Week 2. 2 okt. – 9 okt.

Week 2

2 oktober – New Hampshire

Vandaag zijn we letterlijk gevlucht voor de regen, vannacht begon het weer te gieten en dat deed het toen we opstonden ook nog steeds.
Besloten om Acadia NP maar te laten voor wat het is en verder het binnenland in te gaan, richting New Hampshire.
We zouden wel zien tot hoe ver we kwamen.
Eerst zijn we bij de office gaan staan om de weblog en de site te uploaden en ook de foto’s online te zetten, wat daar razendsnel ging.
Onderweg naar de Wal*mart voor een paar boodschappen en daar eindelijk een spijkerbroek gescoord die niet te lang of te kort was.
Ik had er voor mezelf maar één meegenomen en die mag toch zachtjes aan wel in de was.
Laat nu de zon schijnen toen we uit de Wal*mart kwamen, wij gelijk blij, het was wel van korte duur we kregen nog een paar keer een flinke regenbui op ons dak.
Tussen de middag bij de Subway onze lunch gehaald.
Toch was ook onderweg de Fall Foliage weer prachtig, jammer dat het soms best wel hard waaide we reden dan door een regen van blaadjes, op deze manier is het wel vlug over.
Onderweg komen we een bordje Covered Bridge tegen, meteen afgeslagen om deze te zien.
De brug is niet meer in gebruik, maar wel in goede staat, hij was zelfs zo hoog dat we er met de camper onderdoor zouden kunnen.
Jammer dat er weer altijd mensen zijn die met hun auto zo’n beetje in de brug rijden om een foto te maken om maar niet uit de auto te hoeven.
Hebben gewacht tot ze verdwenen waren, een oude brug met een moderne auto vind ik niks.
Net nadat we New Hampshire in reden, kwamen we een camping tegen die ons wel wat leek, voor één nacht, hebben zo ook nog wifi, dus de keuze is gauw gemaakt.
Het was vandaag al erg druk op de weg met campers en ook op de camping vertelden ze dat het vlug vol liep, we hebben dan ook besloten om de volgende camping voor de 2 nachten vast te leggen.
Ik heb nog even met de tante van Rob geskypt maar het was een erg slechte lijn,maar ze weet in ieder geval dat het goed gaat.
De rest van de familie een e-mail gedaan dan weten zo ook weer wat.
De wifi is alleen maar in de recreationroom, maar daar staan we niet ver vandaan, deze keer.
Je moet hier wel met een helm op door het bos lopen, want de eikeltjes vallen met bosjes uit de bomen.
Vanavond draait er nog een film, die gaat over de omgeving, misschien dat we daar nog even heen gaan. de temperatuur zakt hier behoorlijk, denk niet dat we het zonder kachel redden vanavond.
We  eten vanavond magnetron pizza’s, met een yoghurtje als toetje.

 

3 oktober – Glen Ellis Falls

Het was erg koud vanmorgen toen we opstonden de thermometer op de wekker gaf 8 graden aan. Brrrrrrrrrrrrrr
Maar we hadden in ieder geval een waterig zonnetje, dat was de laatste dagen wel anders geweest.
Rond 8.30 rijden we van de camping weg.
Onderweg werd de lucht steeds blauwer, maar Mount Washington hebben we overgeslagen, deze lag voor een groot gedeelte in de wolken, wel konden we zien dat daar al sneeuw lag.
De campingbaasmeneer had ons gisteren verteld over een scenic route in de White Mountians, waar een waterval en covered bridges te zien zijn.
Dat was zeker en mooie route, we hebben de wandeling naar Glenn Ellis Falls gedaan.
Om alle attracties te zie langs deze route koop je één keer een dagkaartje voor 3 dollar, voor ons telde ook de AtB pas konden we er zo in, als we hem dan maar zichtbaar voor de voorruit legden.
Nu ging na een paar foto’s de batterij van mijn camera knipperen, ik had daar gisteren helemaal niet meer opgelet.
In Tommie gekeken of hij een Wal*mart of iets dergelijks voor ons kon vinden, dan konden we een oplader kopen, die op de sigarettenaansteker zou doen.
Op nog geen 7 mile vond hij een Wal*mart in North Conway, nou wij hebben hem niet op dat punt gevonden, maar een paar mile verder.
Gelukkig hadden ze er één en in een mum van tijd was de batterij weer vol.
We hebben genoten van de scenic route, mooie uitzichten en covered bridges, helaas viel er af en toe toch nog een bui.
We hebben er niet zoveel last van gehad, bleven dan wat langer in de camper zitten.
Op de camping in Lincoln hadden  ze ook weer wifi, wel een heel langzame verbinding, het maakte weinig uit of ik nu in de buurt van de router zat of in de camper.
In de camper moest ik de laptop wel in de slaapkamer zetten dan had ik net bereik al duurde het bijna 2 uur voor alle foto’s van gisteren opgeladen waren.
Als avondmaaltijd hebben we gekookte aardappelen, sperzieboontjes en varkenslapje.
Rob had deze keer het ijs uit mogen kiezen, hij had voor mokka met stukjes chocolade gekozen en die was weer overheerlijk.
Gelukkig dat het light ijs is net zoals de topping die we op de aardbeien doen bij het ontbijt.

 4 oktober – White Mountians

Vanmorgen was het 10 graden toen we opstonden.
Meteen de verwarming aan, die gaat zo snel dat het binnen 15 minuten behaaglijk is.
Na een ontbijt van Belgische waffels die in de broodrooster konden, zijn we op pad gegaan door de White Mountains.
Er stond een fris windje en die maakte het berekoud, verder geen regen gehad vandaag, reden wel over een weg waar het net geregend had, vanmiddag kwam de zon door en was het ook een stuk aangenamer.
Bij ons eerste uitkijk punt gebeurde het.
De camper stond geparkeerd op een parking aan de rechterkant van de weg, wij waren de weg overgestoken, om foto’s te maken.
Ineens hoorden een auto remmen, piepende banden, schiet er een auto de parking op, raakt eerst de stoeprand vloog door, slipte op de natte bladeren, schiet over de eerste treden van een trap, neemt de leuning mee en komt tot stilstand tegen een heuvel, raakt net niet onze camper.
De auto lijkt te blijven hangen tegen een paal.
Nadat we eerst gekeken hadden of er geen gewonden waren, heeft Rob vlug de camper vooruit gereden, mocht de auto omkiepen dan niet tegen de camper.
Hierna kwamen er 3 vrouwen hevig geschrokken uit de auto gekropen.
Rob heeft de paal, die tegen de auto zat, uit de grond getrokken en de meneer heeft de auto voorzichtig achteruit van de heuvel gereden, wonder boven wonder was er weinig schade aan de auto, de vrouwen klaagden over hun nek en schouders.
Poeh, je moet er niet aan denken dat hij in de camper was gevlogen.
Ik heb nog een uur zitten shaken van de schrik.
Hierna onze weg vervolgd, onderweg nog twee watervallen bezocht, de kleine Flume cascade en de Silver cascade.
Verder de scenic route gereden, nog wat mooie foto’s kunnen maken van de bomen met gekleurde blaadjes.
Ik had gisteren in North Conway een Super Shoes winkel gezien, nu zag ik een paar dagen terug dat ze daar crocs verkopen, wij er nog even heen, om een paar winter crocs met een schapenvachtje erin, voor $39.99, die kosten bij ons € 50.
Nu had ik ook nog een paar gewonde schoenen nodig, loop ik toch tegen een paar mooie stoere schoenen aan, deze ook maar meteen gekocht.
In een map die we bij een toeristeninformatiecenter hadden meegenomen zat een bon voor $ 5 korting, die daar dan ook verzilverd.
Hierna een verlate lunch op een parking en door gereden naar Flume Gorge een onderdeel van het Franconia Notch SP. Daar kon je voor $12 een wandeling maken langs de Flume Gorge, ook kom je dan nog twee covered bridges tegen, al met al een wandeling van anderhalf uur.
Hierna hadden onze benen wel wat rust verdient, het waren nogal steile klim en afdalingen.
Op de camping geprobeerd wat foto’s te uploaden, maar de verbinding ligt er regelmatig uit en is zo tergend langzaam, dat het er maar een paar zijn geworden de rest volgt als we een snelle verbinding hebben.
Als avondmaaltijd heb ik nasi gemaakt met ei en satésaus, yoghurt toe.

5 oktober – Adirondack

Na weer een koude nacht, vanmorgen was het 8 graden, zijn we rond 9.00 uur van de camping gereden.
Vandaag zou het een reisdag worden naar, wel een reisdag over een scenic route.
De interstate hebben we links laten liggen, TomTom was het er niet altijd mee eens, maar die hoeft niet altijd zijn zin te hebben.
Toen we door het plaatsje Quechee reden, zagen we dat het op een bepaald punt erg druk was, vooral bij de brug.
Wij ook met de camper aan de kant, op de brug hadden we een mooi zicht op de Quechee Gorge.
Na wat foto’s gemaakt te hebben verder gereden.
In Taftville kwamen we een covered bridge tegen, ook daar weer van de weg.
Toen kwamen we nog een Watermill tegen, maar deze bleek helemaal omgebouwd te zijn tot gallery.
Zachtjes aan kregen we wel trek in een lunch, is er geen Subway of iets dergelijks te vinden onderweg.
Gelukkig dat we dan nog wat in de diepvries hebben.
Terwijl het brood aan het ontdooien was, hebben we bij Michael’s en Jo-Ann geshopt.
Ook was er nog een winkel waar alles een dollar koste, altijd leuk om in te neuzen.
Toen moesten we ook nog naar de Wal*mart om de voorraden aan te vullen, deze hebben we gevonden in Ticonderoga.
Alleen hadden ze hier geen frenchbread, hebben nog een halfje net genoeg voor de lunch morgen.
Nog wel een föhn gekocht, nu mijn haar weer lang is duurt het veel te lang voordat het droog is.
Komend door Lake Placid en zien we de Olympische springschans.
Daarna was het nog een flink stuk rijden naar de camping, die zijn er weinig in dit gebied. Hebben we er eindelijk één gezien en toen we gingen vragen of er plaats was, hebben we nog nooit zo’n troep gezien in de office,.
Komt er ook nog een oud vrouwtje, leunend op een driepoot, ons vertellen dat de camping gesloten was.
Het water en elektra waren al afgesloten en dan mogen ze geen gasten meer op de camping hebben, ook niet als je alles zelf hebt.
Een stukje verder was er een public camping, wel zonder voorzieningen, de douches zijn helemaal aan de andere kant van het meer.
Gelukkig kunnen we in de camper douchen.
Wat we vandaag al van de Adirondack Mountians hebben gezien belooft wat voor morgen, wat een mooie kleuren en dan de ruige rotsen er tussen door en over de meren nog maar niet te spreken.
En dan het belangrijkste ze geven geen regen af.
Vandaag hadden we trouwens ook maar één buitje onderweg.
Als avond eten hadden we een gebraden kip mee genomen bij de Wal*mart en als toetje hadden we koffie met applepie.

6 oktober – Adirondack

Na weer een koude nacht om 7.00 uur opgestaan om de kachel aan te doen om daarna weer vlug naar bed te sprinten en me aan Rob te warmen.
Als de temperatuur wat aangenamer is op gestaan.
Waren al vlug weer op pad, ontbijten zouden we wel onderweg doen.
We stonden op een camping zonder voorzieningen en de generator mocht pas vanaf 9.00 uur aan.
Aan het Tupperlake ontbeten, ook het plaatsje heette zo, daar hadden we ook een bord gezien wat de temperatuur aangaf en dat was maar 4 graden. Brrrrrrr
Na het ontbijt wat foto’s van het meer genomen, op een bord daar stond te lezen dat er snapper turtles moesten zitten, waarschijnlijk zijn deze al in winterslaap gegaan, want wij hebben ze niet gezien.
Onderweg een zij uitstapje naar het Horseshoe Lake gemaakt, op de brug over de Bogriver zagen we een cascade, de weg verder afgereden tot het een dirt road werd.
Bij Long Lake zagen we de watervliegtuigjes liggen, hiermee kon je een vlucht van 20 minuten over het gebied vliegen, koste maar $ 30, jammer dat ze gesloten waren.
Hierna weer een zij uitstapje, want Rob zag een bord Buttermilk Falls, na even zoeken kwamen we op de goede plek.
Het was wel wat klim en klauterwerk om er te komen een echt pad was er alleen in het begin.
Verder was er een kodakmoment bij Lake Durant, Indian Lake, Mason Lake waar we ook de lunch gebruikt hebben.
Rond 16.00 uur waren we op de camping, waar we een supersnel internet hadden, dus eerst de mijn ouders en Rob zijn tante geskypt.
Later kwam ook onze dochter nog op skyp, met haar gaat alles goed, iedere week werkt ze nu wat meer uren, ze hoopt over een paar weken weer haar volledige werk te kunnen hervatten.
Ondertussen alle foto’s op de site gezet.
Eten gemaakt en koffie gezet.
Als avondeten hadden gebakken aardappelen/friet, appelmoes en een steak en ijs toe.

7 oktober – Taughannock Falls

Na weer een koude nacht, 6 graden, om 7.00 uur op gestaan en de kachel aangedaan, weer terug in bed gekropen om lekker warm te wachten dat het in de camper ook lekker warm is.
Daarna nog even geïnternet en een mail naar mijn zus gedaan, die wel wat steun kan  gebruiken.
Zij  hoort morgen of ze geopereerd moet worden aan haar borst, gelukkig geen kanker, maar ze maakt zich wel zorgen.
Om precies 9.00 uur reden we van de camping weg.
Eerst om wat boodschappen bij de Wal*mart, om daarna aan mijn hobby te beginnen, shoppen bij HobbyLobby.
Helaas hebben we de winkel niet gevonden, er waren in Liverpool veel winkelcentra’s, hebben wel een uur rond gereden, maar waar we ook keken geen HobbyLobby .
Hierna TomTom de opdracht geven ons naar de camping te leiden.
Onderweg op een parking de lunch gebruikt, onderwijl kijkend naar een meneer die daar het gras aan het maaien was, zover wij konden zien verplaatste hij alleen maar de gevallen bladeren.
Ook trok hij diepe sporen met de grasmaaier in het mooie gazon, geloof nooit dat dat de bedoeling is geweest.
TomTom leidde ons helemaal door Itaca naar de buurt van de camping, toen was het nog even zoeken waar het precies was en waar de office zich bevond.
Het had in ieder geval makkelijker gekund, maar dat  was voor TomTom, waarschijnlijk langer geweest.
Kwamen langs het ziekenhuis waar Annemiek werkt, hebben even gezwaaid, had ze gevraagd op het AllesAmerika forum.
In het park waar we nu met de camper staan werkt haar zoon in de weekenden.
Nadat de camper om zijn plaats stond zijn we nog een wandeling gaan maken. De vorige keer dat we hier waren hebben we de Taughannock Gorge Trail gelopen en nu de Rim Trail.
Deze is wel berg op en je loopt door het bos, maar er zijn  mooie uitkijkpunten gemaakt  met ook nog zicht op het Cayuga Lake.
Op het eind heerlijk op een bankje in de zon gezeten.
Toen we weer op het parkeerterrein kwamen stond daar een limousine, wij vroegen ons al af of er iemand per limousine op vakantie was.
Zien we inderdaad iemand instappen, die daarvoor op het vieuwpoint stond, de chauffeur hield netjes het portier open en de mevrouw stapte achterin, wel een aparte ervaring, omdat te zien.
We hadden netjes de aangeven route die op het kaartje stond gelopen, zat een vreselijke trap in, voor degene die bekend zijn met onze woonplaats, de overgang naar het strand bij camping Valkenisse is er niks bij.
Zien we dat we een heel eind de camping volgen en hadden al vlug het idee dat het veel korter kon zijn, op de terug weg dan ook een shortcut genomen.
Hebben toch nog anderhalf uur gelopen.
Als avondmaaltijd hadden we aardappelpuree met knoflook, sla en een stukje zalm, als toetje aardbeienyoghurt.
Als er interesse is wil ik een kookboek uitbrengen voor kampeerders, de titel hebben we al, makkelijk, snel en gezond koken in de vakantie. (grapje)

8 oktober – Watkins Glen

Het zonnetje scheen al toen we op stonden, hopend dat het zo blijft.
Na het ontbijt terug naar de Taughannock Falls, nu wel met de camper, om een foto van de waterval te maken, gisteren stond de zon verkeerd, omdat te doen.
Verder gereden langs Cayuga Lake, aan de kant van het meer veel vakantie huizen met eigen steiger, waar soms een boot  uit het water getakeld, in de kettingen hing.
We bezochten het Seneca Lake SP, wat een dagrecreatie park leek en alles al opgeborgen voor de winter, alle pick-nick tafels waren op één plek verzameld.
Langs het meer stond een harde koude wind, we waren er dan ook zo weer weg.
Hierna verder naar Watkins Glen, we rijden door een wijngebied, overal druiven en wijnproeverijen.
Je hebt wel een BOB nodig als je daarheen gaat, voor ons geen verleiding, want alcohol drinken wij vrijwel nooit.
Voor de lunch waren we in Watkins Glen, waar we zelf een campingplaats uit mochten zoeken voor we moesten betalen.
Achter de balie stond en mevrouw die met het verkeerde been uit bed was gestapt.
Was erg kortaf, dat zijn we niet gewend van de Amerikanen, Hello, how are you, kon er niet af.
Na de lunch naar de Watkins Glen Gorge gelopen, wat nog een aardig eindje over de camping was.
De vorige keer hebben we hem vanaf beneden gelopen en via de Rimtrail terug.
Nu begonnen we een heel stuk onder de waterval en dan naar beneden.
De trail gaat grotendeels via trappen naar beneden, wat ook inhoud, dat we ook weer naar boven moeten via dezelfde trappen.
Op een paar plaatsen loop je achter de waterval langs, wat soms een nat en glibberig pad opleverde.
Goed dat we onze wandelschoenen aan hadden gedaan en niet op de sandalen of slippers. Je zag mensen die moeilijk liepen, omdat ze of op sandalen aan hadden of witte gympen.
En dan ben je beneden en moet je ook weer naar boven, wat een hele opgave leek, maar wat achteraf meeviel, toen we er eenmaal aan begonnen waren.|
We waren in een goed half uur weer boven, door het bos weer naar de camping.
Toen we bijna bij de camper waren begon het te spetteren, mooi op tijd dus.
Bij elkaar toch drie-en-een-half uur gelopen.
Daarna mochten de beentjes rusten en hebben we niks meer gedaan.

9 oktober – Hickory Run

Vanmorgen was het voor de verandering eens warm toen ik op stond, wel 17 graden.
Na het ontbijt naar de Wal*mart, voor de nodige aanvullingen van eten en drinken.
Hierna door gereden naar Corning voor het Museum of Glass.
We kregen zelf nog korting met onze triple A card, kost normaal $ 12.50 en met de korting was het $ 10.60 per persoon.
Het is een prachtig museum, met een mooie collectie glas, zowel antiek als modern art.
Er zijn verschillende excursies waar je o.a. zelf iets van glas kan maken.
Ook kan je een kijkje nemen in de werkplaats en zien hoe het glas gemaakt wordt.
Wij zijn er 2 uurtjes zoet geweest en het was omdat we nog een redelijk stuk te rijden hadden anders had het wel langer geweest.
Bij het eerste en beste viewpoint de korte broek aan gedaan, het is er toch nog van gekomen deze vakantie, ik was er al een beetje bang voor, dat dit niet meer zou gaan lukken deze vakantie.
Onderweg zagen we dat het 75 graden Fahrenheit was, toch mooi even meer dan 20 graden Celsius.
Weer op pad naar Hickory Run State Park, onderweg weer mooi gekleurde bomen gezien, de Fall Foliage is hier nog niet zover als in Adirondacks, maar toch al heel mooi, misschien nog een paar dagen voor de Fall Folige op zijn hoogtepunt is.
Veel roadkill op de weg gezien en een heleboel chipmunk’s met suïcide neigingen, rennen vlak voor de wielen de weg over.
Onderweg bij de Subway een lekker brood gehaald en verder op, op een parking opgegeten.
Toen was het nog drie uur rijden naar de camping. Rond vier uur waren we op de camping, ook deze mevrouw kreeg het niet voor elkaar om ons goed in het systeem te krijgen, het blijft lachen, we heten nu Wondergen, dus valt het nog mee.
Staan weer midden in het bos, het zicht is dan wel beperkt en met voor gevaar van eigen leven, de eikeltjes vallen rijkelijk uit de bomen.
Af en toe zelf op het dak van de camper,  je schrikt dan werkelijk rot.
We hadden vorige week frappucino mocha gekocht, van Starbucks in flesjes, ijskoud wel goed te drinken, maar een echt van de Starbucks is toch wel veel lekkerder.
Omdat het morgen vrijdag is, een camping gereserveerd voor de volgende 2 nachten, bij de eerste camping kregen we te horen dat ze al maanden volgeboekt waren in verband met een holiday weekend, waren we helemaal Columbusday vergeten.
Gelukkig hebben we nog een camping kunnen reserveren, anders had het misschien toch Wal*mart moeten worden, hoewel in Watkins Glen stond er een bord dat overnight camping prohibited was.
We hadden op andere plaatsen nog niet gezien, aan deze kant van Amerika.
Als avondmaaltijd hebben we rijst met kip kerrie gegeten en yoghurt toe. Bij de koffie hadden we cherrypie.

button2  button3