Week 2. 29 maart – 4 april

Week 2

 29 maart – Bleu Ridge Parkway

Vanmorgen, voor ons doen, best aan de late kant om te vertrekken.
Er moest eerst nog getankt worden, op de Blue Ridge Parkway zijn geen benzine pompen. Ook moet we nog iets te eten halen voor tussen de middag, dit waren we gisteren dus vergeten en moesten daarom ons maal doen met crackers en spuitkaas.
Dan kan je toch zien dat we gewend zijn om met de camper te reizen, dan heb je gewoon alles bij de hand. We pakken de route op waar we gisteren zijn gebleven.
Ook dit stuk is weer schitterend, ik denk zelfs nog mooier, de beplanting is anders, de bomen zijn al uitgelopen, dus kijk je niet tegen kale stammen en takken aan, er staan ontzettende veel Rododendrons langs de weg.

_1110648

Er is meer bewoning in dit gebied, op de open stukken grazen koeien,paarden en alpaca’s. Wat verder erg opvallend is dat er geen een visitorcenter of restaurant open is en dus ook geen restrooms, zelfs de picknickplekken zijn nog gesloten.
We hebben er verschillende bezocht in de hoop er een open te vinden, toen de nood te hoog werd is een vierdeursauto erg prettig.
Onze eerste stop is bij de Roanoke River, we zijn daar de brug op gelopen om foto’s te maken, zo te zien wordt deze rivier ook gebruikt om energie op te wekken, er is daar een kleine energiecentrale.

_1110656

_1110658

_1110654We stoppen regelmatig bij een uitzichtpunt waar we vervolgens niks anders zien dan bomen en heel in de verder tussen de takken door, zien we dan wat het uitkijkpunt had moeten voorstellen, jammer dat er nooit over nagedacht is dat bomen groeien.
Misschien is het ook een optie om deze uitkijkpunten op te heffen, maar dat zal waarschijnlijk te simpel gedacht zijn.|
We slaan af naar Mount Roanoke Look, een smal weggetje met veel bochten, voor trailers en voortuigen boven 20ft verboden.
Op deze weg hadden we verschillende mooie uitkijkpunten.
Doordat de Esdoorn in boei  staat lijkt het af en toe net of het najaar door de roodbruine kleur, we zien de eerste blauwe regen in bloei staan

_1110666    _1110667

Als we weer terug zijn op de grote weg steken er voor ons drie Deers over, helaas geen foto van kunnen maken ze renden meteen het bos in.
We zien en fotograferen een Grounhog voordat die het hol in gaat, nu had ik die gisteren ook al gezien tijdens het voorbij rijden.

_1110724

Bij Marby Mill gebruiken we de lunch en bezoeken de watermolen, er staan daar ook nog wat oude gebouwtjes en we konden zien hoe de whisky stokerij in zijn werk ging, ook hier waren alle gebouwen gesloten.

_1110700

_1110710

Wat verder op stoppen we voor een huis wat toebehoorde aan een vrouw die 102 jaar is geworden en bekendheid heeft gekregen door haar beroep van vroedvrouw, dit heeft zij tot op hoge leeftijd gedaan.
Was ik hier zag heeft me een heel ander inzicht gegeven van het gebruik van een zuurstoffles, er liep een meneer voor ons die duidelijk zuurstof nodig had.
Nu dacht ik altijd dat er voor mobiel gebruik je kleine flesjes kunt gebruiken, die je bijvoorbeeld in het mandje van en rollator doet of soms zelf in een rugtas.
Nou deze meneer gebruikte de zuurstoffles als wandelstok, halverwege zijn wandeling draaide hij de fles open en zette toen ook het zuurstofbrilletje op, voor zover ik het zag was het geen minuut te vroeg, hij zag erg blauw.

_1110719   _1110723

_1110726

Rond 16.15hr verlaten we de Blue Ridge Parkway en zoeken ons motel in Galax op.
We willen hier de was doen, nu hebben ze bij het motel geen laundry , maar verderop in het dorp wel.
We doen onze was tussen de locals en verbazen ons over de grote van de wasmachines, die varieerde van 18lb tot 35lb.
Het wassen was hier niet goedkoop, er moesten 14 kwartjes in de machine, in de grotere machines nog meer.
We zijn de prijzen op de campings gewend en als er daar al 8 kwartjes in en machine gaan vinden we dat al veel.
Na een uurtje was de was schoon en droog, we brengen deze naar het motel en gaan op zoeken naar een eetgelegenheid.
In het dorp vonden we niet zo gauw iets en zijn verder gereden richting de Walmart, daar moesten ook een heleboel restaurants zitten was ons verteld.
We kiezen voor de Applebee’s, ik kies een pasta gerecht en Rob gaat voor de steak.
Na het eten bezoeken we nog even de Walmart voor een gallon water en nemen nog wat hebbedingetjes mee voor in de tuin.
Terug op de kamer probeer ik de TomTom One weer leven in te blazen, deze stopte ermee vanmiddag, het scherm wordt iedere keer na een paar seconden zwart, terwijl de instellingen goed staan.
Gelukkig heb ik ook nog een TomTom930, die kunnen we ook gebruiken.
Ook veranderen we de route en skippen wat van de kustroute en lassen een lange reisdag in, we willen graag de Blue Ridge Parkway verder afrijden en daar gaat meer tijd in zitten dan dat er geplant was.
We zoeken en reserveren een hotel op de route en maken het verslag.

30 maartBlue Ridge Parkway

Gisteren besloten om toch de wekker te zetten, we zijn iedere morgen best laat weg.
We gaan eerst een brood halen voor de lunch en tanken de auto weer vol.
Als we de Blue Ridge Parway op rijden zien we na een paar mijl, dat hij afgesloten is en dat we een detour moeten nemen.
Daar hadden we even niet omgerekend, we worden omgeleid en na een mijl of dertig kunnen we weer de Parkway op.
Wat ons opviel is dat er hier heel veel kerstboomkwekerijen zijn, berghellingen vol met bomen in allerlei groeistadia ’s.

_1110733

_1110736

Vlak voor we de Parkway op rijden krijgen we wat spetters regen, op de Parkway een flinke bui.
Doordat we nu al zover zijn en het nog vroeg is, besluiten we toch om naar Stone Mountain te gaan, wat we eigenlijk geskipt hadden, hier vinden we zowaar een restroom die open was, dat kwam even goed uit.
De kale rots hebben we niet echt gezien, af en toe een klein stukje tussen de bomen door, wil je hem echt zien dan moet je er een zware hike voor doen.
We doen de hike naar de Stone Moutain Fall, deze is maar 1.2 mijl, tot de middelste fall, te bereiken door middel van trappen.

_1110740

_1110741

Helemaal naar beneden zijn het alleen maar trappen, naar beneden is geen probleem, je moet alleen ook weer naar boven.

_1110748_1110755We rijden het park weer uit zoals we gekomen zijn, langs de niet officiële ingang, maar via een dirt road.
Als we bijna op het eind zijn, zien we een poeltje waar waterschildpadjes op een boomstam lagen te zonnen.

 _1110758    _1110759

We rijden de slinger  weg weer af en verbazen ons nogmaals voor de troep die rond sommige huizen ligt, sommige noemen het antiek, wij ouwe meuk.
Soms vragen we ons af of er nog iemand woont in een ogenschijnlijke bouwval.

_1110762

We zien weer de “gougar” lopen, volgens Rob dan, ik blijf erbij dat het een klein rood katje was.
Als we de Parkway oprijden gaan we eerst naar het uitkijkpunt waar picknicktafels staan en gebruiken daar onze lunch met vanmorgen vers gezette koffie.
We bezoeken weer een aantal viewpoints waar ook hier vaak bomen voor staan, zodat er nog niks te zien is.
Alle faciliteiten nog steeds gesloten, we lazen dat sommige pas eind mei open gaan.
We ervaren dit gedeelte van de Parkway minder mooi is dan gisteren veel de zelfde bomen en ook veel minder open ruimtes.

_1110763

_1110766

Als we tegen 15.30hr bij het hotel aankomen zien we de lucht betrekken en inderdaad een klein uurtje later giet het van de regen.
De temperatuur zakt ook meteen een stuk, voor vannacht geven ze ook veel regen en onweer af.
Tegen 18.00hr besluiten we te gaan eten en willen naar de Cracker Barrel, helaas was die gesloten, het leek dat hij net nieuw is en dat er nog volop aan gewerkt wordt.
Dan werd het de Golden Corral, weer een buffet restaurant, het smaakte ons allemaal weer best.
We gaan nog even naar Michael’s en Walmarkt die op het zelfde terrein zitten als de Golden Corral.
In de lobby van het motel staat een kaartenstandaard, dit is de eerste keer dat we kaarten tegen komen, meteen een stapel gekocht, morgenochtend even naar de Postoffice voor postzegels en dan maar hopen dat de kaarten aankomen voor we thuis zijn.
Kan nog steeds niet op mijn website.

31 maart – Blue Ridge Parkway/Durham

Als we de gordijnen open doen zien we dat het heel de nacht heeft geregend, het spetterde  nu alleen nog.
Deze keer nemen we het ontbijt van het hotel, was best goed.
Als we tegen 8.45hr het hotel verlaten gaan we eerst tanken en nemen meteen een brood van de Subway mee voor de lunch.
Onze volgende stop is het postkantoor, voor postzegels, dan kunnen eindelijk de gisteren gekochte kaarten op de bus.
We rijden de Parkway weer op waar we gisteren gebleven waren, als eerste bezoeken we het Historic Flat Top Manor House, we bekijken de buitenkant en gaan niet naar binnen, van wat wij zo zagen was het dure kunst wat ze er verkochten.
Vanaf het terras had je wel een mooi uitzicht op het meer.

_1110789

_1110790

We zien dat de wolken er laag hangen en verwachten dan ook nog wel regen te krijgen vandaag, of in de mist uit te komen.
Wel maakten we gebruik van de restroom, niet wetend wanneer we er weer een tegenkomen die open is.
Vervolgens stoppen we bij het Price Lake wandelen een stukje en nemen wat foto’s, de zon doet moeite om door te komen.
We stoppen weer bij een aantal viewpoints, ook hier staan er regelmatig bomen voor.

_1110796

_1110798

_1110813

Bij Linville Falls bezoeken we een van de falls, we willen niet teveel tijd besteden aan wandelingen, ivm de lange rit die we nog voor de boeg hebben.

 _1110815    _1110826

Als we bij een viewpoint staan ontdekken we dat daar Rododendrons in bloei staan, dat is een soort wat veel vroeger bloeit dan de andere soorten, die zien we alleen maar in de knop staan.

_1110831

Wat verderop komen we in de mist uit, net terwijl we moeten afdalen, dan wordt het ineens een heel intensief ritje.
Gelukkig duurde dit niet zolang en kregen we weer goed zicht.
Als we uit de mist zijn zoeken we een parking met picknicktafels om onze meegebrachte lunch te nuttigen.

_1110841

Onze laatste stop op de Blue Ridge Parkway is bij het Folk Art Center, daar maken we weer even gebruik van de restrooms en kijken er even rond, buiten fotograferen we nog wat bloeiende bomen.
Ik maak nog een foto van een groot rupsennest wat je hier veel in de bomen ziet zitten.

_1110865

_1110870

Om 15.00hr verlaten we de Parkway en gaan richting de kust, we willen zover mogelijk rijden vandaag om de rit van morgen korter te maken.
We zoeken eerst een plekje waar we kunnen stoppen om TomTom de route te geven, als we eenmaal op de route zitten en een restarea tegen komen gaan we even van de weg om roomsaver boekjes te halen en te kijken hoeveel we nog kunnen rijden.
We besluiten tot Durham te rijden, volgens TomTom komen we hier rond 19.30hr aan.
Nu moeten we nog een hotel hebben, we nemen de eerste afslag waar een McDonald zit en boeken onder het genot van een Frappé caramel, een kamer bij het Red Roof motel en Durham.
Bij Wilkinson komen we in een file terecht, er blijkt een ongeluk te zijn gebeurd, als we de plaats van het ongeval voorbij rijden zien we een pick-uptruck op zijn kop op een bergingsvoertuig liggen, in de berm achter de vangrail ligt de aanhanger.
Al met al duurde het ongeveer een kwartier voor de file was opgelost.
Zo’n dertig mijl voor Durham zien we voor ons een zwarte lucht met een regenboog, daar is het duidelijk aan het regenen, even later krijgen we een paar spetters op de voorruit, om vervolgens in een gigantische plensbui te rijden.

_1110886

Zo erg zelfs dat de ruitenwissers op de hoogste stand het water bijna niet aankonden, het zicht erg slecht werd en we flink gas moesten terug nemen.

Even later is de bui ook weer over, we komen verder zonder oponthoud rond 19.45hr aan bij het motel, we krijgen een kamer op de firstfloor, hier begane grond en kunnen de auto voor de deur kwijt.
Kamer ziet er goed en schoon uit, alleen is het ontzettend gehorig, hopelijk gaat iedereen vroeg naar bed en slapen.

<

 1 april – Durham/Nags Head

Afgelopen nacht zeer zééééér  slecht geslapen, dit motel is zo verschrikkelijk gehorig, dat we eerst moesten mee genieten van de vrijpartij van de buren, daarna ging de tv aan en die bleef ook vrijwel de hele nacht aan.
Het was niet eens zo storend, alleen tijdens de commercials, waarbij het geluid veel harder klinkt en helaas is er iedere 5 minuten wel een reclameblok.
Om even na 8.00hr rijden we de weg weer op, eerst even de tank vol gooien voor de reis naar de Outer Banks.
Na de rit van gisteren hadden we nog een 4 uur te rijden, voor we het motel waren in Nags Head, hier hebben we bij de Rodeway Inn & Suites een kamer voor 2 nachten gereserveerd.
Als we een Walmart zien stoppen we voor een sanitaire stop en om yoghurt voor het ontbijt te kopen, we gaan nog even naar de naastgelegen dollar tree voor wat candybars. Als we een stuk zien waar de Blauwe regen bloeit en we ook kunnen stoppen maken we daar gebruik van.

_1110898

_1110897

Rob roept mij hij heeft zo’n groot rupsennest gevonden wat aan het uitkomen was. Wanneer we een visitorcenter zien voor de Outer Banks gaan we weer van de weg af, helaas is het visitorcenter gesloten en pas maandagmorgen om 9.00hr weer open.
We vervolgen de route en die voert ons voor een heel stuk langs een watertjes waar we verschillende keren schildpadden zien zonnen, op een in het water gevallen boomstam. Natuurlijk weer geen mogelijkheid tot stoppen.
We zien weer een bordje visitorcenter, deze is wel open en we nemen wat informatie mee over de Outer Banks.
Als we bij ons hotel aankomen is het rond 13.00hr en kunnen we nog niet inchecken, we stappen weer in de auto en rijden het eiland verder op.
We gaan als eerste naar het Bodie Island Lighthouse, de vuurtoren kan niet beklommen worden, ze zijn deze aan het restaureren, we lopen over een boardwalk naar het water, een soort binnenmeer.
Er staat een ijskoude wind daar en we blijven daar dan ook niet lang.
We fotograferen wat vogels die in een boompje zitten te zingen en twee witte reigers en we gaan weer verder.

_1110912

_1110913   _1110916

_1110937

Vervolgens gaan we via een brug naar Pea Island, daar bezoeken we ook weer het visitorcenter en gaan nog even het duin op om naar de oceaan te kijken.
Over een, wat wij denken, noodbrug rijden we naar Rhodantha, waar we schitterende huizen zien staan, naast vergane glorie, we zien een waterpark waar de stukken van de glijbanen zijn en ook de cartbaan is overwoekerd met onkruid.
Door slaapgebrek had ik hoofdpijn gekregen en we besluiten naar het hotel te gaan, zodat ik wat kon liggen terwijl de medicatie zijn werk doet.
Het was inmiddels 15.30hr en onze kamer was klaar, we hadden gehoopt op een kamer op de begane grond ivm de koffers, het werd een kamer op de derde floor, er is geen lift dus moeten we 4 trappen op.
We laten de koffers in de auto en nemen alles mee in de carry-on.
Koffers reorganiseren zullen we nu de laatste avond doen, we letten er dan wel op of er een lift aanwezig is.
Het uitzicht is wel mooi, we kijken vanuit onze kamer aan de ene kant op de Oceaan en aan de andere kant op de Roanoke baai.
Als de hoofdpijn wat gezakt is gaan we naar Jennettes Pier , die hier tegenover is, helaas kunnen we de pier niet op, om er op te komen vragen ze een donatie van 2 dollar en ik had de portemonnee niet mee genomen.
We kijken naar de surfers die in grote getale de golven proberen te berijden, ons leek het water nog erg koud.
De surfers hebben dan wel een wetsuit aan, maar dan nog.

_1110947

_1110945

_1110948

Als we terug bij het hotel zijn vragen we even naar goede eetgelegenheden in de buurt, het blijkt dat er aan weerszijden van het motel een goed restaurant zit, vanavond het ene restaurant en dan morgen de andere uitproberen.

 2 april – Outer Banks

Oh wat heerlijk geslapen vannacht, helemaal geluidloos was de omgeving niet, het ging harder waaien en dat joelde nogal.
Vanmorgen op het gemak opgestaan en ontbeten, fles koffie gezet om mee te nemen en zo  tegen 9.30hr van start.
Eerst wezen tanken en een brood gehaald bij de Subway, we wisten niet wat we verder tegen zouden komen op de eilanden.
Er is nog veel dicht en de meeste winkels komen net uit hun winterslaap, begrepen we.
Ik zie de plaatsen Rodanthe, Wave, Salvo en Avon voorbij komen, als we in Buxton komen zien we waarom de hotels die we wilden reserveren geen plaats hadden, ze waren niet eens open.
Als we langs de duinen rijden wordt de auto gezandstraald door de harde wind, je ziet het zand gewoon de weg over waaien, zoals in een sneeuwstorm.

_1110957

We willen toch nog even op het duin kijken en stoppen bij een boardwalk, zodat we niet door het mulle zand hoeven te lopen.
Als we op het duin staan zien we de oceaan met flinke golven en ook mijn benen worden gezandstraald, wat nu niet bepaald lekker te noemen is.
Ook aan de baaikant gaan we nog even kijken, daar ging net een windsurfer het water op.

_1110964

We bezoeken het Cape Hatteras Lighthouse, wat ook nog gesloten is, nu hadden we toch niet de intentie om die te gaan beklimmen, wel was het visitorcenter open.

_1110967

Als we op een turnout wat foto’s ven een meer nemen zien we regelmatig kopjes van schildpadden boven water komen, helaas nergens zonnende schildpadden gezien vandaag. Terwijl we daar stonden steken er 2 Deers over, ik kon net nog een foto maken voordat een auto me het zicht ontnam en de dieren het bos in joeg.

_1110970

_1110971

We rijden helemaal naar het eind van het eiland, daar kan je de ferry nemen naar een ander eiland, alleen waren de rijen zolang dat we er veel te veel tijd mee zouden verliezen, want ook de overtocht duurde alleen al 40 minuten.

_1110980

We keren dan ook om en rijden terug, we stoppen bij de jachthaven van Oregon Outlet om daar onze lunch te gebruiken, nu was het geen weer om buiten te zitten en hebben in de auto gegeten.
Ondertussen hebben we ons vermaakt met een paartje Osprey’s die een nest hadden gebouwd of nog aan het bouwen waren op een paal, die in het water staat.

_1120015

We zagen verderop nog veel meer palen in het water staan, wij denken dat die er speciaal staan om nesten op te kunnen maken.
Ik had ondertussen bedacht wat mijn Pandora Bead moest worden, als souvenir aan deze vakantie, ik wilde graag een schildpad.
Rob had gezien dat er Pandorashop moest zijn in Duck, we rijden Nags Head voorbij en gaan richting Duck.
Als we bij Kitty Hawk afslaan zien we dat we nu in de duurdere buurt zijn gekomen, de huizen daar zagen er groter en beter onderhouden uit, ook zagen de tuinen en zelfs de bermen er goed onderhouden uit en als er dan ook nog een Hummer voor de deur staat.
In Duck parkeren we de auto en zoeken uit waar de Pandorashop zat, dat bleek volgens TomTom 2 mijl verder te zijn.
We draaien de parkeerplaats af en zien meteen waar we moeten zijn, hiervoor moesten we alleen de weg oversteken.
Nadat we de schildpad bead hebben gekocht, rijden we verder naar de Currituck Beach Lighthouse, daar maken we een stop om het lighthouse te fotograferen, van een meneer kregen we de tip om hem zo te fotograferen dat het lijkt of hij brand, dit door te kijken naar een van de bovenste ramen waar de zon in schijnt.

     _1120025    _1120028

We rijden nog een klein stukje verder tot waar je met de auto het strand op kan, staat wel bij dat je dat alleen met een 4×4 kan doen, zijn er toch nog mensen die dat met een tweewiel aandrijving doen en dan komen ze vast te zitten in het zand.
We draaien om en kijken waar de boardwalk is naar de baai, we vinden deze wel maar geen parkeerplaats, die hebben ze vergeten te maken, of verkocht als bouwgrond.
We besluiten om terug te gaan naar het hotel, we stoppen onderweg om nog een keer naar de oceaan te lopen, het blijft een machtig zicht die grote golven.
Bij het hotel brengen we onze spullen boven en boeken een hotel voor morgen in Williamsburg, onze laatste nacht voor we naar huis gaan.
Deze nacht kost ons alleen taksen en toeslagen, omdat we 10 nachten via hotels.com hebben gereserveerd.
Hierna nog even naar Jennettes Pier, we nemen nu wel de portemonnee mee en mogen de pier op.
Het waait nog steeds verschrikkelijk hard en we zijn dan ook niet lang daar, we kijken nog even in de winkel rond, waar ze vissen hebben zwemmen die hier in de oceaan leven.

_1120040

_1120048

We gaan meteen maar eten en kiezen het ander restaurant dan gisteren, toen we daar aan kwamen lopen zagen we daar 2 auto’s staan, wat weinig is als het een goed restaurant is, we besluiten daarom maar weer naar Sam & Omie’S te gaan.
Daar stond het parkeerterrein weer vol en was het in de zaak ook erg druk, het eten smaakte weer heerlijk.

3 april – Williamsburg 

Vandaag verlaten we de Outer Banks en gaan naar Williamsburg, onderweg willen we nog een bezoek brengen aan Virginia Beach, alleen om daar even geweest te zijn.
We rijden het eiland af en als we op de brug zijn zien we allemaal palen met een soort constructie op waar Osprey kan broeden, op een paar palen was dan ook een nest te zien. We stoppen even bij een restarea voor een sanitaire stop en om ons te oriënteren waar we ongeveer zijn.

_1120056

De route was zo geplant dat we via Virginia Beach zouden rijden.
Bij Norfolk stoppen we nog even om wat foto’s van de Oceaan te maken vanaf dit punt zagen we ook de Chesapeake Bridge-Tunnel, deze hebben we in 2008 gereden.

_1120089

_1120097

Vanaf hier gaan we rechtstreeks naar Williamsburg.
Het is nog vroeg als we bij het hotel aankomen (13.00hr), onze kamer is nog niet klaar, dit hadden we ook niet verwacht, ons alternatief was de Premium Outlet Williamsburg.
We kregen van het hotel een coupon mee, die we konden onwisselen voor een couponboekje waarmee je korting krijgt in de winkels, alleen moet je wel flinke bedragen besteden, meestal is de korting vanaf 100 dollar.
We gebruiken eerst de lunch en voor de eerste keer deze reis, eet ik Orange Chicken alleen nog nooit zo  pittig gegeten als vandaag.
Deze outlet is behoorlijk groot en je loopt buiten, dat was met dit weer helemaal geen straf, de zon scheen en het was warm.
Ik scoor bij Eddie Bauer een shirt en blouse en ook de kleinkindjes werden weer niet vergeten bij Osh Kosh, aan de bedragen voor de extra kortingen kwamen we niet.
Rob komt er bekaaid was deze keer, zegt hij.
We gaan terug naar het hotel en checken in, als we op de kamer komen zien we dat hij nog niet schoon gemaakt is, toch reorganiseren we de koffers en besluiten nog even naar de Walmart te gaan, altijd goed voor een uurtje vermaak.
Ik scoor daar nog twee lampjes voor in de tuin en een nachthemd voor het schokkende bedrag van 4 dollar.
We halen bij de McDonald een Frappé caramel en rijden naar het daar in de buurt gelegen winkelcentrum, we hadden daar een DollarTree gezien.
Ze hebben niets voor ons en we gaan terug naar het hotel, we parkeren de auto en lopen naar de Christmas Mouse.
Een schitterende winkel vol met de prachtigste kerstbomen, daarvan kom je van in april al in kerststemming.
Hier weten we van geen ophouden en gaan helemaal los aan kerstboomornamentjes, nu maar hopen dat we die heel thuis krijgen.
Rob heeft ondertussen wel zijn schade ingehaald.

     _1120117    _1120120

_1120108

_1120124    _1120127

_1120149

Op de parkeerplaats nog wat rijk bloeiende Azalea’s gefotografeerd.

     _1120128

_1120129

Terug op de kamer proberen we in te checken voor morgen, maar dat lukt voor geen meter, dus moeten we toch op tijd op de luchthaven zijn.
Wel hebben we economy plus gereserveerd, kost wel wat meer, maar we hebben dan voldoende beenruimte.
Vanavond gegeten bij de Red Lobster en het smaakte weer voortreffelijk, we moesten er alleen de weg voor oversteken, helaas was er geen oversteekplaats en moesten we snel naar de overkant zien te geraken.
Vinden ze hier blijkbar vreemd, want automobilisten toeterden naar ons, zo van stomme toeristen, jullie doen levensgevaarlijk.

4 april – Washington DC/Brussel

We hadden nog de hele dag voor we terug vlogen, alleen was de auto rit nog zo’n tweeëneenhalf uur.
De ochtend begon dan ook op het gemak, de koffers hadden we gisteravond al gewogen en we zaten net onder het gewicht van 50 Lb, dus nog shoppen konden we wel vergeten.
Ook bij dit hotel was het ontbijt weer inbegrepen, als we in de ontbijtzaal komen is het er
redelijk druk, ik ga in de rij staan om een wafel te bakken, dit ging tergend langzaam.
De meeste stonden er om meer dan één wafel te bakken en dat duurt 4 minuten per wafel, dat schiet dus niet op, toen was het beslag ook nog op, het duurde even voordat weer aangevuld was, ondertussen was ik er al helemaal klaar mee.
Ik neem voor ieder een beker koffie en sap mee en zie wel waar we gaan ontbijten.
We kijken bij het restaurant naast het hotel, dat was een ontbijtbuffet, daar hadden we dan
net weer geen zin in.
Uiteindelijk besluiten we om later op de ochtend, onderweg een McDonalds op te zoeken voor een ontbijt.
Terug op de kamer rommelen we nog wat aan, pakken de laatste spullen in en gaan iets na 10.00hr
rijden.
Als we op de interstate zitten kijken we uit naar een servicebord, waar ook de McDonalds op staat, bij het eerste en beste bord nemen we de afslag en gaan ontbijten, we nemen het Big Breakfast met een beker koffie.
Het ontbijt bestaat drie pancakes, scrambelt eggs, sausage, broodje en een hasbrown, ruim
voldoende dus. 

_1120133

Als we dit allemaal naar binnen gewerkt hebben, hebben we ook voor de verdere dag genoeg. We vervolgen de reis en na verloop van tijd zoeken we een restarea, na zo’n sloot koffie heb ik daar behoefte aan.
Nu zal je dan net zien dat er geen een is op deze weg, ik zie een welcomecenter en we besluiten daar even heen te gaan voor een sanitaire stop.

_1120136

Als we weer net terug op weg zitten dan zien we een bord dat er na 1 mile een restarea is, altijd als je iets zoekt is het er niet en zoek je een alternatief en dan vind je het even later wat je zoekt.
We hebben tijd zat en nemen nog de tijd voor een rookpauze.
Als we bij Alamo komen is het nog geen 14.00hr., we kunnen meteen met de bus me naar de luchthaven.
Bij de desk van United staat een behoorlijke rij, toch zijn we daar redelijk vlug doorheen en worden naar de selfcheck gestuurd, die geeft hetzelfde aan als op onze computer, gisteravond. Als we dan eindelijk iemand vinden die ons wilt helpen zijn we alweer een poosje verder, het een en ander gaat er chaotisch aan toe.
Ook de dame die ons helpt kan niks vinden, het blijkt dat bij het samengaan van Continental en United de computersystemen nog niet goed samenwerken.
Als er dan weer een andere dame bij gehaald wordt dan komen onze namen, wel met een omweg, tevoorschijn en kunnen op de tickets uitgeprint worden, phoe kreeg warm van.
Al met al waren we hier een uur zoet mee. Dan moeten we nog door de security, hier ook redelijk lange rijen en het ging maar langzaam vooruit, dit kwam waarschijnlijk door de bodyscan waar iedereen doorheen moest.
Terwijl we daar staan te wachten haal ik alvast het zakje met de vloeistoffen uit mijn carry-on, tot mijn grote schrik zie ik daar ook de schaar zitten, deze is vergetgen terug te doen in de koffer.
Er zit maar een ding op, weggooien, een geluk dat ik hem vond, vindt de security hem dan halen ze alles leeg op zoek naar meer scherpe voorwerpen.
Nu hadden we toch wel een frappucino verdient, gelukkig zat er een Starbuck, vlak bij de gate vanwaar we zouden vertrekken.

Ik vermaak me met lezen tot we kunnen gaan boarden, ook dit verliep weer best chaotisch, we moesten in Zone 6 boarden, het leek wel of iedereen in Zone 6 zat, dan stond er maar 1 persoon om de tickets te scannen, dus dat schoot ook niet echt op.
Dan kregen we nog te maken met een vergeten vrachtbrief, we werden tijdens het taxiën even geparkeerd om deze naar de computer te kunnen mailen en zodoende gingen we een half uur later de lucht in dan geplant.
Eenmaal in de lucht komen ze vlot met eten en drinken, daarna konden we een poging wagen om wat te slapen.
Ik slaap/doezel een paar uurtjes, maar dan is het toch wel gedaan, zeker als er twee heren gaan staan beppen bij de toiletten, de vrouwen hebben de naam, maar volgens mij zijn het de heren die het ergste zijn.
Lange leven het lampje in de cover van mijn E-reader, kon ik zonder anderen te storen verder lezen.
Rond 6.00hr komen ze langs met het ontbijt en om 7.30hr landen we op Zaventem.
De douane werkte mee, we waren deze keer vlot aan de beurt
Onze koffers kwamen al snel op de band, door customs ging ook weer vlot, we mochten ook nu weer doorlopen, terwijl anderen hun koffers mochten open maken.
Toen moesten we de taxi zoeken, waarvoor we een voucher van het hotel voor hadden.
Hier moesten we langer wachten, alle taxi die aankwamen was niet de taxi die we moesten
Als we besluiten richten de taxi te lopen welke we wel moeten hebben, werden we aangesproken door een meneer en die nam ons mee de lift naar de parkeergarage van het Sheratonhotel, daar stonden twee taxi’s die we moesten hebben.
Dit was dus op de verdieping van departures en niet arrivel, we hebben toch een klein beetje het idee dat het een en ander niet geheel legaal is, de luchthaventaxi’s op departures moeten allemaal een vergunning hebben om de luchthaven op te komen.
De taxi’s die op arrivel rijden hebben dat niet nodig, dit gecombineerd met het verhaal van de chauffeur die ons naar de luchthaven bracht, lijkt dit bedrijf de regels soms te omzeilen.
Maar goed het Lodgehotel heeft een contract met dit bedrijf en als je daar een park en fly arrangement boekt, moet je je met dit bedrijf laten vervoeren.
Als we bij het hotel zijn moet Rob nog even mee naar binnen omdat de voucher net goed was ingevuld door de medewerker daar.
Hij informeert meteen hoelang dit arrangement er nog is, alvast voor onze volgende reis, het arrangement is er nog het verdere jaar.
Als we bij de auto komen zien we dat hij helemaal onder gelig stof zit, dat wordt vlug auto wassen als we thuis zijn.
Om 10.15hr stappen we ons huis weer binnen, rond 12.00hr gaan we een paar uurtjes slapen, anders houden we het niet vol tot vanavond.
Ik pak een deel van de koffers uit en draai alvast een wasje. We blijven moe en slaperig en gaan om 22.00hr naar bed om aan een stuk door te slapen tot 8.00hr.

button2