij hebben in het veld gelopen en voornamelijk cactussen gefotografeerd.

Na een half uurtje hadden we het wel gezien, over een ding waren we het eens, in het voorjaar zal het daar schitterend zijn met de cactussen in bloei.
Onderweg kwamen we de eerste Saguaro cactussen ook al tegen.

We gaan richting Phoenix en rijden naar het hotel, helaas konden we nog niet inchecken, er waren nog geen kamers beschikbaar.
Om koffie te kunnen zetten hadden we water nodig, dus rijden we naar een Walmart, daar zat ook een Subway in en we gebruiken daar meteen de lunch.
Dan gaan we langzaam aan richting Dbacks en Dback2, zij wonen in Gilbert en zijn vorig jaar geëmigreerd naar Amerika.
Rond 13.45hr komen we bij hun aan we worden gastvrij ontvangen, we kenden elkaar niet persoonlijk alleen via verschillende forums, we krijgen een rondleiding door hun huis.
We gaan buiten bij het zwembad zitten, het is te fris om te zwemmen, en kletsen erop los.
Als het te fris wordt gaan we naar binnen, we worden uitgenodigd om pizza te blijven eten, na het eten gaan we naar het hotel.
We krijgen weer een kamer op de begane grond halen de auto leeg een gaan aan de was, het was hoog tijd dat er gewassen werd.
Ik maak nog een bakje koffie en we maken de verslagen.
Het is 22.15hr als de was schoon en gevouwen in de koffers verdwijnt.

30 november
Phoenix

 

Heerlijk geslapen vannacht, het was dan ook tegen 8.00hr dat ik op stond.
Bij dit hotel is het ontbijt inbegrepen, ik kon niet zo gauw vinden uit wat het ontbijt zou bestaan, soms is het drie keer niks.
Hier is het dus een redelijk uitgebreid ontbijt, met verschillende soorten brood, waffels, cereals, allerlei beleg, sap, koffie of thee.
Na het ontbijt gaan we op pad, de Apache Trail staat op het programma, maar eerst moet er nog getankt worden en een brood gescoord.
Als dat allemaal gedaan is gaan we richting Apache Junction, voor ons zien we Superstion Mountain, we rijden de Lost Dutchman voorbij, hier hebben we verschillende keren op de camping gestaan.
We slingeren de berg op en zien al volop Saguaro cactussen op de bergwanden staan.
Onze eerste stop is bij het viewpoint over het Canyon Lake.

Bij Tortilla Flat kijken even in de winkeltjes, we kopen niks.
De vorige keer dat we hier waren kwam het water van de Fish Creek over de weg, nu staat er geen druppel water in.

Een paar mijl verder begint de dirt road, deze is breed genoeg zodat twee auto’s elkaar kunnen passeren, wel is de eg erg wasbordachtig, door dat er veel met 4 wiel drive gereden wordt.
Bij Fish Creek Hill doen we een kleine wandeling, er staat daar behoorlijk wat wind die het steen koud maakt.

Af en toe stoppen we even voor een foto, het is niet druk en we kunnen goed aan de kant staan zodat we niemand hinderen.

Als we een bordje Reavis Trailhead zien worden we nieuwsgierig naar waar dit weggetje heen zal gaan, het is 3 mijl lang.
We draaien het weggetje,deze weg is niet zo heel breed en vraagt wat stuurmanskunst als er een tegenligger aankomt.
Verder is de weg goed begaanbaar, op een paar plekken was het even goed uitkijken voor de putten en keien.
Op een gegeven moment krijgen we een glimp van Apache Lake te zien, diep beneden ons.
Als we helemaal boven zijn staan daar twee auto’s met een paardentrailer achter zich, dus blijkbaar kunnen die ook deze weg rijden, wel moeten er dan geen tegenliggers zijn vermoed ik, zo groot waren de plekken niet waar je uit kon wijken.
Na wat foto’s, weer van het Apache Lake, gaan we terug naar beneden om weer op de Apache Trail uit te komen.

Zachtjes aan is het lunchtijd en we bedenken dat we dat wel aan het meer kunnen doen.
We nemen dan ook de afslag naar het Crab Tree Wash en rijden dan helemaal door tot aan het water, waar we ons brood eten en een bakje koffie doen.
Aan het begin van de afdaling stond een Saguaro waar aan de boven kant een misvorming zat, een DNA foutje, we hebben ze wel vaker gezien.

Er zijn verschillende campings die in beheer zijn bij het Tonto National Forest, de meeste waren nog open op sommige stonden een paar tentjes en of campers.
Wij rijden nog een keer naar het meer en dan via een camping, de naam weet ik even niet meer, maar het was een grote camping met veel staplaatsen.
In de buurt van de Theodoor Roosevelt Dam komen we weer op het asfalt, we lopen nog even naar het viewpoint en zien dat het Apache Lake gevoed wordt door het Roosevelt Lake, alleen was er nu weinig te voeden het water stond te laag.
We stoppen ook nog even aan de andere kant van de dam en zien de brug en de bergen reflecteren in het water.

Dan stopen we ook nog een keer aan de andere kant van de brug voor een foto van het Roosevelt Lake.

En dan nemen we de weg terug naar het hotel, dat was ruim 1.5 uur rijden, we hadden nog een Scenic byway in de planning, deze staat nu op de te do list voor een andere keer.
We relaxen een uurtje in het hotel om daarna, in de avondspits naar Glendale te rijden voor de Glendale Glitters Show, dit is de grootste holiday verlichting van de staat Arizona, hierin zijn 1.5 miljoen lichtjes verwerkt en is verdeelt over 16 blokken.
In Murphy Park is iedere boom wel vol lichtjes gehangen, het blijft een schitterend gezicht, ook vrijwel alle bomen in de straten om de 16 blokken zitten lampjes.

Als we uit gekeken zijn moet er ook nog gegeten worden en dan komen we terecht in een Deutsche Stubbe met schlagermuziek met een half Ierse naam, Haus Murphys, en eten bratwurst met sauerkraut.
Hoe Amerikaans wil je het hebben, et was in ieder geval wel lekker.
Na het eten zoeken we de auto op en gaan op weg naar het hotel en worden de verslagen gemaakt.

1 december
Tucson

Toen we gisteravond terug bij het hotel kwamen zagen we dat alle struiken afgedekt waren, er werd dus koud weer verwacht.
Vanmorgen hoorden we dat het net niet gevroren had.
Het was dan ook ijzig koud toen we gingen ontbijten.
Voor het ontbijt even naar dochterlief gebeld, zij had problemen met de elektriciteit gehad tijdens het noodweer van afgelopen weekend, gelukkig was dit allemaal al opgelost alleen de cv deed het nog niet goed, dat hebben we samen gefikst.
We gaan ons vandaag verplaatsen naar Tucson, de koffers gaan weer in de auto en rond 8.45hr checken we uit.
We rijden weer richting de Superstion Mountains, maar voor we daar zijn moet er weer getankt worden, van de kassabonnetje wordt je helemaal blij , deze stellen niks voor als je de bedragen na een tankbeurt met de camper ziet.
Nu zijn de prijzen hier ook wel erg laag, tussen de 1.79 en 2.00 dollar.
We rijden via Florence naar Tucson, lekker binnendoor, geen gehaast of gejakker, onderweg zien we de Saguaro cactussen volop staan.
Als we Oro Valley inrijden komen we langs Catalina SP, waar we verschillende keren op de camping hebben gestaan en waar tegenover een mall staat met een Walmart.
We hebben nog een paar dingen nodig en slaan dus af naar de Walmart, we doen de boodschappen, ik scoor nog een nachtjapon voor 5 dollar.
Bij de kerstartikelen hebben we al verschillende keren naar  de opblaasfiguren staan kijken en zeg nu zelf dit varken zou toch niet misstaan in onze tuin, helaas werkt het op 110 volt en dat gaat bij ons nooit goed.

Het is nog eigenlijk te vroeg om naar het hotel te gaan, inchecken is pas vanaf 15.00hr, maar we proberen het toch wie weet.
Het is nog geen 13.00hr als we bij het hotel zijn, inchecken is geen probleem en we krijgen weer een kamer op de begane grond.
We laden de auto uit, we moeten 2x lopen, we hebben zoveel ideeën op gedaan voor de tuin in kerstsfeer te brengen , dat er het een en ander aan geschaft is.
Het weegt niks maar het moet wel in de koffer, al denk ik niet dat dit een probleem zal geven.
En dan moet er ook weer geluncht worden, we hebben ooit heel lekker gegeten bij een Diary Queen er zat er een dicht bij, komen we daar verkopen ze alleen maar ijs, koffie en cake.
Dan maar weer een Subway, voor de verandering een spicy bread, ipv een Italian genomen, er is een actie gaande waar bij je voor 1.50 dollar een dubbele hoeveelheid vlees waren kunt krijgen.
Nu gaat er al zoveel op en dan ook nog eens dubbel, nee dank u, wij vinden een normale portie steak en cheese wel voldoende.
Op internet hadden we gezocht nar een Christmas shop in de buurt en waarachtig een gevonden ook.
Toen we op dat adres aankwamen begonnen we al te twijfelen, maar goed we hebben wel vaker de mooiste shops gezien in een soort van loods.
Wij naar binnen, helaas geen kerstversieringen, maar een soort van kringloopwinkel, men kon daar een plaats huren en er zijn spullen plaatsen om te verkopen.
Wat nu het is nog vroeg en shoppen hebben we al genoeg gedaan.
We besluiten naar Saguaro NP East te gaan, dat stond gepland voor een andere dag maar die weten we ook wel weer te vullen.
De Saguaro is een reuzencactus en de enige soort binnen het geslacht Carnegiea. Saguaro’s kunnen meer dan twintig meter hoog worden, maar groeien erg langzaam; pas na zo’n zeventig tot tachtig jaar krijgen ze hun eerste vertakkingen.
Het is net 15.00hr geweest als we daar aankomen, we bezoeken eerst het visitorcenter en lopen het trailtje daar.

We stappen in de auto en beginnen aan de 8 mijl lange scenic drive, onderweg stoppen we regelmatig voor wat foto’s, behalve Saguaro cactussen staan er nog zo’n 25 andere soorten cactussen, onder andere Teddy Bears Cholla’s, Prickley Pear, Hedgehog, Fihshook.

Aan North American desertplants, staan er onder andere Mesquite, Creosote Bush,Ocotillo.
Ook aan wild life is er genoeg te zien, op wat vogels en een squirrel en een woodpecker na, waren die nergens te bekennen.

We lopen er alleen de Desert Ecology Trail, deze trail is rolstoel toegankelijk en dus goed op slippers te doen.
Het wordt al donkerder en fotograferen gaat dan moeilijker, we stoppen nog bij de Javalina viewpoint en lopen een stukje naar boven, op de slippers door de losse steentjes zijn we weer snel omgekeerd.
Op het laatst hadden we veel last van de ondergaande zon, deze verblinde ons regelmatig.
Het is ruim 17.00hr als we het park uitrijden en naar het hotel gaan.
Rond 19.00hr lopen we naar de overkant en halen wat te eten bij de Panda Express, dit eten we op de kamer op, als toetje hebben we koffie met lemoncake.

2 december
Tucson

Vannacht was het weer goed koud geweest, het had niet gevroren.
In dit hotel was het ontbijt ook weer inbegrepen, de koffie was goed te drinken en over het eten is niks te klagen, het is lekker uitgebreid.
Rond 8.45hr gaan we op pad richting Tombstone, een oud mijn stadje.
Opgericht in 1879 door Ed Schieffelin die rijke zilver deposito’s ontdekte, groeide snel de stad. Binnen twee jaar, werd het een geïsoleerde metropool met twee banken, drie kranten. vier kerken, een opera en zelfs een bowlingbaan.
Maar de bloeiende straten van Tombstone werd wild en goddeloos met 110 saloons, 14 gokhallen, verschillende dansen zalen met bordelen.
De meeste cowboys waren van zuidelijke staten gemigreerd en waren Democraten en Verbonden sympathisanten.
De mijnwerkers en ondernemers en de meeste sheriff ’s kwam uit het noordoosten en Midwesten zij waren Republikeinse en anti Confederatie.
Veel van de outlaws in Tombstone noemden zichzelf cowboys, maar waren eigenlijk een groep veedieven en rovers.
Echte cowboys in Tombstone noemden zich “vee-herders” of “boeren” om ze te onderscheiden als eerlijke mensen in tegenstelling tot de “outlaw cowboys”.
Cowboys waren een roekeloze groep die in de stad werden verwelkomd, omdat ze veel geld opmaakten in de saloons, pokersalons en bordelen.
Als gevolg hiervan,waren er regelmatig ruzies en schietpartijen in de straten van Tombstone.
Boot Hill Graveyard in Tombstone herbergt nog steeds de oude graven van hen die vermoord of gedood zijn tijdens vuurgevechten, evenals anderen die werden opgehangen voor misdaden.
De broers Earp, Wyatt, Virgil en Morgan kwam naar Tombstone in 1880 op zoek naar rijkdom, zij werden ingezet als sheriff.
De conflicten met outlaw cowboys leidde tot de beroemde gunfight bij OK Corral, de broers Earp en Doc Holliday tegen Ike en Billy Clanton, en Tom en Frank McLaury.
Het vuurgevecht resulteerde in de dood van de McLaury en Billy Clanton.
Hun lichamen liggen nog steeds bij Boothill Graveyard in Tombstone.
Voor we Tombstone binnenrijden bezoeken we Boothill Graveyard, hier liggen de eerste pioniers van het mijnstadje de verschillende mensen zijn door geweld omgekomen.

Na een klein uurtje zoeken we de stad op, we parkeren de auto en lopen naar Allenstreet, hier zijn de oude saloons, winkels en hotels te vinden.
Voor we naar Allestreet gaan, kleden we ons om in wat luchtigere kleding, de zon schijnt volop er is geen wind en de temperatuur loopt op tot een graad of 18.
Het is een verademing dat er geen auto in de straat mogen rijden of staan, de vorige keren dat we hier waren stonden er over al auto’s geparkeerd, zonde voor een straat die een stukje geschiedenis moet weer geven.
We lopen een rondje en nemen een kijkje bij het Courthouse, bij de ingang van de Zilvermijn staat men klanten te trekken en ook voor de Gunfight en Postkoets wordt aandacht gevraagd, het is wel zo dat iedere attractie geld kost.

Wij zoeken een fotograaf die ons wilt fotograferen in een outfit uit van rond 1880, dit wil ik al zo lang en vandaag moest dat er maar eens van komen.
Ik wordt in een jurk van een lady gehesen krijg ook een schitterende hoed op en Rob krijgt de kleding aan van een outlaw, als achtergrond kiezen we de OK Corral.

We bezoeken nog een souvenirs winkel en houden het dan we voor gezien.
Garmin krijgt het adres in van Saguaro East NP en we krijgen twee routes te zien, vanmorgen zijn we via de interstate gekomen en nu nemen we de scenic route.
Vlak voor de Borderpatrol moeten wij afslaan, ervan uitgaande dat we deze controle toch nog wel een keer zullen krijgen.
De scenic route gaat via Sonoita door een schitterend heuvelachtig landschap.
De beplating bestaat uit velden met Agaves of Creosote bush, Saguaro’s staan er helemaal niet, die komen pas weer als we een stuk zijn gedaald.
De Borderpatrol kregen we inderdaad nog, er werd alleen gekeken met hoeveel we in de auto zaten, zonder dat de paspoorten controleert werden mochten we door rijden.
We hebben nog niet geluncht en als we in Vail een Diary Queen zien, besluiten we daar onze lunch te halen, het was allemaal weer heerlijk.
Het is 14.30hr als we Saguaro East in rijden, we slaan het visitorcenter over en rijden meteen door, we laten het bonnetje van gisteren zien aan de ranger en we kunnen door.
Het toegangsbewijs is 7 dagen geldig en is ook geldig in Saguaro West NP.
We rijden meteen door naar de eerste zijweg, een dirt road naar Mica View een picknick area, we stoppen waar het kan en we iets leuks zien, bij de picknickplaats lopen we een stukje het veld in.

Als we in de auto stappen klinkt er geklop in mijn tas, dochterlief doet een berichtje om te vragen waar we zijn dit naar aanleiding van de shooting in San Bernardino.
Dan rijden we op het gemak door naar de volgende picknickplaats, Javelina, daar willen we de Freeman homestead trail doen.

Een trailtje van een mijl en daar zouden we een uur over doen, we doen de wandelschoenen aan en gaan op pad.
Als we een stukje gelopen hebben zien we dat de trail erg naar beneden gaat en dan moet je ook weer naar boven.
Het is 16.00hr geweest en rond 17.15hr gaat de zon onder en dan met het tempo wat wij lopen, we zien te veel planten die er om vragen gefotografeerd te worden daarom duren dit soort trailtjes voor ons langer, besluiten we om toch maar terug te gaan.
De schoenen gaan weer uit en we rijden de parkeerplaats af om even later weer te stoppen voor een Saguaro met een crested top, een DNA foutje in de plantenwereld.

Vanaf hier rijden we naar het hotel, we maken alleen nog een stop om te tanken.
Door de late lunch hebben we geen zin in avond eten en halen we alleen een ijsje bij de Diary Queen, met daarna koffie en een plak cake houden we het wel vol tot morgenochtend.

3 december
Tucson

Na het ontbijt pakken we de spullen en gaan naar Mount Lemmon, het is nog geen 9.00hr als we de garmin de Sky Island Scenic Byway naar Summerhaven ingeven.
Volgens de berekening zouden we daar rond 10.00hr kunnen zijn.
Nou wij niet, we verbazen ons of de schitterende omgeving als we de berg op gaan en we blijven ons verbazen bij iedere viewpoint, we stoppen dan ook bij alle viewpointen.
Als we de berg op gaan zien de de berghellingen vol staan met saguaro cactussen, na zo’ n 4200 feet hoogte verdwijnen die en krijgen we Agave en Ycca’s.

Bij Molino vista, zelfs een stroompje water, er stond hier een stevige koude wind.

Verder bij Thimble Peak Vista hebben we uitzicht op Chihuahua, Middle Bear en Sabino Canyon.

Bij Windy Point Vista een schitterend uitzicht over Tucson en prachtige rotspartijen, de temperatuur loopt op en de wind is ook vrijwel verdwenen, ik kleed me om kniebroek, hemdje en slippers aan.

We vervolgen de weg en zien dat er hier beren zitten, er staat een bordje in de berm met een overstekende beer met cub, nou laat maar komen, wij stoppen er voor.
Later zien we een bordje met een vallende beer met cub, dat is natuurlijk minder het geeft toch een vreselijke deuk in je auto en de dieren doen zich pijn of zou het bord onderste boven hangen?
Als we het visitorcenter zien, stopen we daar even voor een map, dan kunnen we zien waar we uithangen.
Als we zo een 7200feet geklommen zijn zien we warempel sneeuw aan de kant van de weg.
We rijden door tot Ski Valley, daar ligt bij de parking een berg sneeuw de sneeuwschuiver heeft daar zijn werk al moeten doen.
Ski Valley is het ski gebied voor Tucson, een uurtje uit de woestijn en er kan in de winter geskied worden.
Nu lag er vrijwel geen sneeuw op de piste, misschien dat er afgelopen week geskied kon worden.

Vanaf hier konden we niet verder de weg was afgesloten, net zoals de meeste campings op deze hoogte, je kon er alleen nog te voet naar de top.
Ik spotte daar nog een Gold Eagle die boven in een dode boom zat.

Alles bij elkaar hebben we er dus 2 uur langer over gedaan, om op dat punt te komen dan wat de navigatie aan gaf.
We keren om en gaan naar Summerhaven, het is zachtjes aan tijd voor de lunch en volgens de ranger in het visitorcenter was hier nog wel iets open.
Bij Cookie’s Cabin eten we een broodje met worst, Rob een braadworst en ik een hotdog, aan de cookies hebben we ons maar niet gewaagd die zijn zo groot als een ontbijtbord, dit is tevens hun specialiteit.
Na de lunch rijden we terug naar Tucson,ook dan stoppen we nog een paar keer voor een foto, je kijkt toch weer vanuit een andere hoek en dan ziet het er soms toch weer anders uit.

In Tucson gaan we bij Michael’s lijsten kopen voor de foto’s die we gisteren hebben laten maken, ik realiseerde me gisteren dat ze hier andere maten hebben dan bij ons, het scheelt niet veel maar dan moet ik de Passe-partout aan gaan passen wat ik dan weer zonde vind.
Ik had nog een bon voor 50% korting op 1 item, die kon ik daar voor gebruiken.
We doen nog even een Walmart aan, alleen konden we geen garlic puree vinden om mee te nemen naar huis, we hebben nog 2 dagen en zullen dat bij een andere Walmart moeten scoren.
Op de kamer gaan we alvast een koffer inpakken met spullen die we niet meer gebruiken en de dingen die we hebben aangeschaft, voor het gewicht kan er nog iets bij, maar als het goed is hoeft hij niet meer open.
Rond 17.15hr gaan we richting Bart en Evy, met hun hebben we afgesproken om samen iets te gaan eten.
Het is vanaf het hotel een half uurtje rijden, het midden in de spits en doen we er wat langer over.
We hernieuwen de kennismaking en krijgen een rondleiding door hun huis, jammer dat het donker is, buiten zou er ook nog genoeg te zien zijn geweest.
We stappen in hun auto en rijden nar Steakhouse Longhorn, waar we allemaal smullen van een steak met frietjes een een salade, we blijven voor Amerikaanse begrippen lang natafelen wat helemaal geen probleem was.
Rond 21.30hr besluiten we toch maar eens op te stappen, bij Bart en Evy thuis bewonderen we nog even zijn “raket”, een Dodge pick-up.
Nog even mee naar binnen en dan was het weer tijd om afscheid te nemen, zij moeten morgen weer gaan werken.
Al met al is het weer een heerlijke dag geweest, mooi weer, een schitterende weg gereden en gegeten in goed gezelschap.

4 december
Gila Bend

 

Na een slechte nacht, veel wakker geweest, om 7.00hr maar opgestaan en de verslagen van gisteren online gezet.
We gaan ontbijten en laden de auto weer in, het is net nog geen 9.00hr als we bij het hotel wegrijden.
Garmin wijst ons de weg naar de Freeway, dezelfde weg die we gisteren reden, alleen ging het nu een heel stuk sneller.
Na een paar mijl freeway gaan we de bush in, man o man een lange eentonige weg, op een gegeven moment heb ik het wel gezien en doe mijn ogen een poosje dicht, ik heb dan ook een groot deel van de reis gemist.
Onderweg komen we alleen een paar kleine dorpjes tegen en geen winkels, we hebben weer eens vergeten een brood te kopen, we hadden verwacht nog wel iets tegen te komen voor we bij het park zijn.
Mooi mis gedacht, we rijden het park voorbij en kijken of we in Lukeville nog iets kunnen kopen.
Daar hoeft men ook niet meer heen of je moet tax free willen shoppen.
Er is nu een grensovergang naar Mexico gemaakt, er naast zijn taxfree winkels, voornamelijk drank en een postkantoor.
Ik weet dat er vroeger een supermarkt was, zijn we ooit een keer geweest in 1999.
Er is een benzinestation en terwijl Rob gaat tanken loop ik naar binnen om te kijken of ze daar iets te eten verkopen, behalve snacks hebben ze er ook sandwiches, die er niet appetijtelijk uitzien, ik neem dan ook niks mee.
We zullen het moeten doen met wat we mee hebben, een paar snacks.
Het is precies 12.00hr als we bij het visitorcenter van Organ Pipe Cactus NP parkeren, we lopen even naar binnen en betalen daar de intree van 12 dollar en gaan het park in.
We rijden de Ajo Mountain Drive van 21 mile lang, deze drive ligt in de Diablo Mountians, met uitzicht op Ajo Mountian.

Ook hier is rijdt de Border Patrol rond, we zagen er 3 op Quads door het park rijden op zoek naar illegale Mexicanen die door mensensmokkelaars de grens over geholpen worden.
Organ Pipe Cactus grenst 33 mile aan Mexico er wordt geadviseerd je auto goed af te sluiten en geen kostbaarheden in het zicht te laten liggen, niet alleen te gaan wandelen en verdachte omstandigheden te melden.
In het verleden hebben we ook de Puerto Blanco Drive gereden, deze ging helemaal tot aan de grens van Mexico, dat kan en mag al jaren niet meer in verband met de mensensmokkel in dat gebied.
We verbazen ons over de slechte staat van de planten, velen zijn bruin en er zat weinig nieuw groei in, blijkbaar heeft het daar allang niet geregend.
Ook de weg is niet in al te beste staat, veel putten en gaten.
Aan de andere kant van de berg zien de planten er een stuk beter uit, en maken we weer volop foto’s.

Ook de Arch werd niet over geslagen, wij hebben er alleen vanaf beneden foto’s van gemaakt, er kwam net een meneer terug van de trail en die vond hem erg zwaar, het laatste stuk gaat bijna steil omhoog.

We rijden de rest van de loop en stoppen af en toe voor een foto, het is 14.30hr als we weer bij het visitorcenter uitkomen.

Wij gaan naar ons motel in Gila Bend en worden tot 2x toe staande gehouden door de Border Patrol die vaste controle punten heeft op deze route, soms zijn er ook onverwachte controles.
De auto’s van de Border Patrol die we tegen komen of zien staan onderweg zijn niet te tellen.
We kregen steeds de vraag of we American Citizen waren, nee, wat is dan jullie nationaliteit, Netherlands, oke drive safe.

Rond 16.00hr zijn we bij het motel en holy mony, aan de overkant van de straat ligt een spoor en ja er rijden heel regelmatig treinen.
Ook al zouden we een ander motel hebben het maakt niks uit het plaatsje bestaat maar uit een straat.
Er zaten nog een paar plakjes cake in de tas en dat met een beker vers gezette koffie is onze late lunch.
We gaan niet te laat eten, onze keus is gevallen op Space Age, veel keus was er niet er zitten hier nog een paar fast food ketens en wat Mexicaanse restaurants.

5 december
Kingman

 

Werd om 2.30hr wakker door en appje, er is de familie van alles aan de hand waar we van op de hoogte gehouden willen worden, niets ernstigs maar vereist toch wel onze aandacht.
Alleen had onze schoonzus geen rekening gehouden met het tijdsverschil.
Toen ik om 7.00hr op stond was mijn schoen leeg, hier komt blijkbaar geen sint er is alleen maar santa.
Bij dit motel is er geen ontbijt in begrepen en gaan we naar de McDonald’s om een Big breakfast, hadden we nog niet gehad deze vakantie.
Het is 8.15hr als we weer verder gaan, alles ging vlot tot Suprise, daar zijn ze aan de weg bezig en is de afslag die we moesten hebben afgesloten.
We moeten doorrijden naar de volgende afslag en dan worden we helemaal door een woonwijk terug geleid naar de richting Morristown en Wickenburg waar een schitterende rotonde ligt met een kunstwerk van cowboy sporen.

Deze weg gaat over in de 93, ook wel de Joshua Tree Forest Parkway genoemd, die naam is niet zo heel verwonderlijk we rijden door hele velden vol Joshua Trees, later worden dat Saguaro cactussen.

Stoppen was bijna niet mogelijk op deze weg, totdat we een open stuk kregen, dit bleek de toegang tot een dirt road van een stuk BLM grond, de weg had wel een naam de Burro Creek West Road.
Natuurlijk konden we het niet laten om deze weg in te gaan, ten eerste omdat we een paar schitterende cactussen zagen en later uit pure nieuwsgierigheid.
We zijn een paar mile het gebied ingereden en hebben er verschillende planten en rotsformaties gefotografeerd.

Op een gegeven moment zijn de Saguaro’s verdwenen en zien we Prickley Pear cactussen een Creosote bush tevoorschijn komen, alles heeft te maken met de hoogte en de grond waar welke planten groeien.
Het is rond 13.00hr als we Kingman zien opdoemen en rijden meteen naar de Walmart, we hebben nog ruimte en gewicht over in de koffer en kan er nog het een en ander gekocht worden.
Zo gaan er nog 4 zakjes garlic puree en 2 grote flessen shampoo mee.
Dan moet er ook nog geluncht worden, ik had een Cracker Barrel Country Store gezien en daar stoppen we dan ook voor de lunch.
Het hotel is dan nog een paar minuten rijden, het is tegen 15.00hr als we inchecken.
We hadden al gezien dat sommige kamers alleen met een trapje te bereiken waren en we vragen om een kamer op de begane grond, de auto moet uitgemest worden en nog het een en ander ingepakt.
Aan de achterkant van het motel zijn er kamers waarbij je geen trappen hoeft te lopen, we halen alles uit de auto en gaan aan de slag met de koffers om deze op het gewicht niet hoger dan 50lb te krijgen.
Rond 15.30 rijden ook Albert en Lyan het terrein op, we maken even een praatje en gaan dan proberen in te checken bij British Airways, wat niet meteen lukte we waren te vroeg volgens de site.
We snapten er niks van tot we een helder ogenblik krijgen en ons realiseren dan het in Las Vegas een uur vroeger is en we dus niet om 15.50hr maar om 16.50hr kunnen inchecken.
Ondertussen hebben we Albert en Lyan op bezoek, ik zet lekker verse koffie en we kletsen bij over de afgelopen week.
Het is even na 17.30hr als we naar de Very Merry Parade of Lights gaan of te wel het verwelkomen van Santa en zijn vrouw.
We fotograferen alvast de wagens en zoeken ondertussen iets waar we kunnen eten en dat viel nog niet mee.

Als we terug lopen naar het punt waar de parade zal eindigen zien we The Garlic Clove Restaurant & Catering, het zit er bom vol en we gaan ervan uit dat het eten goed is daar, dat klopt ook wel we hebben er heerlijk gegeten.
De parade is al bezig als we buiten komen, we gaan op de hoek van de straat staan en kunnen zo de versierde wagens aan komen zien rijden en dan draaien ze recht voor onze neus, een ideale positie.

Het is 20.00hr als het is afgelopen, we gaan terug naar de auto en rijden in een paar minuten naar het hotel terug.
We gaan ieder naar de eigen kamer wij pakken de koffers verder in en maken het verslag.
Foto’s zullen pas volgens als we thuis zijn, volgens mij blokt het hotel het uploaden van grotere bestanden.

6 december
Las Vegas – Londen – Amsterdam

Onze buren vonden het nodig om midden in de nacht met een pick-up truck te gaan rijden en bij terug komst een grote koelbox er met veel lawaai op te gooien.
Het viel mee dat ze niet zijn gaan schieten, toen zij gisteren aankwamen werden er verschillende geweren uitgeladen, waren wezen jagen of een target shooting, zij droegen naamkaartjes misschien was er een of andere event in Kingman of omstreken.
Als we buiten komen, om de auto in te laden, zien we nog net een mooie sunrise.

Om 7.30hr hadden we met Albert en Lyan afgesproken om de gaan ontbijten, gewoon simpel ontbijtje in het hotel.
Rond 8.30hr nemen we afscheid van elkaar zij gaan richting Oatman en wij naar Las Vegas, of de navigatie fout zat weet ik niet, maar we reden een heel stuk achter Albert en Lyan aan, nadat wij waren afgeslagen komen we weer in Bealstreet uit, het had anders gekund had ik het idee.We rijden in een streep naar Las Vegas, voor we Boulder city in rijden vangen we een glimp op van de Hoover dam en Lake Mead.In Boulder city tanken we dan hebben dat alvast maar gehad en rijden naar het Bellagio Casino voor kerstversiering.
We parkeren de auto in de garage en dan blijkt de lift in de lobby uit te komen, het was zo maar een klein stukje lopen.
En als je nu denkt dat het er wel rustig zou zijn om 10.00hr ’s morgens, dan heb je het mis, het was er flink druk en voor het ontbijtbuffet stond een verschrikkelijk lange rij.
Medewerkers zijn nog druk bezig om bloemen en planten die niet meer zo mooi zijn te vervangen.
De kerstshow is weer mooi, al zien we alles terug wat ook andere jaren wordt gebruikt, maar dan in een andere opstelling. De beren zijn nu met verschillende tinten wit gemaakt en ook zijn aan de poten en snuit zwarte accenten aangebracht ze zijn zo sprekender, ook de Pinguïns hebben hippe kleding aangekregen.

Na een klein uurtje hadden we het wel gezien en moesten we nog iets bedenken wat we nog konden doen voor we de auto gingen inleveren.
Het werd nog een rondje Premium Outlet South, we kopen niks, want de koffers zitten al aan het gewicht.
We halen alleen bij de Starbucks een frappuccino, ik maak gebruik van hun gratis wifi om wat te surfen.
Het is mooi geweest zo en we gaan de auto inleveren, de verhuurder zit maar een blok verder, dus waren we er zo.
We kunnen meteen in de bus stappen die ons naar de luchthaven brengt.
Bij de zuilen proberen we de boardingtickets te printen, wat niet lukte met Rob zijn paspoort, lukte met de mijne wel.
Nu nog de koffers kwijt zien te raken, daar moeten we nog een 20 minuten opwachten, daarna gaan we nog even naar buiten.
Als ik even terug naar binnen ga voor het toilet, staan er twee medewerkers van de luchthaven naar een verlaten tas kijken, ik vreesde al een ontruiming, maar nee er kwam iemand van de security en die maakte voorzichtig de tas open om er in te kijken, het deed geen boem.
Vond deze actie erg vreemd, voor het zelfde geldt had die tas wel boem gedaan.
Even later gaan we naar binnen en door de security, niemand hoefde zijn tas leeg te halen of schoenen uit te doen, scheelt een hoop werk.
Wel werd de carry-on van Rob er uit gehaald en open gemaakt om gecontroleerd te worden op explosieve en verboden stoffen.
Dan hebben we nog veel tijd over en willen we nog wel iets eten, bij de gate zat een PGA Tour Grill, het was lekker maar wel aan de prijs vooral een glas cola dit kostte er 4 dollar.
De vlucht is een half uurtje verlaat, dat houd ook in dat we in Londen wat minder tijd zullen hebben voor de overstap.
In het begin van de vlucht hadden we wat last van turbulentie, na het eten wat niet echt bijzonder was, zijn we beiden in slaap gevallen en werden tegen dat het ontbijt geserveerd werd waker, we mogen dus van een goede nachtrust spreken.
Het ontbijt bestond uit omelet met bruine bonen, ik was even bang dat het witte bonen in tomatensaus zouden worden, dat is ook niet om te eten, dit ook niet.
Als we bij de paspoortcontrole komen worden we een andere kant op gestuurd, omdat we connectit flight hebben hoeven we niet door de paspoortcontrole en meteen door naar de security, waar we nu wel de laptop en vloeistoffen uit de tas moeten halen.
Het alarm piepte toen ik door het poortje ging, in plaats van gefouilleerd worden werd er met een doekje over mijn handen gegaan en gecontroleerd op bepaalde stoffen.
Dan kunnen we naar de gate, denken we, op het bord staat dat er om 11.00hr pas bekend wordt gemaakt naar welke gate we moeten.
We gaan in de buurt van het bord zitten en wachten tot het 11.00hr wordt en inderdaad klokslag 11.00hr zien we waar we heen moeten.
Deze vlucht ging mooi op tijd en de wielen raken amper een uur later Nederlandse grond, alleen is het nog bijna een half uur taxiën naar de aankomst gate, tja Polderbaan hè.
Dan nog heel het vliegveld over voor we bij de paspoortcontrole en de bagagebanden zijn.
Wachten op de koffers, heb ik mijn ouders gebeld dat we weer veilig geland waren, onze koffers waren er vrij vlug, door de douane en op naar de bus, deze stond ook al klaar en binnen 5 minuten zijn we op weg naar P3.
Daar is het een grote bouwput en een zoekplaatje hoe je van het terrein afkomt, achteraf staat het wel goed aangegeven.
Bij Rotterdam komen nog even in langzaam rijdend verkeer terecht, dat viel dus mee, rond 17.15hr waren we thuis.
Als ik de koffers open maak om een begin te maken met opruimen blijkt er een koffer gecontroleerd te zijn door de TSA.