Week 2. 22 april – 28 april

  Week 2

22 april – Joshua Tree/Needles

Toen ik op stond scheen de zon al volop, na het ontbijt en de karweitjes reden we om 8.30hr de camping af.
We gingen weer naar Joshua Tree NP, nu vertelde de ranger, toen wij het bonnetje van gisteren lieten zien dat het bezoek deze week gratis is en als we nog vaker willen komen de komende weken dat we dan voor de 26ste een nieuw bonnetje kunnen halen.
We kunnen namelijk 7 dagen achtereen het park in en uit op 1 keer intree te betalen.
Richting Cottenwood Springs zagen we ineens een Coyote lopen, deze liep een heel stuk met ons mee, wel op gepaste afstand en wij met aangepaste snelheid.
Een foto maken was dan ook moeilijk, even zijn we hem kwijt,omdat hij in de wash is gaan lopen, maar als hij daar weer uit komt en even blijft staan kunnen we hem goed fotograferen Als hij dan ook nog eens op de weg voor de camper uit gaat lopen, is het helemaal een eitje om een foto’s te maken.

1694

1700

We stoppen bij het teddyberenbos, deze teddy’s hebben geen hoog knuffelgehalte het zijn namelijk cactussen.
Eigenlijk zijn ze heel gemeen, als je er heel dicht in de buurt komt “schieten” ze hun naalden als mitrailleur schoten op je af.

1706

1709

We lopen een rondje en gaan weer verder, nu richting  Ocotillo Patch, voor we hier zijn komen we in roadworks terecht.
We staan tweede in de rij en krijgen meteen te horen dat het nog minimaal 12 minuten duurt voor we door mogen.
Rob gaat vragen of we wel mogen stoppen bij de Ocotillo’s, dit was geen probleem, maar we moesten wel wachten op de volgende Pilotcar en dan weer aansluiten, geen probleem voor ons.
Als we achter de Pilotcar aan weg mogen stoppen we even later bij de Ocotillo Patch, achter ons stopt er ook een auto, maar of dit nu echt de bedoeling is geweest, wij betwijfelen het. Het was meer van oh die auto voor ons geeft richting aan en die verandert aan baan dus moeten wij ook, kuddedierengedrag?
Wij doden de tijd, dat we moeten wachten, door de mooie planten te fotograferen.

1727

1737

Zelf vind ik het een van de mooiste woestijnplanten, als het droog is dan zijn het prikkelende takken, maar zodra ze water krijgen dan veranderen ze in takken met groen blad en boven in rode bloemen.
Nu waren ze kaal op de bloemen na.
Als de Pilotcar na een halfuurtje weer voorbij komt sluiten we weer in.
Het is enkele mijlen dirtroad rijden, dit stuk weg krijgt een heel nieuwe asfalt laag.

1739

1742

Hierna kwam er een lang en saai stuk, eerst een stuk interstate en daarna dwars door de woestijn (polder) naar de volgende interstate.
Deze saaie weg werd een beetje opgefleurd door een hele grote palmenkwekerij.
Op het talud van de spoorrails, waren allerlei boodschappen en namen met stenen gelegd, ook kwamen we langs een hek waar schoenen, sokken, shirts bra’s in hingen.
Afgekeken van Route 66, die een shoe, sock en bra tree heeft.

1760

1763

1766

1768

Ik verdoe de tijd door wat te lezen en af en toe even de binnenkant van mijn ogen te bekijken.
We komen ook nog een stuk tegen met Ocotillo’s met de stammen nog groen van het blad, helaas konden we niet stoppen en heb ik vanuit de camper geprobeerd wat foto’s te maken.

1781

1778    1782

We zitten nog een poosje buiten in de schaduw, maar door de warme wind is het niet echt aangenaam.
Als avondeten maakt Rob de fameuze shirmps, het was weer jammie.
Daarna maken we nog een wandeling over de camping om te kunnen genieten van de mooie zonsondergang.

1797

23 april – Oatman/Bearizona/Cottenwood

Vannacht werden we wakker van de wind, het was weer flink gaan waaien, zodat de dakraampjes klepperden.
Ook toen we opstonden waaide het nog flink en dat nu we de bergen over moeten.
Het eerste stuk was dan ook goed aan het stuurhangen voor Rob.
Soms was het zicht slecht van al het zand wat n de lucht hing, de bergen waren ook niet te zien.

1804

1809

Eenmaal in de bergen lijkt de wind een stuk minder.
Als we de Colorado over zijn zitten we in Arizona, hier is de prijs van de benzine in ieder geval een stuk lager dan in California, we tankten nu voor $3.28 de gallon, tegen $3.85 van eergisteren.
Als we Oatman binnen rijden gaan er net een paar winkels open, het is dan nog geen 9.30hr., wij zijn de eerste toeristen van vandaag.
Niet veel later komen er al meer toeristen en zien we ook meer winkels open gaan.
De ezels zijn nog nergens te zien, als we de straat inlopen horen we wel  gebalk en even later wandelt er één ezel in het dorp.

 1836

1848    1834

1821

We nemen wat foto’s , ik vind het nog steeds jammer dat er moderne auto’s in de straat staan.
Ben zo brutaal om op een private property een mooi mural te gaan fotograferen.

1830

We kopen nog wat cactussen voor de verzameling en gelijk een aantal aanzichtkaarten voor het thuisfront.
Op het postkantoor scoren we postzegels, ik schrijf de kaarten meteen en doe ze ook nog op de bus.
Als we onze weg vervolgen, zien we net buiten Oatman een stel ezels staan., die zullen in de loop van de ochtend wel in het plaatsje te vinden zijn.

1852

We rijden de Sitgraeves Pass over en gelukkig is de wind een stuk minder de weg is smal en slecht onderhouden.
De andere keren dat we de Pass over moesten reden we hem van de andere kant
We zien dat de goudmijn weer volop in bedrijf is.
In 2010 vertelde er iemand in Oatman dat de mijn weer open ging, omdat de goudprijs zo gestegen was.
Bij het Route 66 museum stoppen we nog even voor een paar foto’s.

1870

1877

1879

We rijden door tot Kingman, omdat we heel erg nodig de voorraad moesten aanvullen.
Ik riep gisteren al om en broodje van de Subway, maar in the middle of nowere is geen Subway te vinden, vandaag de schade ingehaald.
We gaan weer verder en besluiten Seligman over te slaan, omdat we Bearizona ook nog willen doen.
Er is te weinig tijd en er moeten keuzes gemaakt worden.
Om 15.15hr rijden we poort van Bearizona door, om even later het park in te gaan.
Bearzoia is een klein dierenpark waar de dieren in een redelijk natuurlijke omgeving leven.
Als eerste zien we de Mountian Goat, over roosters rijdt je steeds een ander gedeelte in. Hierna komt het gedeelte met de Burro’s (ezels), verder Bisons , Wolven, White Bisons, Bighorn sheeps, en dan komen de Beren.
In dit gedeelte zijn we de meeste tijd, blijkbaar is het etenstijd voor de Beren, als er eten wordt neergelegd worden ze actief, hiervoor lagen ze alleen maar te slapen.

1899

1901

1904    1926

1908

1916

1920

We blijven foto’s maken en besluiten om een tweede rondje door het park te maken.
Maar eerst bezoeken we het wandel gedeelte, daar zitten de baby beren, so cute, al deden ze bijna niks anders dan slapen.
De Raccoons vermaakten zich in het water, de Bevers zaten nog in hun hol, wanneer we er voor de tweede keer langs kwamen was er een aan het zwemmen en de ander kwam even later naar buiten.
De Lynxen en de Javalinas deden ook niks anders dan slapen, ook de Porcupine was bijna niet te zien, die lag te slapen onder een stapeltje hout

1951

1962

1986

1990

Weer terug naar de camper voor ons tweede rondje park, de Tundra Wolves gingen net aan de wandel, dat is toch een stuk leuker om te zien dan dat ze slapen.
We hadden het advies gekregen om een stukje niet te doen, omdat dit moeilijk was voor campers groter dan 30ft., de eerste keer slaan we dit ook netjes over maar missen zo wel de wolven.
We hadden al gezien dat het mogelijk moest zijn met die van ons, dus nu wel het rondje gereden en we zien drie prachtige Artic Wolves liggen, voor de foto nog een tweede keer dit rondje gereden.

1996

1999

2007

Waar ons het natuurlijk om te doen was waren de beren, deze lagen na de maaltijd uit te buiken, sommige in een gemaakt hol onder boomstammen of in een kunstmatig gemaakte grot en andere zomaar ergens waar het lekker liggen was.
Een enkeling wilde nog wel poseren voor de foto.

2024

2034

  2029

Toen we het park inkwamen werd ons verteld dat we ramen en deuren dicht moesten houden, zeker bij de wolven en beren, maar dan krijg je geen mooie foto’s, wij hebben de foto’s uit een open raam gemaakt, deden er wel meer zagen we.
Rond 17.30hr werd het toch wel tijd dat we onze rit vervolgden, we moesten nog door tot Cottenwood, zeker nog 2 uur rijden en omdat we de Alt 89 wilden rijden moest het nog wel licht zijn er zitten teveel switchbacks in de weg om dat in het donker te doen.
Het schemert al als we Sedona binnen rijden en dan is het nog een kleine 20 mijl naar Cottenwood voor de Dead Horse Ranch camping.
TomTom wilde ons via een ander route sturen, maar omdat we al twee keer eerder hier hebben gestaan wisten we de weg, al was het opletten om de ingang niet voorbij te rijden. Om even 19.30hr hadden we een plaats uit gezocht en gauw een blik soep open gedraaid als avond eten.
Deze camping ligt in een state park en is toch behoorlijk aan de prijs $30 voor een plaats met alleen stroom en water, gisteren betaalden we dit ook en dan hadden we ook nog wifi en een zwembad.
Op deze manier prijzen de State Park campings zich wel uit de markt.

 

24 april – Prescott/Granite Dell’s

 

Poeh wat was het koud vannacht, toen ik op stond was net 10 graden, gelukkig scheen de zon al volop en werd het aangenamer.
Rond 9.00hr reden we weg van de camping, eerst moest er getankt worden en laat nu de goedkoopste pomp recht voor de ingang van de camping zitten.
Dan nog even naar de Walmart voor o.a brood, wat we gisteren in onze handen hadden hebben we weer terug gelegd, het was keihard aan de onderkant, waarschijnlijk te hard gebakken.
Als dit is gedaan rijden we richting Prescott, als we Clarkdale in rijden zien we hoe dit gegroeid is de laatste jaren, hele nieuwe wijken en wegen, ook Sedona en Cottenwood zijn flink uitgebreid.
Via Jerome naar Prescott, over de 89 Alt, het kwam aan op de stuurmanskunst van de chauffeur.
Het echte bochten werk dus, zeker door Jerome , daar is de weg smal en is er tot tegen aan de weg gebouwd of de weg is tot tegen aan de huizen gelegd, dat kan natuurlijk ook. 😉
Er reed een vrachtwagentje voor ons die iets afgeleverd had in Jerome, die moest eerst een mogelijkheid vinden om te keren om terug te kunnen naar Clarkdale. Dan hebben we ook nog te maken met tegenliggers die over de middenstreep rijden, omdat ze bang zijn van de weg te raken.

2059

2062

2063

Als we Prescott binnen rijden is daar de situatie vernieuwd en ja dan raakt TomTom helemaal in de war en laat ons naar de stad zelf rijden, terwijl we weten dat we daar niet moeten zijn.
Op een parking opnieuw het adres ingegeven en hij brengt ons er regelrecht heen. Later hoorden we dat de meeste navigatie moeilijkheden heeft met het vinden van de camping.
Als we het terrein op rijden stop er een auto achter ons, deze meneer sprint uit zijn auto de office binnen of hij nu bang was dat er geen plaats meer was, weten we niet.
Had waarschijnlijk gewoon geen zin om achter aan te sluiten, hij had gereserveerd.
In 2008 hebben we ook op deze camping gestaan, er is wel het een en ander verandert.
Er stonden toen twee hoog bejaarde dames in de office, nu de zoon, ook op leeftijd.
De creditcard ging toen nog door een apparaatje waardoor er een inkt afdruk van gemaakt werd. (vooroorlogs) Nu kunnen ze de cc swipen en er is zelfs internet, als je in het lagere gedeelte staat, wij kregen een plek dicht bij de office en hadden goed internet.
We lunchen, broodje hotdog met mosterd en gaan een poos je buiten zitten, de zon is heerlijk.
Rond 14.00hr doen we de wandelschoenen aan en gaan via de camping naar Watson Lake voor de Granite Dell’s, rotsformaties die uit het water steken.
Het pad er naar toe is al schitterend mooie rotsen en we zien regelmatig mooie plantjes staan.
Ook zijn de lizards hier in grote getale aanwezig, het zijn kleintjes 1 x zag ik een wat grotere, zijn schutkleur werkte goed, doordat hij wat bewoog zag ik het anders had ik er zo voorbij gelopen.
Goed inzoomen en zo lijken de kleine lizards heel groot, in werkelijkheid zijn ze een centimeter of 5.

We lopen bovenover en hebben een mooi uitzicht op de Dell’s op een bankje genieten we een poosje van het uitzicht en lopen dan door tot er geen Dell’s meer te zien zijn en keren dan om.
We nemen nu het pad wat naar beneden gaat tot aan het water, we blijven daar nog een poosje van het uitzicht genieten of rusten we uit het is maar net hoe je het bekijkt.

2091

2115

2105

De trail begon en eindigde op de camping, dit hield wel in dat er om in het park te komen geen intree betaald wordt.
Net terug op de camping zagen we dit boertje en boerinnetje staan, beslist iemand met of Nederlandse roots of is zelf in Nederland op vakantie geweest.

2114    2129

2133

Als we even 16.00hr weer op de camping zijn relaxen we buiten in de schaduw, zonnetje was nog even te heet, later verhuisden we wel naar het zonnetje.
Toen het frisser werd zijn we naar binnen gegaan, maken het verslag en er werd gekookt.
Voor bij de koffie hebben we nog cherrie pie of mini eclairs en het is de cherry pie geworden.

25 april – Catalina State Park Tucson

Vanmorgen op de normale tijd opgestaan, lekker geslapen onder een extra fleece deken, dat weer wel, het koelde behoorlijk af in de loop van de nacht.
De zon maakte dat het vlug warm werd.
Zo rond 8.40hr rijden we van de camping we zijn onderweg naar Tucson.
Een klein 5 uur rijden, als we niks anders doen onderweg, het zou sneller kunnen als we heel de route de interstate zouden volgen.
Dat doen wij natuurlijk niet en wij gaan door het Prescott National Forest, door de bergen dus.

Ik heb nu eenmaal een chauffeur die het schitterend vind om al die bochtjes te draaien.
Onderweg zagen we veel monumentjes, blijkbaar zijn er hier veel dodelijke ongelukken gebeurd.
Niet zo heel verwonderlijk als je ziet hoe sommige hier door de bochten scheuren, we kwamen ook een motor tegen die bergopwaarts de binnenbocht nam en zelf op onze rijbaan reed.
Er werd een advies van 30 mph gegeven maar deze reed een stuk harder.
In de afdaling naar Congress zagen we de eerste Saguaro cactussen staan.

2153

Dan komen we in de drukte rond Phoenix terecht, dat is echt opletten en als we dan bij Arondale op de verkeerde baan zitten worden we richting LA gestuurd. Uit een ooghoek ziet Rob er een HobbyLobby zitten, bij de volgende afslag eraf en eerst richting de HobbyLobby, hier slaan we weer ruim in, alles met 40% off.
Bij de scrapspullen stond blowout sale, hoop niet dat ze daarmee gaan stoppen. We lopen door de rijen met kunstbloemen, op wat opvallende kleuren na lijken de bloemen levensecht.
Ook voor de 4th of july was er weer van alles te koop.

2157

21602162  Na deze stop gaan we verder, nu op de goede weg, bij Chandler weer even de weg af om te tanken en meteen gebruiken we daar de lunch.
We merken dat de wind weer toeneemt, ook boven de weg geven de matrixborden aan dat er rekening moeten houden met harde wind en zand in de lucht.
Het was soms gewoon mistig van het zand.
Eenmaal Phoenix voorbij werd het een stuk rustiger op de weg.
Als we afslaan richting het State Park rijden we langs een redelijk nieuwe wijk, de weg is nieuw de middenberm mooi aangelegd, nieuwe Walmart en nog wat winkels.
Tegenover de Walmart is de ingang va het Catalina State Park.
Als we het park inrijden loopt er een Roadrunner over de weg, helaas was miepmiep zo snel dat daar geen foto van is.
De camper op zijn plaats gezet en wij naar buiten om nog wat van het mooie weer te genieten. Z
it ik net in mijn stoeltje zie ik ineens een diertje lopen, blijkt het hier vol te zitten met Ground squrrel.

2212

We hebben ons dan ook goed kunnen vermaken, door naar hun capriolen te kijken.
Tegen 17.00hr doen we nog een klein trailtje hier achter de camping, morgen een grotere.

2195    2193

Voor de avondmaaltijd geniet ik nog een poosje van de zon, de temperatuur valt voor Tucson erg mee, 27 graden.
Als de zon onder is koelt het meteen af.
Marja niks teveel gezegd over de restrooms hier, douche en toilet lijken wel balzalen zo groot, ziet er ook allemaal heel erg netjes uit voor een state park.

26 april – Catalina SP/Roper Lake SP


Toch was het nog flink afgekoeld vannacht, net geen extra dekentje nodig gehad. Als we opstaan zien we geen van onze vriendjes, Ground squrrel, na goed speuren zien we ze een eindje verderop zitten.

2221

2223

We rijden om 8.40hr de camping af om op een verderop gelegen parkeerterrein weer te stoppen en onze hikeschoenen aan doen om de Nature Loop te doen, een loop van 1 mile.
Stiekem klimmen we behoorlijk, al fotograferend leggen we deze afstand in een uur af, terwijl er 45 minuten voor staat, als je door loopt.
Er waren wel heel veel vliegen op deze trail de irritant bij je hoofd vlogen, ook renden er links en rechts lizards voorbij.

2224

2226    2227 2231

We verplaatsen de camper naar het volgende parkeerterrein en lopen de RomeroRuins Interpretive Loop, deze is ¾ mile en in 30 minuten te doen, niet voor ons ook hier nemen we weer ruim de tijd.
Op deze trail fotograferen we weer veel, ik spotte er een Horned Lizard en natuurlijk cactussen, bloeiend, uitgebloeid of in de knop.

2252

2242    2267

In totaal lopen we een kleine 2 uur, de zon is al behoorlijk fel aanwezig, toch weer een beetje rood geworden.
We rijden het park uit en steken de weg over naar de Oro Valley Marketplace, hier staat een Walmart. Dit is echt nog een Marketplace in ontwikkeling, hele percelen zijn nog onbebouwd, maar er ligt in ieder geval al wel een parkeerterrein.
Het geheel heeft een dure en chique uitstraling, zelf de vakken waar je de winkelwagentjes in terug zet zijn weg gewerkt achter muurtjes.
We volgen de aanwijzingen van TomTom en komen weer terecht in een woonwijk waar we niks te zoeken hebben, het had een voordeel we zagen een bloem op een Suguaro, TomTom is ook weer zo vriendelijk om ons terug te leiden naar de grote weg.
Ons volgende doel is Katchner Caverns, we krijgen bij de ingang al te horen dat het druk is en dat ze bang is dat er geen plaats meer is op een rondleiding in de caverns.
Zij stelde voor om de 6 dollar entree te betalen en het verder in het visitorcenter te vragen, is er geen plaats en we zijn binnen 20 minuten terug, dan kregen we onze 6 dollar ook weer terug.
Inderdaad geen plaats meer en we waren dan ook ruim binnen de 20 minuten terug bij de ingang.
Heb nog wel gauw een paar foto’s gemaakt van de tuin.

2320

2316

2318

Dit komt dus op ons to do list en zullen we als we weer hier in de buurt zijn een reservering maken.
We stoppen bij de eerste McDonalds,  die we tegen komen en gaan daar het verslag van gisteren online zetten, het internet was gisteren erg langzaam en onstabiel om dit allemaal te kunnen doen.
We lunchen daar meteen, Rob een hamburger en ik de grilled chickenwrap met sweet chilisaus, voor herhaling  vatbaar.
Natuurlijk moest er ook een Frappé caramel bij.
We hadden gisteren al besloten om wat verder door te rijden dan dat voor deze routen gepland stond, morgen hebben we een lange rit en als we daar een uur af kunnen halen scheelt dat weer.
Ons doel was Roper Lake State Park, als alternatief hadden we de Walmart in gedachten.
Het is vrijdag en dan gaan er heel wat Amerikanen er op uit.
Doordat we de Caverns niet gedaan hebben waren we om 16.15hr bij de camping, de plaatsen met full hook-up waren allemaal bezet, op het gedeelte zonder hook-ups was nog wel plaats. Hopend op afkoeling vanavond en nagevraagd hebbend of de generator gebruikt mag worden, dit mag tot 22.00hr vanavond en morgenochtend vanaf 7.00hr, heeft ons doen besluiten om dit te doen.
Om nu al zo vroeg bij een Walmart te gaan staan is niet echt ons ding, is het laat en alleen om te overnachten geen probleem mee. We gaan nog lekker een poosje in de schaduw achter de camper zitten, doen nog een kleine wandeling naar het meer, alleen voor de foto. 😉

2335

Ondertussen is het etenstijd en we besluitenbuiten te eten, kwa temperatuur kan dat nog makkelijk.
Buiten zitten met een stilstaand water in de buurt is niet echt een goed idee of je moet je insprayen met Deet.
Zijn dan ook redelijk vlug met bord naar binnen vertrokken om verder te eten.
We drinken koffie met cherry pie ter ere van Rob zijn verjaardag.

 

27 april – El Morro

Het beloofde weer een mooie dag te worden, als we opstaan schijnt de zon al volop.
Even voor 8.30hr rijden we de camping af, ons eerste doel is een pak sap scoren bij de Walmart en tanken.
We hadden een lange rit voor de boeg, hoelang zou achteraf pas blijken, TomTom gaf ruim 5 uur aan, wij rijden altijd langzamer dan de aangegeven snelheid we tellen er altijd een half uur bij op.
Aan Interstates doen we niet als het niet noodzakelijk is, we hadden ook nu weer voor de Highway gekozen.

2345

2358

2367

TomTom kiest de Hihgway 191, de weg is lang heel heel lang en dan rijden we ineens in de bergen, de ene S bocht na de andere, bij sommige staat de advies snelheid van 10mph.
We klimmen steeds hoger en hoger en komen zelfs in stukken waar nog sneeuw ligt.
Bij Clifton komen we langs een koperwinning, wat een gat is daar gegraven, als het kopererts uit de stenen zijn gehaald wordt van het restafval weer een nieuwe berg gemaakt. Van die grote mammoetauto’s rijden af en aan om het afval te storten, een shovel duwt het de berg af.
Als er grote keien tussen zitten als het de berg wordt afgeduwd, krijg je het geluid van een lawine te horen.

2379

2381

We genieten van het uitzicht en het rijden in de bergen en verder zien we wel, er loopt maar een weg en we zullen wel ergens uitkomen.
Op heel deze route zijn veel trailheads en bij daarbij horen een parkeerterrein, picknicktafels en pittoiletten.

2386

2398

2399
We rijden een paar keer zo’n terrein op, voor de mooie uitzichten, dan blijkt ook nog dat we in beren gebied zitten.
Als we dan een zwart dier op de berg zien, willen we natuurlijk dat het een beer is, maar nee het is een koe.
Heel even met het idee gespeeld om jullie wijs te maken dat we een beer gezien hebben, jullie zijn er toch niet bij.

2428

2415

 Bij het Blue Vista uitzichtpunt hebben we gegeten, als we verder rijden wordt de weg breder en denken we dat we uit de bergen zijn.
We moeten nog af en toe nog wat klimmen, maar ook grote stukken dalen, als we Alpine binnen rijden zien we dat dit op ongeveer 8.000ft ligt, we denken dat we op 10.00ft hebben gereden, helaas stond dat nergens aangegeven.
Als we de bergen uit zijn is de weg lang en saai, af en toe zijn er wat mooie rotsen te zien verder veel geel grasland, met een verdwaalde koe. 

2433

2439

Het is net 16.30hr als we de camping op rijden, plus 1 uur dan is het dus 17.30hr, vandaag zijn we New Mexico ingereden en daar is het Mountian Time.
We vragen meteen of we ook kunnen eten, de vorige keer dat we hier stonden was in 2008, samen met Jan en Marjan en hebben we hier ook gegeten.
Er stond toen een Catwizle achtig persoon in de keuken, nu stond er iemand anders, het eten was in ieder geval weer goed.
Leuk detail we waren er toen op 26 april, nu dus een dag later.
Helaas is het internet pet en hebben we ook geen ontvangst met onze eigen hotspot.

28 april – El Morro/Farmington 

Het was vies koud vanmorgen toen we opstonden, 6 graden, gauw de kachel aangedaan. Zoals iedere morgen scheen de zon al volop en was het vlot lekker in de camper.
Het wordt saai maar even na 8.30hr reden we van de camping.
Gisteren hadden we het idee nog om naar de ruïne op El Morro te lopen, deze wandeling hebben we in 2008 ook gedaan.
Doordat ik waanzinnige kramp in mijn been had, vannacht, en nu spierpijn hebben we ervan af gezien.
Het eerste stuk rijden door de lava velden, als je zag waar de oude vulkaan was, dan moet het een verschrikkelijke knal geweest zijn, tijdens de vulkaan uitbarsting.

2444

2449

2451

We gaan naar de Walmart in Grants en komen tot de ontdekking dat dit geen supercenter is, de boodschappen zullen moeten wachten tot Farmington.
We gaan bij de eerste McDonalds staan en kijken hoe het internet buiten is, perfect we uploaden de verslagen en foto’s en ik beantwoord nog een facebook berichtje.
We nemen weer de Highway in plaats van de Intersate.
Het eerste stuk is de Historic Route 66 en loopt naast de Intersate.

2452

Bij Thoreau moeten we dan toch afslaan richting Farmington, we komen nu in Navajoland, wat een intrieste bedoeling, alleen maar prairie.
Wel met schitterende heuvels, alleen hebben zij daar niks aan, je kan er gewoon niks verbouwen af en toe zie je wat paarden en koeien.
Regelmatig zien we Prarie Dogs, in de berm waar ze hun holletje hebben, we hadden er zelfs een bijna onder de wielen.
Deze diertjes zijn net zo schadelijk als de mollen bij ons, ze graven hele tunnelstelsels, menig boer haat ze dan ook.
We rijden heuvel op heuvel af en iedere keer is het een verassing wat we nu weer te zien krijgen.We vragen ons ook af wat voor pareltjes natuur het achterland nog verbergt.

2476

2478

2482

2486

Wat het niet verbergt zijn de ja knikkers daarvan zien we er nog verschillende staan, sommige staan nog ijverig ja te knikken.
Mijn zicht wordt belemmert door een hor wat in het raam zit, voorzichtig dit hor eruit gehaald, doen we de laatste dag wel terug zetten, nu heb ik veel meer zicht naar de zijkant toe. Zachtjes aan komen we in de buurt van Bisti en zien we de schitterende badlands aan weerszijden van de weg.
We gebruiken een snelle lunch op een zij weggetje, we zien het weer al aankomen, straks in Farmington komt het er niet meer van.
Tegen dat we Farmington inkomen zien we grote groen oppervlakten, er wordt daar iets verbouwd, we zagen niet zo gauw wat en door constant te beregenen, kan je boeren in de woestijn.

2537

In Farmington zoeken we de Walmart en doen onze boodschappen, we willen een eenvoudige GPS kopen, om naar de Kings of Wings te gaan, deze verkopen ze alleen online, werd ons verteld.
We kunnen ook de GPS op mijn telefoon gebruiken, maar hebben dan internet nodig, dat kost een vermogen aan roming, denk dat we nu goedkoper uit zijn.
Er werd netjes uitgelegd waar we er waarschijnlijk wel een konden kopen, bij G Lots Sportsgood, daar verwezen ze ons naar de Radioshack of de Best Buy.
Bij Radioshack slagen we voor de goedkoopste GPS, even verderop zien we een Jo-Ann’s, ook daar nog even naar binnen, hier loopt het assortiment scrapspullen ook aardig terug, ze hebben er erg weinig.
Ben bang dat het scrappen helemaal uit is, voor de cupcakes hebben ze genoeg, dat is dan ook DE hobby van dit moment.
De camping is vlug gevonden,  hier hebben we in 2007 ook gestaan, nog steeds dezelfde oude man, met als hobby modelbouw.
Hij heeft een schitterende spoorrails staan in de tuin, binnen heeft hij allemaal soldaatjes en wat schepen.
Trots vertelde hij wat er allemaal verandert was sinds 2007.

2550

Dan was het weer tijd voor de was, die laundromat zat net achter de camping, we hadden zoveel dat we toch maar even met de camper erheen gereden zijn.
Drie machines werden gevuld en na een half uur kon alles in de droger, weer een half uur verder en we konden het meeste opvouwen.
Alleen de handdoeken en de wandelsokken voelden nog een beetje vochtig aan, dit in de camper opgehangen.
Werd er voor het eten op de deur geklopt, Rob doet open en dat wordt er met de Watchtower gewapperd, ook op de campings laten ze je niet net rust, helaas voor hun hebben we geen belangstelling.
Als avond eten hadden we Calfslever met ui en champignons, we weten dat de meeste ervan rillen, maar wij vinden dit af en toe heerlijk, hebben dan ook heerlijk gesmuld.

2554
Zagen op het Weather forecast dat het vannacht afkoelt tot 5 graden, het fleeceje maar weer op bed doen.
Bij de koffie hebben we Strawberry Cream Cheese Loaf Cake, het ruikt in ieder geval lekker. We lopen weer bijna gelijk met de geplande route, tot nu toe liepen we een dag voor, we hebben besloten om een dag langer in Farmington te blijven.

button2     button3