Week 1

20 november – Brussel/Miami/Homestead

Oei dat was vroeg opstaan vanmorgen, om 5.15hr liep de wekker af, na vlug een beker thee en koffie naar binnen gewerkt te hebben de laatste spullen in de auto en naar Brussel. Waar we altijd bang voor zijn, om ’s morgens pas van huis te vertrekken in plaats van de avond van te voor, gebeurde dus rond Antwerpen komen we in langzaam rijdend verkeer terecht.
Na Antwerpen en voor Brussel staan we regelmatig stil en dan begin je hem toch wel een beetje te knijpen.
Achteraf blijkt dat we een half uur later aan kwamen dan gepland, waren we toch nog mooi op tijd. Van te voor hadden we al een parkeerplaats gereserveerd op P2, wat niet zo gek duur was en dan was het ook nog eens een stuk korter lopen dan vanaf P3.
Bij de balie van United stonden maar een paar mensen te wachten, de koffers waren we dan dus ook snel kwijt, douane ging vlot even naar de taxfree shop de security en op naar de gate.
Het boarden ging mooi op tijd, United heeft een nieuwe boardingsysteem, je moet nu in de line gaan staan van het nummer wat op je boardingpas staat, zou sneller en gemakkelijker moeten zijn, voor dringen is er dan niet meer bij.
Al snappen we dan de volgorde van het aan board mogen weer niet, staat er iemand van security bij vak 2, maar waarom ze dan daarna met vak 4 beginnen en daarna pas met vak 3 ontgaat ons.
Als we hiernaar vragen krijgen we als antwoord, orders van United, het zal wel.
We hoopten nog iets van de Zeeuwse kust te zien, maar helaas tot het kanaal van Terneuzen naar Gent is het helder daarna zitten we in de wolken.
De vlucht gaat voorspoedig en 40 minuten voor de geplande aankomsttijd staan we al bij de gate in Newark, ook bij immigration gaat het snel, wij waren het enigste vliegtuig wat daar aan schoof binnen 15 minuten was dat achter de rug.
We hadden ruim twee uur voor de overstap, tijd genoeg om iets te eten in de foodcourt halen we iets van fried rice met shrimps.
Als we bij de gate zitten zien we ons vliegtuig aankomen, als iedereen is uitgestapt, zien we dat de cleaners staan te wachten om aan board te gaan en die wachten en wachten maar en zo zien we onze boardingtijd steeds dichterbij komen.
En jawel, waar wij al het vermoeden van kregen gebeurde, er werd om geroepen dat er een probleem was en dat we in ieder geval later zouden vertrekken, hoeveel later zouden we nog te horen krijgen.
Uiteindelijk zou het rond 17.00hr worden voor we echt in de lucht waren.
We vangen net nog een glimp op van het vrijheidsbeeld voor het vliegtuig in een bocht ging en we Manhatten niet meer te zien kregen, wel werden we getrakteerd op een geweldige zonsondergang met een vuurrode lucht.
Rond 18.50 landen we in Miami, toen was het nog een verschrikkelijk eind naar de bagageband en over de afstand naar de Miamover die ons naar de carrental brengt zullen we het maar niet hebben, laten we het zo zeggen beweging hebben we genoeg gehad. Bij Alamo was het aanschuiven in line, na een half uurtje waren wij dan aan de beurt, volgens de dame achter de desk hadden we een te kleine auto gehuurd voor onze spullen, zij adviseerde een grotere.
Beleefd no thanks gezegd en er werd verder ook niks gevraagd over verzekeringen en zo. Beneden gekomen konden we kiezen uit verschillende Jeeps en een Nissan Rogue, deze zag er leuker uit dan de Jeeps, hij zat goed en er was voldoende ruimte voor de bagage, zeker als we de achterbank neerklappen.
Tomtom deed zijn best om satellieten te vinden en wij ondertussen op weg naar het hotel, TomTom deed op een gegeven moment ook weer mee en vertelde ons dat we op de goede weg zaten, na een half uurtje waren we bij het hotel.
Gelukkig kregen we een kamer downstairs, zodat de koffers uit de auto konden en omgepakt worden, naar ieder zijn eigen koffer.
Nog fit genoeg naar de Walmart gereden voor wat boodschappen, limo, water, yoghurt en een koelbox.
Meteen twee snorkelsets meegenomen, gebruiken we ze niet kunnen we ze altijd weer terug brengen, beter mee verlegen als om verlegen was ons motto.
Hierna ging toch eigenlijk het licht wel uit, dus douchen en naar bed.

21 november – Homestead – Key West

 

Vanmorgen vond ik het rond 6.15hr wel tijd om op te staan, Rob bleef nog even door slapen.
Ik schrijf een stukje verslag van gisteren en tegen 7.30hr gaan we kijken hoe het continental breakfast hier is, het viel niet tegen, we konden onze magen goed vullen.

Terug op de kamer worden de laatste dingen gedaan en de auto weer ingeladen, Rob vind zijn telefoon terug die hij gisteren ineens kwijt bleek te zijn, in de veronderstelling dat hij die op Zaventem naast de koffer heeft gestoken, ging ik meteen online om de boel te blokkeren.
Vanmorgen online weer alles gedeblokkeerd, jammer dat hij gevonden is zag het al helemaal voor me hij mijn telefoon en ik een nieuwe. (grapje)
Om 8.15hr zijn we dan ook op weg naar Key West, we stoppen bij het visitorcenter van Key Largo waar we enthousiast werden ontvangen, met veel informatie verlaten we het gebouw weer.
Onderweg stoppen we verschillende keren om een stukje over een loop/visbrug te wandelen, er wordt hier veel gevist op sommige plekken ook goed te zien.
Waarschijnlijk wat onervaren vissers die hun lijn precies over elektriciteitskabels gooien en die hangen er nu nog in.
Vlak voor Marathon lopen we nog en stuk naar twee Pelikanen die daar zitten en die we willen fotograferen, als we nog even een snack eten voor we verder gaan ziet Rob drie Leguanen vanuit de berm het pad over steken.
Weer de auto uit en op Leguanenjacht, is toch best wel moeilijk die dieren veranderen meteen van kleur.
Na even zoeken vinden we er twee, een grote en een kleinere, een mevrouw die verderop aan het zoeken was kwam ook meteen naar ons toen ze doorhad dat wij er zagen.
Foto’s worden gemaakt en dan verdwijnen ze in het water om een stukje te zwemmen.
Later op de dag zagen we er nog een aantal op een pad zitten, helaas is de weg naar Key West zodanig druk dat je er niet plotseling kunt stoppen.
Als we een K-Mart zien stoppen we, we hebben een waterkoker nodig de onze is afgelopen voorjaar gesneuveld, bij de Walmarkt hadden we gisteren al gekeken daar hadden ze wel mooie maar ook grote en dat is ook weer niet nodig, een liter is groot zat.
De vorige kwam ook van een K-Mart en laten ze nu nog steeds dezelfde hebben.
Bij de kerstspullen vinden we een schitterend varken met een kerstmuts op en met verlichting, de verlichting zouden we kunnen vervangen, het is gewoon te groot om mee naar huis te nemen.
Zachtjes aan is het ontbijt wel verteerd en willen we weer iets eten, op zoek naar een Subway of iets dergelijks, alleen zijn die dun bezaaid op dit stuk van de Keys.
Als we Key West binnen rijden zien we buiten om de McDonald als eerste een Quiznoz, meteen daar maar gaan eten.
Dan is het nog maar een klein stukje naar het hotel, als we dat gevonden hebben checken we in, we hebben een kamer op de tweede verdieping (voor ons de eerste) en er is hier geen lift, we halen wat kleding en de toiletspullen uit de koffer en nemen alleen de carry-on mee naar boven.
De auto kunnen we overal op straat kwijt, er is alleen een probleem er is nergens plaats, voor een gereduceerd tarief, kunnen we hem kwijt in de parkeergarage wat verder op.
We besluiten om de rest van de middag door te brengen bij het zwembad, het ligt gelukkig helemaal in de schaduw, het is een graad of 28 en de luchtvochtigheid is erg hoog.
Ik maak het verslag tot nu toe en wil nog wat lezen helaas heeft mijn reader kuren, deze wilt niet uit de slaapstand komen.
Straks maar eens proberen te resetten, voor nu stop ik er even mee misschien vanavond verder na een bezoek aan Duvalstreet een Mallory Square, dan misschien ook wat foto’s.
 We zijn weer terug, zijn naar Mallory Square gelopen, wat een klein stukje leek vanaf het hotel, dat viel toch wel een beetje tegen, hierdoor misten we de zonsondergang.
Er vertrok net en groot cruiseschip van  Royal Caribbean, er varen nog wat zeilbootjes tegen een mooi gekleurde hemel en natuurlijk waren er de straatartiesten en de vele kraampjes.
Na een uurtje hadden we het wel gezien en gingen we verder op Duvalstreet.
Ondertussen kregen we dan toch trek en hebben een eettentje opgezocht, het werd WILLIE T’S daar waren de muren behangen met 1 dollarbiljetten, helaas allemaal onbruikbaar gemaakt.
De live muziek die er speelde was een beetje uit onze jeugd, gezellig dus.
Op de terug weg zie ik een Pandorashop en heb daar alvast mijn bead voor deze vakantie gekocht, heel origineel de rooster (haan).
Hier op Key West lopen er kippen en hanen over straat, vermoed dat dit nog een overblijfsel van de Cubanen zijn die vroeger hanengevechten hielden.
Ondertussen zijn zij dus het kenmerk van Key West.
Terug bij het hotel besluiten we om buiten bij het zwembad aan het verslag te werken, het is nog steeds 26 graden en zonde om op de kamer te blijven.
Maar eerst maak ik een thermoskan met koffie en nemen deze mee naar het terras bij het zwembad, helemaal blij met mijn nieuwe waterkoker.

22 november – Key West

 

Last van jetlag al om 6.0hr klaar wakker, na nog een half uurtje woelen opgestaan.
Rob werd even later ook wakker, eerst de reacties gelezen op het verslag, altijd weer leuk. Op naar het ontbijt, normaal van 8.00 – 10.00hr, vanmorgen was het een half uurtje eerder, doordat er een groep vroeg moest vertrekken.
We ontbijten op het gemak en tegen dat we klaar zijn valt er wat mot regen,  doordat de luchtvochtigheid heel hoog is valt het nauwelijks op, we zijn toch al nat.
Tegen 10.00hr halen we de auto uit de garage en gaan eerst naar de postoffice om postzegels en dan door  naar Hemingway house, het is even zoeken naar een parkeerplaats, langs de straat gaat het hem niet worden dan maar op een betaald privéterrein.
Als je de auto aan weg kwijt kunt is het gratis, maar dat was ondoenlijk, geen plaats te vinden en dan mag je hier ook nog niet tegen het verkeer in parkeren, maar altijd met de rijrichting mee.
We lopen naar het Hemingway house en betalen de entree van 13 dollar pp.
Wat ons opvalt aan de katten die er wonen is dat ze vreemde pootjes hebben, de duim teen of hoe dat ding ook heet lijkt veel lager te zitten dan bij andere katten.
Op internet lazen we dat ze meer tenen hebben dan de normale huis tuin en keuken kat.
Terwijl we daar rondlopen begint het weer te miezeren, hadden er weinig last van of we waren in het huis of liepen net onder de bomen waar het niet doorheen kwam.
Als we het huis en de tuin en de katten gezien hebben steken we de weg over naar het Lighthouse, waar we niet naar binnen gaan we kunnen door de afzetting foto’s maken van de beelden die in de tuin staan.
Om nu alle trappen te beklimmen om boven in het Lighthouse te komen zagen we echt niet zitten.
Ons volgende doel was de Butterfly Garden, deze moet uitzonderlijk mooi zijn, niks teveel gezegd we hebben ze al eens minder gezien.
Er vlogen heel  veel verschillende vlinders rond, bij binnenkomst werd er al gezegd dat de kleur van mijn shirt (geel) de perfecte kleur om vlinders aan te trekken.
De vlinders waren allemaal wat neurotisch volgens een medewerker, dat kwam omdat de zon niet scheen ze bleven dus maar heen en weer vliegen.
Op een gegeven moment landde er dan een op mijn camera en even later  in mijn haar.

Als we de vlindertuin uitkomen krijgen we een vlinder opgeplakt, als we even later buiten op een bankje zitten komen ze er nog voor ieder een brengen.
Mooie reclame als je hier mee rond wandelt.
Ondertussen scheen de zon ook weer volop, we waren  nu dicht bij het strand, we lopen daar even heen, het water zit er niet erg uitnodigend uit, troebel en veel zeewier.
Het was nu maar een klein stukje naar de beroemde boei, daar stonden ze in de rij om een foto te maken, we gaan morgenochtend wel even langs voor een foto.
Het is alweer lang lunchtijd geweest , we zoeken de Paninibar op, die we al eerder hadden gezien, doordat ik veel te laat ging eten kon ik mijn broodje niet eens op, later in de middag heb ik de andere helft gegeten.
We lopen terug  en halen de auto op voor een kort ritje naar het Historic Key West City Cemetery, is hier dus een toeristische attractie.
Er hing een box met maps waarop aangegeven stond waar we de bijzondere graven konden vinden.
Erg hard hebben we er niet naar gezocht een van de eerste dingen die we zagen was een Leguaan, het is dus meer een Leguanenspotting geworden. We hebben er verschillende gezien, op een gegeven moment wel 5 bij elkaar.
Na en klein half uurtje hielden we het voor gezien het was verschrikkelijk warm en totaal geen schaduw.
Zijn terug naar het hotel gegaan en zijn weer lekker bij het zwembad gaan liggen.
Even na vijven weer richting Mallory Square voor de zonsondergang, deze keer waren we wel op tijd.
Voor een mooie zonsondergang was het net te bewolkt, ondanks dat brandde de lucht goed.
Het was nu goed te zien dat het vrijdagavond was, er waren nu meer straat artiesten alleen jammer dat ze allemaal vrijwel het zelfde deden, jongleren met vuur.
We zijn dan ook niet zo heel lang gebleven.
Hebben de auto weer gepakt en zijn bij TGIF gaan eten.
Vanavond weer een kan koffie gezet om buiten, bij het zwembad op te drinken terwijl we de verslagen maken.
Helaas liep dat anders, toen we buiten kwamen bleek het te regenen, even onder het afdak aan de voorkant gezeten om daarna toch maar naar het zwembad te verhuizen.
Het bleef regelmatig druppelen, we zijn op de veranda gaan zitten waar ’s morgens het ontbijt klaar gezet wordt.
Om daarna toch maar onze kamer op te zoeken het bleef spetteren, als we net op de kamer terug zijn horen we het keihard gieten, van buiten zitten zal niks meer komen vanavond.

23 november – Key West – Homestead

 

Vanmorgen op het gemak ontbeten, dit is bij Westwinds een buiten gebeuren, hoe ze dat doen als het regent zoals gisteravond geen idee, het was nu in ieder geval droog.
Om 9.00hr gaat Rob de auto halen en checken uit.
Als eerste willen we naar de boei die het zuidelijkste puntje aan geeft en waar vandaan het nog 90 mijl naar Cuba is.
Helaas blijkt er net een buslading mensen gelost te zijn en was het aanschuiven in de rij voor een foto, niet dus, wij zijn door gereden.
Twee jaar geleden hebben we deze beroemde foto al gemaakt.
We rijden langs de kust Key West uit, bij de pier waar ook het Aids Memorial is stoppen we nog even en wandelen naar het eind van de pier.
Er is net een steenhouwer bezig nieuwe namen in de stenen te hakken.
In een rustig tempo rijden we de Keys af, af en toe spotten we nog een Leguaan in de berm of op het pad, ook zien we Osprey nesten sommige waren bewoond.
Als we na Marathon even stoppen, zit er een op het pad, die kon nog mooi even op de foto, was misschien dezelfde wel van twee dagen geleden.
Op Key Largo gaan we de weg af om bij de Subway een brood te halen om later op te eten. Nu is het even opletten of we het bedrijf zien waar we morgen  een afspraak mee hebben, om met een glass bottum boat naar het John Pennekamp Coral Reef SP te gaan.
Dat scheelt morgen zoeken, we moeten er al om 9.30r zijn en TomTom heft uitgerekend dat we vanaf het hotel er 3 kwartier over doen.
Na de Keys slaan we af naar Everglades NP, nu hadden we al wel wat regen gehad, maar naar de lucht te oordelen zouden we wel eens meer regen kunnen krijgen.
Als we het park in zijn willen we eerst gaan picknicken, dat werd dus in de auto het regende behoorlijk.
De hoge temperatuur en de regen maakt dat mijn bril beslaat als ik uit de auto stap. Na de lunch rijden we de picknickplaats af en komen langs een water, waar we onze eerste krokodil spotten, we kunnen net gauw een foto maken voor we klets nat geregend worden.
We rijden de weg naar Flamingo en krijgen een paar flinke regenbuien te verwerken.
Ik zie en uil in een boom zitten, maar voor ik me realiseer dat het een uil was waren we al te ver weg en hebben hem dan ook niet meer gezien.
Bij Flamingo gaan we uit de auto, na een paar meter begint het te gieten, we schuilen onder het dakje van het informatiebord.
Terwijl we daar staan zien we een Ospreynest waarvan een van de ouders thuis was.
Het blijft regenen en we gaan terug naar de auto en rijden terug naar Royal Palm waar de Anhinga Trail is.
We zouden wel zien hoe het weer is als we daar zijn, het was tenslotte nog 34 mijl voor we daar zouden zijn.
Onderweg krijgen we weer een paar flinke buien, maar zien ook blauwe lucht en een zonnetje.
Bij Royal Palm aangekomen besluiten we toch de trail te gaan doen, we nemen een regencape voor het geval dat het weer mocht gaan regenen.
Als we nog maar net op de trail lopen ligt daar al een krokodil op ons te wachten om gefotografeerd te worden., het lijkt net een boomstam in het water.
Even verderop ligt er weer een heel  goed zichtbaar in niet al te diep water.
Als we boardwalk op gaan horen we van alles in het water maar zien niks anders dan wat vogels.
Dan komen we op het punt waar we de vorige keer schildpadden hebben gezien en nu zien we er ook weer een.
Verderop zien we een Anhinga in een boom zitten, we worden door en meisjes er op gewezen dat er wat verderop een nest is met jongen er in, het blijken zelfs twee nesten te zijn.

Op weer een ander punt worden we op een waterslangetje gewezen, dit was op het eind van de boardwalk, als we omdraaien om terug te gaan zie ik een “boomstam” in het water die er daarvoor nog niet was.
We lopen nog even terug voor een foto, we fotograferen nog enkele vogels voor we het park verlaten en naar Homestead rijden.
We hebben weer The Floridian Hotel geboekt, nu krijgen we een kamer aan de andere kant van het gebouw, deze is nog recenter gerenoveerd en ziet er dan ook netjes en schoon uit.
We laden de auto uit en ordenen de koffers, hier hadden we de laatste dagen zomaar het een en ander uit getrokken.
Tegen 19.00hr rijden we naar de Cracker Barrel voor het diner, om daarna nog even naar de Walmart te gaan voor wat boodschappen.

24 november -Homestead – Naples

 

Vanmorgen liep de wekker om 7.00hr af, we moesten weer terug naar Key Largo voor de tour met een glass bottum boat.
Ik had er al pijn in mijn buik van, nadat we via Groupon kaartjes hadden gekocht las ik in het verslag van Ess (AA-forum) dat zij ziek was geworden tijdens de tour.
De primatour tabletten gingen in ieder geval mee.
Voor we gingen ontbijten hadden we de auto al ingeladen, we waren zelfs zo vlot dat ik nog tijd had om mijn ouders te bellen via skype.
Rond 8.15hr reden we weg, het verkeer zat mee en zo waren we om even 9.00hr bij de boot.
De Groupon voucher moest nog om gewisseld worden voor kaartjes, het was even zoeken maar dat moest in de giftshop van het hotel.
Klokslag 10.00hr werd de loopplank binnen gehaald en varen we de haven uit,  terwijl  de haven uitvaren zie ik verschillende leguanen die zich zitten op te warmen in de zon.
Het is drie kwartier varen voor we bij het koraalrif zijn, we zitten bovenop het dek en de zon brand daar ongenadig. Als we bijna bij het rif zijn gaan we naar beneden waar we rond de glazen plaat kunnen gaan zitten of staan wat je zelf wilt. Het is een schitterende gewaarwording , om de onderwaterwereld te kunnen aanschouwen.
Het was wel heel moeilijk fotograferen, door glas opeen schommelende boot en koraal dat ook nog beweegt, er zijn dan ook maar een paar foto’s redelijk gelukt.
Na een half uurtje wordt er weer gas gegeven en gaan weer naar de haven.
De zee was op de heen weg rustiger dan op de terug weg, er leek meer wind te staan, ben gelukkig niet zeeziek geworden.
Even voor 12.00hr zijn we terug, we eten een beetje vreemde lunch, deze bestond uit een snack, yoghurtje, sinas sap en even later een punt Key Lime Pie, deze hadden we nog niet geprobeerd.
Oei was dat zoet, maar wel erg lekker.
We rijden van de Key’s af en gaan richting Naples, we rijden via de Tamiami trail en willen de Looproad rijden, natuurlijk rijden we deze in eerste instantie voorbij, deden we twee jaar geleden ook.
We keren om en gaan dus de Looproad op, hier zitten veel krokodillen was onze ervaring 2 jaar geleden.
Als we nog maar net op deze weg rijden spotten we er al twee die heerlijk lagen te zonnen in de berm, even later is het weer raak nu liggen er twee dicht bij elkaar te zonnen.
We zien ook nog een schildpad, helaas verdwijnt hij meteen in het water als hij/zij ons hoort.
Als we eenmaal op het stuk dirtroad zitten is er gen krokodil te bespeuren.
Twee jaar geleden reden van krokodil naar krokodil , nu dus helemaal niks, ook zagen we geen plat gelegen stukken of sleepsporen richting het water.
We gingen ons al afvragen waar ze toch gebleven waren.
In de laatste vijf mijl spotten we dan toch nog vier, een heel aantal minder dan de vorige keer.
Als we de Tamiami trail weer oppakken zien we om de paar meter wel een Croky liggen, hier kan er helaas niet gestopt worden.
We maken een stop bij H.P Williams Roadsitepark, dat is ook meestal goed voor een paar Croky ‘s  en inderdaad we zien er daar ook nog vier.
We vervolgen onze route en moeten even later een noodstop maken voor het kleinste  postoffice, wat we ineens zagen, hadden dat verderop verwacht.
Hier nemen we nog wat foto’s en rijden dan in een keer door naar het hotel, hier arriveren we ietsje na zes uur.
We checken in en halen de auto weer leeg, we blijven hier twee nachten, dan vinden we  het niet zo’n probleem.
Op loopafstand het hotel hadden we een Red Lobster gezien en besluiten daar ons diner te nuttigen.
Terug in het hotel maak ik koffie en werken we de verslagen bij.

25 november – Naples

 

Vanmorgen konden we uitslapen, er stond niet echt iets op de planning.
We gaan dan ook pas rond 8.30hr ontbijten, het ontbijt zit in de prijs inbegrepen, nu hadden we in de hotels tot nu toe redelijke ontbijten.
Hier was het niet echt bijzonder, het enigste wat eetbaar was waren de wafels die we zelf konden bakken.
Nu weten we dat continental breakfast vaak drie keer niks is, als alternatief hebben we yoghurtjes gekocht.
Na het ontbijt appte ik nog even met onze dochter, die in het ziekenhuis zat voor de uitslag van enkele onderzoeken, daar waren we toch wel benieuwd naar, alle uitslagen waren nog niet binnen dus weten we nog niet waarom zij zoveel nierstenen aanmaakt.
Tegen 10.30hr geven TomTom de Walmart in, want we willen onze voeten laten verwennen in de nailsalon.
Daar aangekomen was er meteen plaats en mocht ik weer een mooie kleur nagellak uitkiezen.
Al met al duurt de behandeling een goed half uur, daarna nog zeker 20 minuten de nagellak laten drogen en uitharden.
We lopen dus weer op wolkjes door de winkel, ik scoor nog twee T-shirts en een vest.
In Florida City kon niet met mijn betaalpas bij de Walmart betalen, deze werd steeds geweigerd, kon dan ook geen cashback vragen en zachtjes aan hadden we toch wat contant geld nodig.
Hier kon ik wel met mijn betaalpas afrekenen en meteen een cashback nemen.
In deze Walmart zit ook een McDonalds en het was zachtjes aan tijd voor een Frappé, hadden we nog niet gehad tot nu toe.
Er rest ons nu nog een ding, we moeten naar de ticketbooth van Pure Naples om plekken te reserveren voor de Dolphinwatch  van 10.00hr.
Ook deze tickets hebben we via Groupon aangeschaft, met ruim 50% korting.
Hierna willen we op zoek naar een visitorcenter, omdat we weinig informatie hebben over Naples. Nu stond de auto vlak bij het begin en eindpunt van de Trolley geparkeerd, na overleg besloten om deze te doen, er vanuit gaande dat je dan de meeste bezienswaardigheden hebt gehad.
Het was ondertussen 13.45hr en de trolley gaat om 14.30hr daardoor schiet de lunch er weer bij in, we hebben er even over gedacht om dan van de trolley te stappen en ergens te gaan lunchen het zou dan wel een erg late lunch worden, achteraf maar goed dat we onze trek gestild hebben met een paar plakken cake.
Nog nooit zo’n toeristtrap gezien, de trolley rijdt niet maar scheurt overal langs, de plaatsen waar hij stopt zijn in dure shoppingcenters.
In de buurt van het strand komt hij helemaal niet, dat kan ook niet staan alleen maar dure huizen en hotels voor, daar kunnen hun ook niks aan doen.
Het is hier wel zo dat er geen privé stranden zijn, alle stranden zijn dan ook open voor publiek.
Er is hier Vanderbilt Hotel, een Vanderbilt Beach en Resort, Vanderbilt Park, Vanderbilt Golf enzovoort, alleen is het zo dat de familie Vanderbilt hier nog nooit geweest zijn.
De naam is puur gebruikt om mensen te trekken en de buurt een dure uitstraling te geven.
Het enigste leuke was dat we op twee Croky’s werden gewezen, de ene zwom in het water bij een golfbaan, zou daar niet de bal in het water slaan om die vervolgens er weer uit te halen, ik zou hem er lekker in laten liggen.
Even veder op ligt er eentje bij een hotel, dit was maar een kleintje, door goed in te zoomen lijkt hij indrukwekkend.
Na een kleine twee uur zijn we weer bij het beginpunt.
We rijden naar het hotel , zetten een pot koffie en relaxen wat.
Voor het avondeten gaan we naar Empire China, Rob neemt iets met shrimps en lobstersauce en ik geniet van een orange chicken.
In onze gelukskoekjes zaten de volgende teksten Rob: You will travel to many places en in de mijne: You are a bundle of energy, always on the go.
Hoe toepasselijk kan het zijn.

26 november – Naples – Sanibel Island

 

Vandaag verlaten we Naples en gaan naar Fort Meyers Beach.
Als we opstaan zien we dat het geregend heeft, ook is het nog bewolkt, gelukkig komt de zon toch nog te voorschijn voor een paar uur.
Voor het ontbijt app ik met mijn dochter, zij kreeg de uitslag van de CT-scan, wat we al wisten moet ze geopereerd worden en als het tegen zit 2 x, helaas het is niet anders.
Dan bel ik nog even mijn moeder en daar ging het niet helemaal goed ( diabetes ), toen zuslief gebeld om te vragen of zij de vinger aan de pols wilt houden daar.
Nog wat appjes later het bericht dat het nu weer wel ging, het was niks ernstigs maar voor mij ernstig genoeg voor mij om me zorgen te maken.
Nu op naar Pure Naples om te gaan cruisen en Dolphins te spotten.
We waren ruim op tijd in de haven, klokslag 9.45hr mochten we aan boord en om 10.00hr vertrokken we voor een 90 minuten durende vaartocht.
Ook nu werden we weer langs de dure huizen gevaren , al werd er nu meer verteld over de eigenaren en hoe duur ze zijn en hoelang er iemand verblijft het blijken gewoon vakantie huizen te zijn waar de meeste hooguit 4 weken per jaar verblijven.
Bij een huis stond het een en ander aan kunst voorwerpen, zo was er een zwijn gemaakt van champagne glazen en flessen.
Het kost eerst een kapitaal om het op te drinken en daarna nog een keer om het te laten maken.
We varen door Naples Bay richting de Golf van Mexico, de boot ging net een klein stukje naar buitengaats.
De golfslag is daar zo dusdanig dat we flink geshaket worden, dit is niet echt een boot om ver de Gulf op de varen.
Nu hadden we net voor de buitengaats gingen onze eerste dolfijn gezien,  even later zagen we er meer.
Op een gegeven moment zwommen er twee dolfijnen met de boot mee en sprongen regelmatig uit het water, volgens de kapitein was het een moeder met een al wat ouder jong.
Hier deden we de vaartocht voor, missie geslaagd. In de baai stonden borden waarop stond langzaam te varen omdat het Manatees gebied is, helaas deze niet gezien.
Precies 90 minuten later legden we weer aan, de groep voor de afvaart van 12.00hr stond al te wachten, deze groep was aanzienlijk groter dan onze groep.
We zoeken de auto weer op en gaan naar de HobbyLobby, ik hou me in qua scrapspullen, koop alleen wat plastichoezen een ringband en een blok vellen.
We hebben de andere rijen, met scrapspullen, voor het gemak maar overgeslagen, anders was er beslist weer het een en ander in het winkelwagentje gelegd.
We zijn weer wel met kerstspullen uit de winkel gekomen, we hebben het idee om een ouderwets gekleurde kerstboom te maken.
Daarvoor moeten we veel ornamenten kopen, zullen er dan ook een poosje over doen voor we een volle boom hebben met gekleurde ballen en ornamenten.
Nog even  bij de McDonalds aangelegd voor een sandwich voor we naar Fort Meyers Beach rijden, het is een ritje van nog geen uur.
We staan dan ook om 14.15hr voor ons hotel waar we twee nachten zullen blijven.
Dit complex bestaat uit allemaal appartementje, op verschillende verdiepingen, wij hebben er een op de begane grond .
Ons appartementje is niet groot maar heeft alles tot kookplaat toe, Rob moet bukken als hij vanuit het zitgedeelte naar de keuken wilt , er loopt een balk langs het plafond en dit is al niet hoog.
We relaxen wat, hebben een terras en zitten dan ook lekker buiten.
Tegen 17.00hr lopen we naar de pier voor de sunset, die we helaas niet zullen zien door de bewolking.
We staan even bij de vissers te kijken en gaan nog even het strand op, daar landde net een roofvogel die daar lekker ging zitten eten tot er kinderen te dichtbij kwamen en hij weg vloog, zijn prooi meenemend.
We besluiten om daar ook meteen maar te eten, al is het nog vroeg, we smullen alweer van shrimps  en als toetje gaan we naar de DQ voor een ijsje, al is een medium ijsje wel erg groot hier.
Terug bij het hotel een was in de machine gedaan, dit is geheel gratis, zelf waspoeder mocht ik pakken.
We gaan weer buiten zitten helaas niet van lange duur het begint te regenen.
Ik vouw een was, zet koffie en maak het verslag, jammer dat het blijft regenen de temperatuur is nog steeds hoog.