Week 1. 30 mei – 6 juni

Week 1

  29/30 mei  – Brussel – Las Vegas

 

Gisteren na het avond eten zijn we op ons gemak naar Diegem gereden waar we een kamer in het Etap hotel geboekt hadden.
Door een avond van te voor al richting het vliegveld te gaan, hebben we de dag van vertrek geen last van filestress en hopen we op een goede nachtrust.
Nu viel het deze keer wel wat tegen, het was warm op de kamer en zodoende toch niet goed geslapen.
Rond 5.45hr opgestaan, ontbeten en om 7.00hr de shuttle naar het vliegveld genomen.
Bij de balie van US Airways aangekomen waren ze al met de interviews bezig, terwijl er nog niet ingecheckt kon worden.
Klokslag 8.00hr werd hiermee begonnen, ze boardingspassen moesten nog uitgeprint worden dit kon gisteren niet, er was iets met mijn gegevens wat is me niet helemaal duidelijk geworden, geeft ook niet, ik mocht in ieder geval mee.
Er werd ons ook al meteen verteld dat het vliegtuig vertraging had, een half uurtje ongeveer, was voor ons geen probleem hadden tijd genoeg bij de overstap, dachten we.
Achteraf was er een vertraging van anderhalf uur, daar ging onze tweeënhalve uur overstaptijd naar 1 uur, in Philadelphia.
We weten dat er altijd langs de kust gevlogen wordt en hebben zo al een paar keer onze provincie vanuit de lucht mogen aanschouwen, nu ook weer.

1055

De vlucht verloopt rustig en ik probeer wat slaap in te halen, lees wat en luister ondertussen naar muziek op mijn mp3 speler.
Als we dan in Philadelphia landen hebben we nog bijna een uur tot ons volgende toestel vertrekt.
We besluiten om er de pas in te zetten en hopen dat er geen rijen staan bij immigration en costums.
Onderweg roepen ze om dat de mensen met een korte overstaptijd zich moesten melden bij de het grondpersoneel die voor de roltrap naar immigration staan, onze overstaptijd was niet kort genoeg en we weren door gestuurd, in snel tempo gingen we de roltrappen af.
Bij immigration aangekomen bleken er geen rijen te staan en waren we direct aan de beurt, op naar de bagageband, daar vielen onze koffers ook al snel op, dan nog costums en koffers weer afgeven.
Onze volgende hindernis is de security, ook daar zijn we snel door.
Bij de gate aangekomen konden we meteen aan boord, hadden geen tijd meer gehad voor een sanitaire stop en om iets te eten te kopen.
Maar goed we zijn onderweg naar Las Vegas.
Ook deze vlucht gaat voorspoedig, het is helder weer en we zien de Rocky’s met hun sneeuw bedekte toppen onder ons voorbij gaan, ook Canyonland en Lake Powell zijn goed te herkennen.

1059

Op de geplande tijd zet de piloot het vliegtuig aan de grond.
Onze koffer zijn gelukkig meegekomen, was ik even bang voor met zo’n korte overstaptijd.
Zodra we buiten komen staat er een verlengde Hummer voor onze neus, helaas was deze niet voor ons bestemt.

1062Voor ons werd het een gewone taxi dus op naar de taxistandplaats, waar wel een hele rij stond, gelukkig rijden er hier zoveel taxi’s dat je nooit lang hoeft te wachten.
In Excaliber stond er ook geen rij bij de balies en hadden we vlot de kamersleutel, nog even naar de McDonalds voor een hapje en een drankje, lang leve de refills.
Terug op de kamer nog even het verslag gemaakt, meer om wakker te blijven dan dat we er zin in hadden, anders gingen we echt te vroeg naar bed.
We hebben het vol gehouden tot ongeveer 22.00hr plaatselijke tijd dat was in Nederland 7.00hr in de ochtend waren we toch mooi 24 uur op.

31 mei – Las Vegas – St.George

 

 

Na een behoorlijke goede nacht om 6.45 hr wakker, erg laat voor ons doen, koffers weer dicht en naar de Rotunda waar El-Monte ons op zal pikken.
Ik word bij de koffers geparkeerd en Rob loopt even terug naar de McDonalds voor een ontbijtje, wat we buiten opeten.

Rond 8.00hr zien we de shuttle van El-Monte aan komen, maar ipv dat die door rijdt naar de ingang, wat ze anders altijd doen, draait hij bij de ingang al om naar stonden een stel Duitsers die de chauffeur aan roepen, wij maar even een sprintje getrokken om toch ook maar mee te kunnen.
Volgens de papieren stonden wij op voor een ander hotel, er was dus helemaal niet op ons gerekend bij  Rotunda van Excalibur.
Dan trekken we nog een keer en sprintje om al eerste binnen te zijn, zodat we ook als eerste weg kunnen.
We weten onderhand alles en hoeven niet veel uitleg, als de papierwinkel is afgehandeld, wordt de camper helemaal na gekeken op gebreken, beschadigingen en of hij wel schoon is.
Ik laat nog iemand komen een wat vieze plekken te laten poetsen, het was maar stof werd me verteld, maar ook stof is viezigheid.
Het was nog maar 9.00hr toen we het terrein afreden, als eerste stop was bij een Dollartree, daar werd servies, bestek , glazen, schalen, afwasteil en dergelijke gekocht, ook wasmiddel, keukenrol en zo kost daar 3x niks.
De volgende stop werd de Walmart, voor beddengoed, kussen, handdoeken, pannen en de levensmiddelen.
Rond 12.00hr hadden we de buit binnen en konden we op pad.

106910791068Onze eerste camping zou Sam’s Town zijn, dit werd een paar dagen voor vertrek verandert in St. George, daar waren de Hekkies al.
Wij zouden hun eigenlijk de andere dag pas ontmoeten, om samen een paar dagen door te brengen.
St. Georges ligt maar anderhalf uur rijden van Las Vegas.
Onderweg maken we nog een stop om te lunchen en rond 15.00hr rijden we de camping op.
We zien Jan en Marjan al zitten bij hun tentje, we parkeren de camper en gaan hun begroeten, ondertussen komt er een klusjesman aan en die wijst ons een plek toe.
We drinken koffie en kletsen bij, Marjan gaat koken en wij ruimen de camper in en maken het bed op.
De handdoeken gaan eerst in de wasmachine anders drogen ze voor geen meter.
Na het eten gaan we nog even naar de Walmarkt om de boodschappen die we in Las Vegas niet konden vinden en ruilen de 2 pannen om voor een pannenset, 3 pannen en een koekenpan voor minder dan de 2 ander pannen.
We gaan niet te laat naar bed en spreken af voor morgenochtend om samen te ontbijten.

 1 juni – Red Canyon

 

Na een uitgebreid ontbijt op pad, we gaan naar Kodachrome Basin, onderweg zullen we Red Canyon aan doen om daar een kleine hike te maken.
Maar eerst hebben we nog een rit , voor de boeg die ons steeds hoger voert, onderweg zien we dat het water in de meertjes en kreekjes redelijk hoog staat dit geeft aan dat er veel smelt water is.
Bij Cedar City gaan we nog even naar de Walmart voor extra water voor de komende dagen, we zullen dan geen plaatsen aan doen en in de middle of nowhere verblijven. We nemen de schitterende UT 14 en klimmen steeds hoger en hoger, we maken een stop bij Zion Overlook, helaas was het wat nevelig.
109510961103Navajo Lake en ook de medows lagen nog onder de sneeuw, ook de weg door Cedar Break was nog gesloten.
Er ligt nog volop sneeuw, van geen wonder dat er op de lager gelegen gebieden nog zoveel water is, er zal alleen maar meer bij komen, vermoed ik.
Marjan en Jan rijden voorop, zij hebben de hike die we willen gaan doen al een keer gedaan en weten zodoende de weg.
We moeten we een dirt road op, we weten niet hoe ver we die met de camper kunnen rijden, het begin is in ieder geval goed te doen.
1148

We gaan zelf door een met water gevulde wash, het blijkt dat we gewoon tot het beginpunt van de hike.
Voor we aan de hike beginnen gebruiken we de lunch.
We trekken voor de eerste keer de hikeschoenen aan nemen de hikesticks mee en beginnen op het gemak aan de wandeling, we hebben tenslotte vakantie.
Het was niet zo’n grote hike, maar doordat we op grote hoogte zitten en het begin van de hike nogal omhoog ging was hij wel inspannend.
11221135Na een uurtje waren we weer terug bij de camper om vervolgens naar het visitorcenter de gaan.
Hier kijken we even rond en wordt de mascotte van deze vakantie gekocht, deze knuffel mag heel de vakantie op het dashbord mee reizen.
We gaan verder naar Kodachrome Basin, waar we willen overnachten en misschien nog een kleine hike.
Als we op de camping aankomen zoeken we een plek waar we met 2 voertuigen kunnen staan, er was maar 1 geschikte plek, meer hebben we ook niet nodig.
De tent wordt opgezet en we relaxen de rest van de middag.

 2 juni – Capitol Reef

Na het ontbijt, heel simpel was doordat we de generator niet mochten gebruiken en we dus geen brood konden roosteren, gaan we op pad.
Ons doel is de Mogui Marbles, hier kunnen we niet met de camper komen en zullen die dan ergens parkeren.
Voor we in dit gebied zijn passeren we Escalante daar gooien we voor 100 dollar benzine in de camper en nog is de tank niet vol.
Als we de weg inrijden die ons naar de Moqui Marbles brengt kunnen we de camper parkeren, we laten wat spullen van Jan en Marjan in de camper en gaan met de auto verder.
We kunnen de auto aan het begin van de hike parkeren en dan is het toch de benenwagen die het moet doen.
De hike gaat voor een groot gedeelte over een zandpad, wat toch wel zwaar lopen is.
Onderweg zien we al wat van de zwarte kogels (marbles) liggen.

1177We lopen totdat we op een stuk slickrock komen waar er een heleboel liggen, volgens Marjan lagen er daar, de vorige dat zij dat waren, veel en veel meer marbles.
Waarschijnlijk zullen er tijdens een flood, marbles weg gespoeld worden.

1183

1198

1196De marbles hebben de grote van een erwt tot een grote knikker, ze liggen los op de rots,maar we zien er ook die nog vast zitten in de rots.
Als we er een stuk slaan zien we dat het omhulsel lava is ,maar de kern is van veel zachter materiaal.
Rob en Marjan leggen met de marbles AA.com leuk voor het nageslacht of voor degene van het AllesAmerikaforum die ook dit fenomeen willen aanschouwen.
Na de nodige foto’s en na het nuttigen van een snack lopen we de 1.2 mile terug naar de auto, in de camper gebruiken we de lunch.
We nemen de UT-12, wat een heel mooie weg is, verveelt nooit terwijl we hem al dikwijls hebben gereden, al was het meestal vanaf de andere kant, dus berg op in plaats van af.

1208

We rijden naar Torrey, om daar te overnachten op Fruita de camground in Capitol Reef.
Als we de afslag daarheen willen nemen zien we een bord waarop staat dat de camping vol is.
Dan wordt het de camping die meteen aan de linkerkant van deze weg ligt.
We reserveren een camper en tentplek, ondertussen was het flink hard gaan waaien en hadden de Hekkies moeite met de tent opzetten, koken doen we in de camper.
Rob en Jan gaan ondertussen kijken hoe hoog het water in de rivier staat, zodat we weten of we er morgen door heen kunnen rijden.
Na inspectie van de heren blijkt dat het inderdaad mogelijk is om de rivier over te steken, zodat we morgen vroeg vertrekken om de Cathedral Valley loop kunnen rijden. Hierdoor hebben we geen tijd om een plaats op Fruita te reserveren, dus boeken we er hier een nacht bij.

  3 juni – Capitol Reef

Cathedral Valley Loop

Na een koude nacht, waarbij we de kachel hebben laten aan staan en met een extra deken op bed, vroeg opgestaan.
Om 7.30hr stond een verkleumde Jan aan de deur, die wilde zich graag opwarmen bij de kachel, even later komt ook Marjan eraan.
We ontbijten en maken een lunchpakket, vandaag gaan we de Cathedral Valley Loop rijden, de camper blijft op z’n plaats staan.
Om 8.45hr rijden we van de camping weg, na een half uurtje rijden staan we dan voor de Fremont River, waar we met de auto doorheen moeten.
Marjan en ik worden netjes aan de overkant van de rivier gebracht, Jan gaat rijdt weer terug en komt nogmaals een keer door de rivier, dan konden wij dat daar een foto van maken.
Ik bedenk me op het laatste moment dat ik het ook kan filmen.

1211

We rijden nog een stukje door het bos en dan ineens, schitterende vergezichten.
Natuurlijk maken we een fotostop.

1215

We stoppen weer bij een oude vrachtauto die daar achtergelaten is, het blijkt dat daar ook een bron is, die gebruikt wordt als drinkplaats voor dieren.
Een dier kwam, zo te zien te laat en ging dood, naast de vrachtauto lag een kadaver van een dier, het enigste wat nog rest was wat botten en huid.
122412301231De wandeling was in iedere geval de moeite waard, we werden getracteerd op een mooi
overzicht van de valley.
12461251Ons volgende punt is de Upper South Desert Overlook, dit was een aardige klim, deze keer wel de goede schoenen aan, Rob presteerde het om over een smal richeltje te lopen om naar de volgende rots te gaan om daar een beter overzicht te krijgen..

1259Naar de Upper Cathedral Valley Overlook was maar een klein stukje lopen, we besloten om hier maar meteen de lunch te gebruiken er stond een picnicktafel en die hebben we meteen in gebruik genomen toen die vrij kwam.
Het was ook nog eens de enige picknicktafel die we tegen kwamen.1268
127012761271We rijden verder en gaan al dalende de Lower Cathedral Valley in, om daar naar  Glass Mountian te gaan, dit lijkt net een berg van allemaal stukjes glas, alleen is het geen glas maar een soort gips en als daar de zon op schijnt schitterd dat als glas.

1294

1295   

13011297Daarna bezoeken we de Temple of the Sun en de Temple of the Moon nog.
We rijden nu naar de uitgang van het park, hierbij komen we nog door een stukje Badlands.
Om 17.30hr zijn we weer terug op de camping, waar het nog steeds waait maar minder koud lijkt dan de gisteren.

 

  4 juni – Moab

Na een snel ontbijt gaan we op pad, ons doel is eerst House On Fire.
Eerst nemen we de weg door Capitol Reef, al vaak gereden maar het blijft schitterend.
Dan volgt er nog een prachtig stuk badlands.

1307In Hanksville moeten Jan en Marjan tanken, de benzine is hier niet goedkoop en gooien ze de tank ook niet vol, hopend dat het in Moab goedkoper is, achteraf goed gehoopt.
We overleggen even en besluiten alvast door te rijden, we hebben nog een aardige klim voor de boeg en met een camper gaat dat toch wat langzamer.
We willen natuurlijk wel op tijd bij House on Fire aankomen, volgens alle boeken moet je hier rond 12.00hr zijn om vlammende foto’s te kunnen maken.
Dit heeft alles te maken met de licht inval.
Onderweg zien we dat er veel water door de Colorado stroomt.

1312

Vlak voor de trail naar House on Fire hebben Jan en Marjan ons weer in gehaald, we parkeren onze voertuigen en gaan lopend verder, de tijd dringt dus zetten we er flink de pas in, vooral de heren.
Marjan en ik gaan wat langzamer, we keken nog te veel om ons heen, daarom zag ik ook als enige de mooie hagedis op de rots zitten.

 1321

Onze inspanningen werden beloond door de schitterende foto’s die we konden maken, want we waren ruim op tijd.
Er waren mensen aan het fotograferen en zij vertelden ons dat we precies op tijd waren, want de mooiste foto’s maak je tussen 12.00 en 14.00hr.
Op het eerste gezicht is het gewone dwelling (rotswoning) waar geen vlam te zien is, pas op de foto kan je de “vlammen”zien, best een vreemde gewaarwording.

 1323

1326

We raken in gesprek met de mensen die er al waren en zij verbaasden zich erover dat we al zoveel gezien hebben van Amerika.
Zij maken ons er ook nog op attent dat er een stukje verder op handafdrukken in de rots te zien zijn.

1346

Ook bewonderen we het werk van een soort bij die een mooi kokervormige raten aan het bouwen was.

1342

Nadat we de nodige hoeveelheid foto’s gemaakt hadden en ook wat gegeten hebben, gaan we weer terug, na een half uurtje zijn we weer bij de camper.
We vervolgen onze weg naar Moab waar we rond 16.30 aankomen op de voor ons welbekende camping Canyonsland, we hadden deze al gereserveerd vanuit Nederland, dus zijn we verzekerd van een plaats.
Nadat ook de tent van Jan en Marjan stond zijn we nog even het dorp in gegaan voor een paar boodschappen.
Hierna was het tijd om te gaan koken, koffie drinken en verslagen maken.

  5 juni – Moab

het traihead aankomen kan Jan de auto net nog op een onofficiele parkeerplaats wurmen.
Ondertussen is het pal op de middag, staat de zon op z’n hoogst en is het flink warm, hoe we het altijd verzinnen om middenop de dag te gaan hiken, wie het weet mag het zeggen.
Vol goede moed beginnen we eraan, op zich is het een heel mooie hike die je zigzag van de ene oever van de rivier naar de ander voert.

 1366

1368

We moeten dan ook regelmatig de rivier oversteken, nu is hij niet zo diep maar de keien zijn glad, het is toch wel oppassen.
Oppassen moeten we sowieso, overal wordt er gewaarschuwd dat hier Poison Ivy groeit, dat geeft grote blaren als je hier mee in aanraking komt.
Ondertussen gaan we toch zachtjes omhoog en de schaduw is ver te zoeken, ik krijg ik steeds meer moeite met ademhalen, hartkloppingen en hoofdpijn, ik besluit dan ook om niet meer verder te gaan. Ook de anderen gaan niet meer verder, we dalen een stukje en zoeken een schaduwplekje aan de rivier om wat te eten en te rusten.
Het rivierwater is ijskoud en verkoelt heerlijk op mijn oververhitte huid.
De hitte maakt zelfs de terug weg zwaar, terwijl het grotendeels naar beneden gaat, de zon blijft ongenadig schijnen terwijl er bijna geen schaduw is om even bij de komen.
Als we bijna bij de auto zijn, zien we mensen die gekleed in de rivier springen om af te koelen.
De wandeling vond ik op zich al heel mooi zonder dat ik de Arch gezien heb, het is in ieder geval een reden om terug te komen en opnieuw te proberen, wel ’s morgens vroeg.
We besluiten om de Onion Creek trail te rijden, dit kan niet met een camper daarom is het fijn dat Jan en Marjan deze met ons willen doen.
Op deze trail moet je 23 keer de Onion Creek oversteken, om het specticulair te maken staat er net te weinig water in de Creek, terwijl de Colorado heel hoog staat.
Het landschap waar we doorheen rijden is in een woord schitterend.

1388

1389

1392

Rond 16.45hr zijn we terug op de camping, gaan eerst douchen, relaxen wat en maken eten.
De verslagen worden gemaakt en nu wijs geworden proberen we ze niet hier on-line te zetten,maar meteen naar de overkant te gaan.
We gaan niet eens naar binnen, maar nemen plaats op de bankjes buiten, de ontvangst is wel wat minder dan binnen, maar voldoende om alles te kunnen up-loaden.
Deze McDonalds is niet 24/7 open, deze sluit om 23.00hr.

 6 juni – Moab

Op het gemak opgestart vanmorgen, we hebben ten slotte vakantie.
Voor deze dag staat het rijden van wat dirt road in de plannig, waarvan ze er hier genoeg hebben. Maar voor het zover was, eerst een brood bij de Subway gehaald voor tussen de middag, het brood wat ze bij de Citymarkt verkopen is na een dag niet meer te eten zo droog.
We beginnen met de Potach road, we maken een stop bij de zoutmeren, deze zijn er niet van nature maar zijn aangelegd voor de zoutwinning.

 1403

Vanaf hier wordt ook de weg slechter, als we verder rijden en aan de klim beginnen wordt het nog slechter, Marjan en Jan hebben deze weg al verschillende keren gereden maar nog nooit zo slecht gezien.
We stoppen regelmatig voor wat foto’s, we zien diep onder ons de Colorado kronkelen met nog een eenzame rafter in een bootje.
We kijken van onder af naar Dead Horse Point en zien zelfs de overkapping van het uitkijkpunt.

 1411

1415

We lezen dat de White Rim Road gesloten is ivm de hoge waterstand van de Green river, niet dat we wild daarheen gewild hadden.
We rijden verder en nemen de Shafertrail road, en gaan na eerst nog een flink stuk rechte weg de switchbacks in, ook deze weg is er niet best aan toe.
In mijn herinnering was hij veel smaller, een aantal jaar gelden hebben we hem tijdens een excursie van boven naar beneden gereden.
Ondanks dat er veel kuilen en gaten in de weg zaten vond ik hem best breed, nu kwamen we ook geen tegenliggers tegen, misschien scheelde dat ook wel.
Op een gegeven moment komen we een bord tegen dat ons verteld dat er wegwerkzaamheden zijn, zouden ze dan toch de gaten aan het dichten zijn.
En jawel, daar staat iemand met een stopbord op de weg en die vertels dat er verteld dat er een truck naar beneden komt, als we meteen door rijden laat hij ons door anders moeten we een half uur wachten.
We rijden de truck voorbij en meteen is de weg een stuk beter.

1433En als je denkt dat je alles gehad hebt komt er een luxe auto naar beneden, gelukkig keert deze om en gaat weer terug naar boven.
Waarschijnlijk heeft hij van de wegwerkers te horen gekregen dat dit niet te doen is, zonder schade aan de auto.
Wij komen heel en zonder schade boven aan en gaan op voor de volgen de dirt road.
We rijden richting Dead Horse Point en nemen de afslag naar de Long Canyon.
Eerst hebben we een heel eind rechte weg voor we na een bocht ineens de Long Canyon in duiken.
De weg ligt er keurig bij totdat we bij de tunnel kwamen daar werd het toch een stukje beroerder. Marjan en ik stappen uit om te kijken of alles goed gaat en natuurlijk voor een foto en filmpje.
We stappen weer in en rijden voorzichtig naar beneden.
Vlak voor we de Potach Road opdraaien komen we nog een arch tegen, waarvan we nog een foto nemen.

 14421444 Bij het uitstappen merken we dat het flink is gaan waaien en vrezen dan ook voor zand in de camera.
Op een parkeerplaats aan de Colorado river gebruiken we de lunch.

1447We doen nog wat boodschappen in het dorp, kopen o.a een beeldje van een Indiaanse verhalenverteller, daarvoor kreeg ik verzoek vanuit Nederland.
Ook op de camping waait het flink, mooi tijd om de was weg te werken.
De bbq kunnen we aanhouden door een windscherm te maken van de stoeltjes.
Om het verslag on-line te zetten zullen we weer gebruik maken van de gratis wifi van de McDonalds.

button2  button3