Week 4. 28 sept – 7 okt.

Week 4

28 september – Island in the sky

Click for Moab, Utah Forecast

Vanmorgen hadden we wat moeite met opstaan, konden gisteravond allebei niet in slaap komen,  en dan krijg je dat. Toch zo tegen 9.00 uur de camping verlaten, richten Canyonsland en dan met namen Island in the Sky.
We zijn hier al verschillende keren geweest maar het blijft een machtig gezicht, die rode rotsen en de Canyon.
De trail naar de Mesa Arch weer gedaan, maar waarom moeten er altijd mensen op hun gemak midden in de Arch  gaan zitten, ik hoef die mensen niet op mijn foto’s.
Dus netjes gewacht tot iedereen weg was en toen was het onze beurt om er midden in te gaan zitten 🙂

Na verschillende foto’s wat verder op de slickrock gelopen, we hadden eigenlijk het idee om via de andere  kant terug lopen.
Zoals een kudde dier betaamt was ik netjes achter de mensen gelopen die voor ons de trail op gingen, dit was dus rechts om en de trail loopt eigenlijk links om.
Nu konden we toch heel het pad niet meer vinden, dan toch maar terug gelopen naar de Arch en toen zagen we het pad pas weer.
Onderweg de uitkijkpunten mee genomen, op de terugweg bij de Sheafer Trail een poos staan kijken hoe de auto en fietsers naar boven of beneden gingen. Petje af voor de fietsers, ik doe het ze niet na.

066

Even buiten het park gegeten op een parkeerplaatsje bij de Cowboy campground, voor mij net iets te laat, kreeg weer last van misselijkheid en beven, zal toch oplettender moeten worden en echt op tijd moeten gaan eten.
En wat dan we hadden nog vrijwel heel de middag en hadden, in verband met de warmte, niet echt zin om nog een hike te gaan doen.
Dan nogmaals de La Sal Loop gaan rijden, maar dan zonder zijweggetjes  en hopend op een beer.
Door de stand van de zon kwamen de bergen mooier uit dan gistermorgen, dat was al mooi meegenomen.
Helaas geen beer, alleen maar koeien op en naast de weg.
Op een gegeven moment moesten we stoppen voor een paar koeien midden op de weg, we willen net zachtjes optrekken, komt er een koe uit de bosjes gestoven, mijn hart zat in mijn keel van de schrik.
Boven aan hadden we een prachtig zicht op de Castle.

097

Weer via de scenic route langs de Colorado terug naar Moab.
We weten ondertussen waar voor de brug over de rivier is, dit is een brug voor bikers er loopt ook een fietspad tegen de berg aan.
Terug in Moab even naar de Citymarket voor een Frappucino.
Op de camping gas getankt, deze was al voor 2/3 leeg en we gaan overmorgen richting Capitol Reef en daar zal het weer koud zijn, dan zullen we daar de kachel wel aan willen hebben.
Zitten  nu nog lekker buiten, denk zo tot de koffie en tot nu toe is de ervaring dat het dan snel frisser wordt.

29 september – Arches NP

Click for Moab, Utah Forecast

 

Vannacht is het flink gaan waaien, we hopen dan ook dat het niet zo heel warm zal worden. Arches stond op het programma, na het ontbijt zijn we dan ook meteen vertrokken.
Zodra we in het park waren zijn we meteen door gereden naar Devils Garden, het kan daar zo druk zijn dat je de camper niet weet te parkeren.
We hadden geluk deze keer, wandelschoenen aan  rugzak mee met water, chips en een snack en richting Landscape Arch.
Na o.9 mile bereiken we de Arch, wat is hij mooi en fragiel.

We zijn daar twee jaar geleden ook geweest met Jan en Marjan, toen waren we daar rond 12.00 uur de zon op z’n heetst, we zijn er toen niet helemaal bij geweest, omdat we het vanonder een boom in de schaduw ook konden zien.
Nu werden we heel overmoedig en begonnen aan de trail naar de Double Arch, nou niet zo heel ver.
Ik zag mensen op een slickrock lopen en dat ging amper aan goed, de vrouw moest er ook weer afgeholpen worden.
Nu ben ik al niet zo’n held, dus in overleg met mijn husband besloten om dit niet te gaan doen.
We zijn terug gelopen en hebben de trail naar de Tunnel en Pine tree  nog gedaan.

 Van wind kregen we het meeste last toen we richting de uitgang liepen daar werden we gezandstraald.
Ondertussen voelde ik blaren op mijn hielen komen opzetten, blij dat we de trail naar de Double Arch niet meer hebben gedaan.
We zijn weer in de camper gestapt en hebben  bij de camping de Skyline Arch nog bezocht, was ook maar een klein stukje lopen.
Door gereden naar de Wolfe Ranch, zijn niet naar de Delicate Arch gegaan, maar naar de petroglyphs die daar te vinden zijn.

Terug op de parking een boterham gegeten en weer verder naar de Windowsectie, onderweg weer wat viewpoints en Overlooks bezocht, bij sommige waaide het flink hard.

Toen we het park uit waren zijn we de Potachroad opgedraaid, om de petroglyphs die daar te vinden zijn te fotograferen.
Hierna weer richting camping, we snakten naar een douch, door de harde wind zat het rode zand letterlijk overal.

Vanmorgen kwamen we er ook achter dat er nodig gewassen moest worden, we hadden niet genoeg ondergoed tot aan Las Vegas.
Dus na de douche op naar de Laundry, waar we twee machines konden vullen, na een uurtje was de was klaar en konden we aan het eten beginnen. Nu is het tijd voor een bakje koffie, wat we nog buiten kunnen drinken.

Enne Marjan, Rob heeft wel staan kijken bij de Shafertrail of dat mogelijk was met een camper.
De bochten zijn niet haalbaar in een keer, maar anders. 🙂
We hebben weer tijd te kort hier, we hadden nog een jeep willen huren voor een dag, maar we komen hier beslist nog wel eens een keer.

30 deptember – Capitol Reef

Click for Capitol Reef National Park, Utah Forecast

Toen we gisteravond laat nog buiten zaten, kwam er nog een camper het terrein op en nam een plaats tegenover ons, er werd niks aan gesloten, ze gingen douchen en meteen naar bed, niks mis mee.
Ik vond het wel raar dat ze al voor 6.00 uur de camping weg reden, ik heb nu zomaar het gevoel dat ze niet betaald hebben voor die nacht.
We werden vanmorgen wakker van de regen en het onweer, Rob gauw naar buiten om de stoeltjes binnen te leggen.
De wind was ook weer flink toe genomen.
We reden weg uit Moab de donkere en dreigende luchten te gemoed, dat beloofde wat voor vandaag.

008

Al met al viel het mee en hebben we onderweg wel een paar keer een buitje gehad.
De scenic byway UT 24 hebben we de waaiway genoemd, wat waaide het daar Rob moest het stuur goed vast houden.
Het eerste stuk van de route was weer best saai en dan heb ik toch moeite om mijn ogen open te houden, die vallen dan vanzelf dicht.
Gelukkig doe ik ze op het goede moment weer open. De scenic byway/waaiway is een heel mooie weg door de bergen het lijkt heel veel op Badlands, de kleuren zijn wit, blauw, rood, geel.

Rond 11.30 uur kwamen we op de camping in Capitol Reef aan, meteen een plaatsje uit gezocht en geld in de beroemde envelop.
We zagen Mule Deer lopen op de camping.
Na een snack terug gereden voor wat bezienswaardigheden, o.a. een boardwalk waar je Petroglyphs kon zien, daar ook meteen op de parking gegeten.
Aan de ander kant van de weg liep een groep Mule Deer te grazen, er was zelfs nog een kleine bambi bij.

Nog een stukje terug gereden , want we wilden de Hickman trail lopen, dat is een trail naar een natural bridge.
Niet zo’n lange trail maar redelijk intensief, hij begon al vlug met een paar switsback, we moesten de berg over en een dalletje door en dan weer naar boven en naar beneden, maar het resultaat mag er zijn, het was een mooie bridge.
Terug ging een stuk makkelijker toen hadden we maar een heftige klim.

We hebben hier ongeveer 2 uur overgedaan, hebben nog wel een pauze in gelast toen we bij de Bridge waren.
Hierna zijn we richting Torrey gereden, bij Twin Rocks gedraaid om naar het Panorma point te gaan, daar waaide het vreselijk en was het erg koud.
Een meneer verklaarde ons voor gek om in korte broek en hemdje de berg op te gaan, we hebben dan ook gauw wat foto’s gemaakt en zijn terug gelopen naar de camper.
Vanaf het Panorama point kan je door naar Goosenecks overlook, dat is wel een dirt road, we hadden zoiets we zien wel, de weg was goed te doen met de camper, in de bochten wasbordachtig maar als je niet te hard rijdt gaat dat prima.
Daar waaide het nog harder en werd je adem afgesneden als je vol in de wind stond met je gezicht, ik was nu wel zo slim om mijn fleece vest aan te doen.

Toen we daar van terug kwamen stonden er vier campers op het punt om ook deze weg te nemen, ze hadden waarschijnlijk gezien dat daar onze camper stond.
De eerste heeft maar een klein stukje van de weg gereden en is weer terug gedraaid, de schijterd.
En toen vonden we het nog veel te vroeg om naar de camping te gaan, dus de scenic road genomen, nu hebben we die al vaker gedaan en iedere keer netjes op het eind punt gestopt, terwijl je daar over een dirt road verder kan naar Capitol Gorge, Rob zou Rob niet zijn om deze weg ook eens een keer in te slaan.
Maar ook deze weg is te doen met een camper, je rijdt tussen de machtige bergwanden door en op het eind zou je nog een trail kunnen lopen als je dat wilde.

Als je deze weg doet met een camper kan er een probleem ontstaan op het eind, als het daar druk is kan je niet keren.
Wij hebben een klein stukje gedaan en zijn weer terug gereden.
Toch vermoed ik dat er weinig campers daar heen gaan, misschien de kleinere, we kregen weer vreemde gezichten te zien, zo van o jee een RV.
Rond 17.00 uur waren we op de camping waar de Mule Deer weer al aanwezig was om gefotografeerd te worden.
Op een gegeven moment liepen er 12 waarvan 4 kleintjes.

 Het was vroeg eten en koffie drinken geblazen, ook hier mag de generator maar aan tot 20.00hr.
Als de weersvoorspelling klopt gaat het vriezen vannacht.

 1  oktober –  Bryce NP

Click for Red Canyon, Utah Forecast

Het viel mee met de kou, we hebben het in ieder geval binnen niet koud gehad en hebben ook pas tegen de morgen de kachel horen aan slaan.
Tegen 8.00 uur pas uit bed, nee eigenlijk een uurtje eerder om de kachel hoger te zetten, daarna ben ik er weer vlug terug ingedoken.
De overbuurman had de generator al aan, daar zal misschien de klok voor hebben gestaan, nou de onze ook en we konden dan ook meteen koffie zetten en brood toasten.
Zo waren we toch even na 8.30 uur van de camping weg.

005

Dat het gevroren had was goed te zien op het grasland waar sproei installaties stonden, het water bevroor meteen, wat heel mooie ijspartijen gaf, hopelijk komt dat op de foto een beetje te zien.
De prachtige UT 12 zouden we gaan rijden en het was weer mooi.
Deze keer veel koeien op en naast de weg en dan de bomen met hun herfst kleuren het was absoluut geen straf om daar te rijden.
Alleen de temperatuur had best wat aangenamer mogen zijn.

016

Nu wilden we ook de Burr Trail wel eens rijden, we lezen er veel over op het AAforum, maar nog niemand heeft verteld dat hij grotendeels geasfalteerd is.
Achteraf was dit en foutje het was al vaker genoemd maar blijkbaar hadden wij daar overheen gelezen.
Dat had Rob gelezen in het boek over photographing the Southwest volume 1 of southern Utah, wij dus de Burr Trail op.
Prachtige weg en wat een mooie rotspartijen,  als landschap eentoniger wordt keren we om en we konden toch alleen maar tot de switchbacks rijden.

Voor wat daarna komt zouden we toch een andere auto nodig hebben.
Bijna op het eind van de Burr Trail wordt de weg ineens in beslag genomen door een groep schapen, dat was wel lachen iedere keer bleven er een paar schapen achter, maar die holden dan weer achter de groep aan, maar opzij gaan deden ze niet vlug.

Weer verder de UT 12 af, we hebben deze weg al verschillende keren gereden en nooit heb ik er bij stil gestaan dat hij wel erg smal is op sommige stukken, totdat er op het AAforum vragen over gesteld werden.
En nu ging ik er natuurlijk opletten, stomme muts dat ik ben.
Zo smal is de bergrug, er is net aan beide kanten nog een stukje berm, het is in ieder geval niet eng.

Ook de weg naar beneden is altijd weer een mooi zicht, de vorige keer zaten Marjan en Jan op ons te wachten toen wij van Calf creek falls afkwamen.
Deze hebben we nu overgeslagen we wilden in Bryce ook nog het een en ander doen.
De lunch hebben we gebruik op de parkeerplaats waar we de vorige keer onze camper hebben geparkeerd, toen we met de Hekkies naar Spooky en Peek-a-Boo gingen.
Ben weer eens in slaap gevallen, komt waarschijnlijk doordat ik veel last heb van mijn allergie, dat ik zoveel slaap.
In de buurt van Canonville werd ik wakker, daar werd ook de omgeving weer mooier.

We zijn eerst door gereden naar de camping, plaatsje vast gelegd en op de vraag of er wifi was, kregen we als antwoord als je geluk hebt het gaat on and off, tot nu toe gaat het prima wel langzaam.
Omdat we nu toch in de buurt van Bryce waren , zijn we nog het park in gegaan, de laatste keer was 2001.
We zijn weer door naar boven gereden en hebben al afdalend wat viewpoint meegenomen.

Waren tegen 18.00 uur weer terug op de camping, waar de buurman ons wist te vertellen dat het afgelopen nacht 7.5 graden gevroren had.
We zijn dan ook maar vroeg gaan douchen om niet meer door de vrieskou te moeten.

2 oktober – Red Canyon

Click for Leeds, Utah Forecast

Het was berekoud geweest vannacht, op advies van Marjan dicht tegen Rob aan gekropen, ik kreeg dan ook vanmorgen de klacht dat ik te dichtbij had gelegen en hij geen ruimte had.
De temperatuur was binnen blijven steken op 8 graden, buiten had het gevroren.
Nadat de wekker afliep eerst de verwarming hoger gezet en lekker terug in bed tot het een beetje aangenamer was.
Na het ontbijt en de karweitjes richting Red Canyon.
Hier zijn we 2 jaar geleden door gereden en waren verrast door de mooie rode rotsformaties en wilden dat wel eens nader bekijken.
Het zal dan wel wat warmer moeten zijn, nu hebben we alleen de viewpoint mee genomen, de kleine hike die gepland stond houden we voor een volgende keer.

005

Na Red Canyon nemen we de weg naar Cedar City,  de UT 14 dit is weer een Scenic Byway. We rijden eerst door het dal waar we veel koeien zien lopen ook zien we weer dat de beregen installaties weer bevroren zijn, dat geeft mooie ijskristallen, alleen van deze afstand niet goed te zien.
Deze keer rijden we de afslag naar Cedar Beaks voorbij en blijven de 14 volgen.

Die leid ons door het bos met veel zwarte lava, af en toe onderbroken door een Meadow of een meer.
Bij het Duck Lake stoppen we even en zien daar in de vrieskou mannen zitten vissen, het zal je hobby maar zijn.
Aan de kant zagen we dat er een dun laagje ijs lag, brr.

Ook hier zijn de herfstkleuren aan het komen, we zien al wat gele en rode stukken op de bergwand.
We stoppen ook nog even bij Navajo Lake, dat meer is een stuk groter dan het Duck Lake.

Dan dalen we af richting Cedar City, hier gaat het weer redelijk steil naar beneden een vrachtauto voor ons ging wel heel langzaam, jammer dat gaf geen mooie foto’s van de bergen.
Het duurde dan ook even voor we er voorbij konden.

In Cedar City aan gekomen zijn we eerst gaan shoppen, ik zag een Art & Craft zaak, Roberts, deze winkel kende ik nog niet.
Het is net zo’n winkel als Michaels en Jo-Ann’s, we hebben er weer wat scrapspullen en kerstspulletjes gekocht.
Daarnaast was een Family Dollar, ook daar even binnen geweest, er was niks bijzonder deze keer.
Ik blijf het zulke leuke winkels vinden, maar zo ben ik ook gek op de Action in Nederland. Toen op naar de Walmart voor nog wat boodschappen, we zitten al twee dagen zonder aardbeien en eigenlijk kan dat niet.
Zoveel hebben we niet nodig, we zijn alles aan het opmaken, morgen komen we in Las Vegas en dan zal er meer buiten de deur gegeten worden.
Bij de Subway nog even een brood gehaald en op de parking opgegeten, het zou anders zonde zijn van de warme kip als we daar te lang mee zouden wachten.
Weer op weg, heb ik even mijn ogen gesloten, later vertelde Rob dat het controle dag was of zo, er werden in korte tijd twee auto’s staande gehouden.
De camping die gepland stond, was in een State Park, Sand Hollow, toen we daar aankwamen, leek het mij drie keer niks. Je stond op een heuvel zonder enige boom of wat dan ook in de buurt.
Dit zal waarschijnlijk komen dat het State Park nieuw is en nog in ontwikkeling, achter het park ligt een meer, dat was ook te zien er gingen veel trailers met boten die kant op, het is tenslotte vrijdag.
Het grote boek erbij gepakt en een andere camping uit gezocht, gevonden in Leeds, dus daar heen gereden.
Deze camping ligt mooi tussen de bomen, alles ziet er keurig uit.
Nog een poosje van het mooie weer kunnen genieten, buiten koffie gedronken met cherrypie, die we vanmorgen gekocht hebben.
Volgens de eigenaresse zal het hier niet zo koud zijn als af gelopen nacht.

3 oktober – Little Finland

Click for Las Vegas, Nevada Forecast

Vandaag is het de dag dat we op herhaling gaan naar Little Finland.
Maar eerst moest er weer ontbeten worden en de klusjes gedaan.
Nog even geprobeerd mijn moeder te skypen, die niet thuis was en mijn vader waarschijnlijk ook niet, maar om me dan verstaanbaar te maken moet ik zo’n beetje over de Ocean heen roepen en dan zegt hij nog dat hij niet doof is.
We proberen het straks nog wel een keer, kunnen we ze wakker bellen.
Even na half negen weg gereden van de camping, we hadden met Bart (Dude) en Evy afgesproken dat we met hun naar Little Finland zouden gaan vandaag.
Even na tien uur krijgen we een telefoontje dat ze onderweg zijn, maar in Mesquite even langs de Subway voor een lunch moesten.
Ondertussen had ik onze lunch al gemaakt, wij kennen hun van het AA forum en hebben alleen via mail of Pb contact gehad.
Wij gaan voorop met de camper de Gold Butte Road  Scenic Byway op, tot waar het asfalt ophoudt.
Daar de camper geparkeerd en heeft Bart de auto gereorganiseerd, zodat wij op de achterbank konden zitten.
Nu over de dirt road richting de vinnen.
We hebben nog een klein uitstapje gemaakt naar Devils Throat, het gat is groter dan vorig jaar.

Er wordt nog even een stop gemaakt bij de Petroglyphs en nu in een keer door naar Little Finland.
De weg en de wash zijn in een stuk slechtere conditie dan wij ons herinneren.
We hadden al begrepen dat je niet meer met de auto tot de eenzame palmboom kunt komen, de weg is afgezet met palen een draad.
Je kan ook niet meer verder of je moet een jeep met vier wieldrive hebben en met extra high clearance.
Er is een heel stuk weg geslagen uit de wash.

We lopen het laatste stuk en lopen omhoog om daar over de draad te stappen. Ondertussen hadden we al gezien dat er een heel deel van de vinnen , die op de rand stonden naar beneden zijn gevallen.
Boven gekomen zien we pas echt goed wat er allemaal niet meer is, het is zo veranderd ook in het middengedeelte zijn hele stukken verdwenen.
Je kan goed zien waar er een flood is geweest, het zand is voor een groot gedeelte van de stenen gespoeld en ligt nu in de kommetjes tussen de randen.
We moesten nu veel meer over de rotsen lopen, ook het gekraak van brekende stukken, onder je schoenen is er niet.
Er waren nog genoeg bizarre sculpturen te zien en te fotograferen, daar niet van.

 Voor Bart en Evy was het de eerste keer dat ze hier waren, voor ons de derde keer, dus die keken hun ogen uit.
We zijn nog een klein stukje in het gebied geweest waar de witte randen op de rotsen zitten en toen was het helaas al weer bijna tijd om de terug reis te aanvaarden.
Het was zeker nog een half uur lopen om bij de auto te komen en dan nog een uurtje naar de camper.
Daar weer de auto gereorganiseerd en achter elkaar aan terug gereden naar de Interstate. Dit was weer een pracht dag in een mooi gebied met er leuke en lieve mensen.

Het weer was fantastisch, niet te warm ,wat wolkjes, alleen stak er een flinke wind op. Hiervan hadden we vooral last op de Interstate, Rob moest goed aan het stuur hangen om de camper op de weg te houden.
Om 18.15 uur draaiden we de camping van Sam’s Town op, waar we de komende drie nachten zullen staan, voor we ons huisje op wielen dinsdag weer moeten inleveren. Morgen wordt een shopdag.

4 oktober Las Vegas

Click for Las Vegas, Nevada Forecast

Ze hadden ons gisteren bij Sam’s een veel te kleine plek gegeven, we hadden al besloten om vandaag een andere te gaan vragen.
Nu bleek dat ze ons gisteren een plek toegewezen hadden voor een 25 ft., maar we hebben een 31 ft. camper.
Daar komt nog bij dat we direct aan de weg stonden en een lawaai dat dit gaf.
Hebben nu een plek wat verder het park in een groot genoeg om deze camper fatsoenlijk kwijt te kunnen.
Vanmorgen weer geprobeerd mijn moeder te bellen, zij hoorde mij niet ik haar wel, dit was gisteren ook al zo, ik kreeg het lumineuze idee dat de microfoon van de headset wel eens kapot zou kunnen zijn.
Dit werd toch een shopdag en een nieuwe headset werd aan het lijstje toegevoegd.
Eerst zijn we naar de Las Vegas Outlet gegaan, Rob vond daar nieuwe sportschoenen en ik twee schattige pyjama’s voor ons kleinkind, een met hondenvoeten en een met kikkervoeten.
Alle zaken waar ze UGG verkochten, mijn nichtje heeft die besteld, hadden niet het model wat we zochten, we weten dat ze  bij Dillard’s en in de Fashion Mall wel verkopen, daar gaan we overmorgen heen.
Hierna naar Fry’s voor wat Europese stekkers, dat krijg je als je teveel spullen hebt met Amerikaanse stekkers, kan je er thuis weer  niets mee en een nieuwe headset dus.
We hebben ook nog een Street & Trips 2010 in bestelling, deze nog niet gevonden, alleen de 2010 met  GPS locater.
De meneer die ons hielp wilde ons wel een andere verkopen, maar dat is nou net niet de bedoeling.

 

Op naar de BestBuy, ook daar alleen maar de 2009 in de winkel, morgen gaan we voor de herkansing.
Hebben daarna bij Michaels flink ingeslagen voor de kerstboom.
En toen was het al tegen 14.00 uur en hadden we toch wel trek in iets te eten, op naar de Premium Outlet. Eerst naar de Foodcourt, om bij een Chinees tentje een bord met fried rice met maderin chicken en orange chicken te halen.
Hierna de winkels bezocht, maar niets meer van onze gading kunnen vinden.

Zo zachtjes vonden we het welletjes, er is niets zo vermoeiend als slenteren langs winkels en zijn terug naar de camping gegaan, voor een lekker bakje koffie.
Toen ik de laptop op startte, zag ik dat onze dochter Skype had aan staan, konden we mooi de headset testen.
Bleek inderdaad dat bij de  oude de microfoon niet werkte en bij de nieuwe prima, kunnen we vanavond opnieuw proberen mijn moeder te bellen.
Hihi zie bij sommige bedfoto’s met de aankopen langs komen op de weblog, bij deze de aankopen van vandaag.

033Vanavond even naar het casino geweest, niet om te gokken, daar doen we niet aan. De show bij Sam’s Town Casino is best aardig en dit is de derde keer dat we hier staan en ik heb er nog nooit foto’s van gemaakt.
Dat heb ik nu goed gemaakt.

Aan de andere kant van de camping is ook een casino verrezen, daar waren ze twee jaar geleden al aan bezig, toen zijn we een nacht wakker gehouden doordat ze daar beton gingen storten.
We wisten toen niet wat dat zou gaan worden, het is de Eastside Cannery Casino & Hotel geworden.
Zodra het donker gaat worden is dat gebouw in allerlei kleuren verlicht, er zitten hele mooie kleur verlopen bij.

                                     

De temperatuur is voor Las Vegas begrippen aan de koele kant, zo’n 23 graden overdag en voor ’s nachts een graad of 13.
Heel raar het is nu 21.15 uur en helemaal niet lekker buiten.

5 oktober – Las Vegas

Click for Las Vegas, Nevada Forecast

Vanmorgen voor het eerst een beetje uitgeslapen, ik stond om 8.30 uur pas op, Rob ietsje later, ik moet altijd eerst een beetje bijkomen en dat weet hij, na 35 jaar met mij door het leven te gaan.
Na het ontbijt en na al wat opruimen, het is onze laatste dag in de camper, zijn we tegen 10.00 uur weer verder gaan shoppen.
Op het programma staan nog steeds UGG vinden voor mijn nichtje, ondertussen krijg ik er een zwaar hoofd in.
Zij wilt het nieuwste model en volgens de site van Dillard’s zouden ze daar te koop zijn, NOT.

We hebben nu nog twee mogelijkheid en dat is in de Fashion Mall en in Planet Hollywood, dit zullen we morgen doen, omdat we dan toch al op de strip zitten. Ook zijn we nog op zoek naar Streets & Trips 2010.
Wel ben ik geslaagd voor twee paar schoenen, ik heb deze vakantie steeds blaren gelopen op mijn wandelschoenen en ben dit een beetje beu.
Die van Rob zijn mooie lichtgewicht schoenen van Columbia, gisteren twijfelde ik of ik ze ook zou kopen, maar had er al vlug spijt van.
Voor de dag om was had ik al gezegd dat we morgen weer naar de Las Vegas Outlet moesten voor wandelschoenen voor mij.
Scoorde daar ook nog een paar winterschoenen.
Toen ook nog maar even naar Carter’s, baby en kinderkleding, daar had ik gisteren de pyjama’s gekocht en nog een heleboel andere leuke kleertjes.
Nog een leuk pakje en truitje gekocht, alles is daar zo goedkoop, van het pakje alleen al ging er 70%, dus Oma is weer een heel klein beetje armer.
In de foodcourt een broodje Phillysteak gegeten.

Na  al het shoppen nog even naar de 99c store, om te kijken wat die nog van onze gading had, maar dat was niet veel wat we konden gebruiken.
En toen werd het tijd om de koffers te voorschijn te halen, wat hebben we weer een hoop verzameld, wat mee naar huis moet.
Dat zal volgend jaar toch anders moeten, want dan moeten we betalen voor de 3de en 4de koffer, we gaan dan toch proberen om met 3 koffers huiswaarts te gaan i.p.v. nu met 4 in totaal.
Na al dat in gepak hebben we ons zelf beloont met het buffet van Sam’s casino, wat ons opviel dat er totaal geen rij stond.
De vorige keren dat we daar gegeten hebben stond we iedere keer een half uur tot drie kwartier in de rij.
Na het eten hebben we de watershow nog een keer gezien, kon ik het filmpje wat gisteren niet goed op de laptop was gezet nog een keer opnemen.

                                 

6 oktober – Las Vegas

Click for Las Vegas, Nevada Forecast

Vandaag is het camper inleveren, we staan op tijd op, ontbijten op het gemak en ruimen de laatste spullen op.
Alles wat we over hebben zetten we naast de vuilnis container, zoals de BBQ, stoeltjes, dweilspons op stok, de afwasteil met alle etenswaar, afwasmiddel , toiletpapier, shampoo, douchegel, pak rijst, filterzakjes, half blik koffie, aluminiumfoelie,  ziplockzakjes, koekenpan.
Binnen 5 minuten werd alles ingeladen, eerst ging die meneer er met de BBQ vandoor om vervolgens terug te komen met de auto.
We vonden het wel grappig om te zien.
Dan werd het tijd om richting El-Monte te gaan om de camper in te leveren. Even na 9.30 uur reden we daar het terrein op.
Vrijwel meteen werd de camper gecontroleerd op schade en hoe hij was schoongemaakt, de rekening werd opgemaakt en we konden in het busje wat ons bij het hotel af zou zetten. We hadden super geluk en konden al inchecken bij het Wynn, daar kregen we te horen dat ze ons in het Encore hadden geplaatst, daar hadden we ook geen problemen mee.

038

Op de kamer gebeld dat de koffers gebracht konden worden, alles even luxe, erg leuk voor een keertje. Rob bleek niet eens zijn naam te hoeven zeggen, ze wisten al wie er belde, we zagen toen ook pas Mr. Wondergem op de display van de telefoon staan.
Nadat we de t.v. hadden aangezet, bleek ook daar Welcome Mr. Wondergem op te staan.

 Nu was het tijd voor de Fashion Show Mall voor de laatste poging de gewenste UGG te scoren.
Op de site van Dillard’s zien we ze wel staan, maar in de winkel worden ze niet verkocht. Nu zit er daar ook een zaak van Nordstrom, daar hadden ze de UGG die  we zochten voor 199.99 dollar met tax 216 dollar, mochten ze mee naar huis.

Wkensington_4Eerst maar weer terug naar het hotel, om nou met een grote tas de strip op te gaan zagen wij niet zitten.
Daar hebben we als  lunch de laatste toetjes opgegeten.

Terug naar de strip, we wilden naar de Bellagio voor de fonteinen en deze beginnen om 15.00 uur.
Nu waren we nog wat vroeg en zijn eerst de Venetian in gegaan daar zagen we dat de show daar om 17.00 uur was,

Door naar de Bellagio daar waren we net op tijd voor de eerste watershow, deze was nog maar net klaar en toen begon de tweede show al.
Er stond best veel wind en dat was te zien aan de fonteinen, deze waaierden helemaal uit. Daardoor waren ze dan ook minder mooi.

                                        

Zo zachtjes aan kreeg ik toch wel trek in iets te eten, nu hadden we een Subway gezien op de strip, deze konden we niet een twee drie vinden, het is toen maar een McDonalds geworden, even later vonden we dus de Subway in Casino Royal.
Toen werd het zachtjes aan tijd om weer naar de Venetian te gaan, alleen de show van 17.00 uur was een kleine show en om 18.00 zou de show met de hele cast zijn, daar wilden we wel op wachten.

                                   

Na deze show richting Tresure Island gegaan om nu eindelijk eens de Sirens of Ti te kunnen zien, alle keren dat we in Las Vegas waren is dat er niet van gekomen, het eerste jaar was hij in aanbouw, alles was afgeschermd, daarna waaide het steeds te hard of we zijn er niet in de buurt geweest.
Deze keer hadden we geluk en ging de show door, een goed uur later voelden we de wind weer aantrekken, of de volgende show is door gegaan, ik betwijfel het.

Ook de nieuwe vulkaan van het Mirage gezien, ze hebben daar een mooie show van gemaakt met nog meer vuur dan voorheen.

Het was toen zo ongeveer wel genoeg geweest, we hadden allebei rug en voeten pijn van al dat gewandel, zijn terug naar het hotel gegaan een douche genomen en op tijd naar bed. De wekker zou weer vroeg aflopen de volgende morgen.

7 oktober – Thuisreis

Vandaag de thuisreis. Om 5.00 uur liep de wekker af, poeh dat was vroeg, om 5.30 uur zaten we in de taxi naar het vliegveld.
Onze ervaringen op het vliegveld van Las Vegas zijn, lange rijen wachtenden. Deze keer viel dat mee we  moesten onze incheck opnieuw bevestigen, Rob had online ingecheckt, maar we konden geen boardingspassen printen, door je incheck te bevestigen kan je dan je boardingspassen printen.
Leuk, maar het papier was op in de machine hadden we nog niks, toen hebben ze aan de balie boardingtickets geprint.
Ook de security  ging vrij snel op nar het ontbijt.
Bleek dat de Burger King weg was uit de vertrekhal, we hebben toen bij de Starbucks een koffie met broodjes rosbief genomen.

Bart en Evy hadden we bij de incheck al zien staan, zij stonden wel in een heel lange rij, wij hadden dus puur geluk gehad.
Terwijl aan de koffie zaten kwamen ze aan lopen, even later zagen we Carine en Cis ook. Gezellig zitten kletsen totdat we konden gaan boarden.
We zaten niet bij elkaar in het vliegtuig, wel hadden we allemaal economy plus plaatsen gekregen voor dit deel van de reis.
Van deze vliegreis heb ik weinig mee gekregen, vrijwel heel reis liggen/zitten slapen.
Als ik nu niet verkouden ga worden, er zat een meneer naast me die heel de vlucht aan het kuchen was en daarbij ook nog eens zijn neus luidruchtig ophaalde, jakkes.
We kwamen wat eerder aan op Washington, dus hadden we weer tijd om gezellig te kletsen, de rokers onder ons konden hun nicotine weer op peil brengen voor het volgende deel van de reis.
Verder hebben we onze tijd verdaan met kletsen en dan lijkt de tijd toch sneller te gaan.

Het boarden begon 10 minuutjes later, omdat de cleaners nog niet klaar waren, maar we gingen op tijd de lucht in.
Ook deze reis gaat super vlot, heb toch nog wel wat kunnen slapen, Rob helemaal niet.
We landen al om 6.50, om 7.25 hebben we de koffers al, deze kwamen voor ons allemaal als eersten van de band.

Afscheid genomen van Bart en Evy en zijn buiten met Carine en Cis nog een sigaretje gaan roken (Ikke niet hoor!).
Naar de plaats gelopen waar de bussen van de hotels stoppen, om daar op de bus te stappen naar het Ibis hotel, deze kwam tegen 8.00 uur.
Bij het hotel aangekomen, alles in de auto geladen en richting Zeeland.
Dit ging ook weer erg vlot geen file, terwijl het wel midden in de spits was, de andere kant op stond het verkeer wel vast.
Even na negenen reden we bij mijn ouders de straat in voor een bakje koffie en een sanitaire stop.
Om 11.00 uur waren we thuis waar de drie katten ons al kwamen begroeten.
De koffers meteen naar boven gebracht en de eerste was in de machine gedaan, meestal wassen we een van de laatste dagen nog een keer en komen we met veel schone was thuis, deze keer dus niet.
Rob heeft nog een paar uur geslapen, terwijl ik wat boodschappen was gaan doen en een uurtje naar mijn werk.
Na het avondeten de hond opgehaald uit het pension, ook zij was blij dat de baas en het vrouwtje er weer waren en ik was blij dat het allemaal weer goed was gegaan, het is tenslotte al een oud beestje.
Ik heb wel het idee dat haar snoet nog witter is geworden, zorgen om de baasjes?
Tegen 22.00 uur ging echt het licht uit en zijn we gaan slapen.

button2