Week 3. 3 april – 9 april

Week 3

3 april
San Antonio

We staan vandaag wat later op, want we hoeven niet met de camper op pad.
Het is dan ook 7.30hr als ik op sta, het is vannacht afgekoeld tot 13 graden, het was er 23 toen we naar bed gingen.
Gelukkig is de zon er al en wordt het redelijk snel warmer, als je maar in de zon blijft.
We willen de bus van 10.00hr nemen, om naar de stad te gaan, we hebben tijd zat en zitten heerlijk in de zon.
We moeten wel met de zon meedraaien omdat er na verloop van tijd steeds een palmboom voor staat en in de schaduw is het nog koud.
Even 9.50hr lopen we naar de bushalte, net aan de andere kant van de weg, de bus is zoals overal bij het openbaar vervoer te laat.
Het is dan ook 10.12hr als hij voorrijdt, voor $ 1.30 pp worden we in een 20 minuten naar de stad gebracht, wel gepast betalen je moet het geld in een gleuf stoppen en er is geen wisselgeld aanwezig, voor een dief is het niet aantrekkelijk om een buschauffeur te overvallen.
We stappen uit bij de Riverwalk, doordat deze nog in de schaduw ligt is het er kippenvel koud. A snel hebben we het plan om dan eerst naar de Alamo te gaan en dan vanmiddag de Riverwalk verder af te lopen.
De Alamo missie is in 18de eeuw door Spaanse priesters opgericht en heeft in de loop van de geschiedenis verschillende functies gehad.
De Mexiacaanse generaal Martin Perfecto de Cos gaf in 1835 het fort aan het Texaanse leger, naar aanleiding van de Belegering van Bexar.
Een klein aantal Texanen bezetten het fort, ze werden echter in maart 1836, bij de Slag van Alamo weer verdreven.
Enkele maanden later, als het Mexicaanse leger zich terug trekt uit Texas , slopen ze een deel van het fort en steken een deel in brand.
Wij lopen door de tuinen en zien een ‘kwakzalver’ uitleg geven over de geneeskunst in die tijd, er werd uitgelegd hoe een kies getrokken werd, geloof dat het niet zo veel anders gaat tegenwoordig, alleen toen zonder verdoving. De lange tentoonstelling in de Long Barrack slaan we over, die hebben we de vorige keer gezien en nu was het er file lopen, er waren verschillende schoolklassen op stap.
Ik had de gisteren geschreven kaarten mee genomen om te posten, ging ervan uit dat er wel ergens een brievenbus te vinden zou zijn.
Nu ligt er achter de Alamo een schitterend Post Office wat tevens Court House is, als we daar naar binnen willen moeten we eerst door de security, nog strenger als op een vliegveld, voor we bij het postkantoor kunnen komen.
Ik had nog 1 domestic postzegel nodig en waar we thuis meteen vast zitten aan tien zegels kan je er hier gewoon een kopen voor $ 0.47, we konden ook meteen de kaarten voor het thuisfront afgeven.Als we buiten komen maken we nog wat foto’s op Alamo Sqaure van het memorial van de gesneuvelden uit 1836. We lopen hierna naar de shops at River Center, we lopen een rondje en gaan 1 winkel in maar kopen niks, het was eigenlijk meer voor de lunch dat we binnen gingen.
Als we een DQ zien is de keus gauw gemaakt, we bestellen een hamburger met frietjes, nu moeten we eerlijk zeggen we hebben wel eens beter gegeten bij een DQ.
Ondertussen is het op de Riverwalk ook lekker om te wandelen en we starten dan ook bij de shops, het stuk wat we vanmorgen hebben gedaan slaan we over.We lopen tot het eind en via de andere kant weer terug naar St Mary, waar we nog even op de bus moeten wachten, die ons terug naar de camping brengt.
De verdere middag relaxen we weer heerlijk buiten en genieten van alle diertjes die op de camping lopen en vliegen.
Het was vanavond lekkerder dan gisteren om nog buiten te zitten en we doen dat ook tot na de koffie.
Als het bijna donker is zien we allemaal lichtjes, nu had ik dat gisteren ook een paar keer gezien, dat bleken dus vuurvliegjes te zijn.
Voor degene die niet weten wat vuurvliegjes zijn, volgens mij hebben ze een ledlampje aan de achterkant van hun lichaam en een batterijtje op de rug, volgens Rob is het een soort dynamo en die wordt gevoed door de beweging van de vleugels.
Hoe het werkelijk zit staat mooi omschreven in Wikipedia, kortom het is een schitterend zicht als hun achterkantje gloeit.

  4 april
San Antonio – Bandera – Del Rio

Vanmorgen namen we afscheid van San Antonio, het was tegen 8.30hr als we van de camping weg rijden.
Het duurde even voor we de stad door waren het spoor was dicht voor een lange goederen trein, als de trein bijna ten einde is zien we aan de andere kant ook een goederen trein verschijnen en zoals altijd zijn die treinen erg lang, het duurde dan ook weer even voor ook die voorbij was.
En dan hadden we ook bijna alle stoplichten tegen.

We waren San Antonio al uit en ineens zien we weer bord dat we San Antonio weer inrijden, hier zit ook de Walmart die de garmin in had gekregen.
De voorraad wordt aangevuld, de komende dagen zullen we geen winkels tegen komen, de tank wordt nogmaals volgegooid en we gaan naar Bandera.
Als we daar aankomen is het er erg stil en hebben geen zin om te stoppen en daarom rijden we door.
De vorige keer dat we hier waren was samen met de Hekkies en was er een cook-out gaande, we kregen toen beiden een Madri Grass ketting, ik heb de mijne nog steeds.
Het landschap verandert in heuvelachtig en ziet mooi nog mooi groen, afgewisseld met wildflowers in de kleur geel.
We zien een hele kudde deer staan en stoppen voor een foto, als we ’s avonds de foto’s bekijken blijkt het een kudde Bighorn Sheep te zijn.

Later wordt het weer wat vlakker we rijden nu door plaatsjes als Hondo, Sabinal, Knippa, Uvlade en Del Rio, we gaan nog even van de route af om een brief te posten.
Hier zagen we een fabriek die jachthutjes en voederbakken maakten, deze attributen worden gebruikt tijdens het jagen, de dieren komen eten en worden zo vanuit zo’n hutje neer geknald, de dieren hebben totaal geen kans.
Dat is ook de reden dat er langs heel de weg een hek staat, zo kunnen de dieren niet weg en zijn er altijd dieren aanwezig om af te schieten, ik zal die ‘sport’ wel nooit begrijpen.
Op een mooie picknickplaats gebruiken we de lunch, op heel de route waren mooie picknickplekken te vinden.
Voor del Rio rijden we een camper van El-Monte voorbij en in een flits dachten we dat daar Bob en Marga te herkennen, deze camper komt achter ons rijden, wij slaan af naar de Walmart wat eigenlijk een straat te vroeg was, als we staan te tanken zien we de camper voorbij rijden, richting Big Bend.
Ik doe de hotspot nog even aan om te zien of er berichtjes zijn, omdat we de komende dagen waarschijnlijk geen bereik zullen hebben, ik app nog even met schoonzus tot we geen bereik meer hebben.
Als we het visitorcenter van Amistad zien gaan we even naar binnen voor een map, we willen namelijk Amistad Nationaal RA bezoeken.
Een gigantisch meer of eigenlijk een Reservoir wat voor de helft Amerikaans en Mexicaans is, het reservoir is ontstaan door een dam te bouwen in de Rio Grande.Wij gaan naar de picknickplek Governors Landing, we hadden onderweg al geluncht dus dat slaan we over, we lopen een stukje en dalen af naar het water.
De temperatuur van het water was best te doen volgens Rob, toch gaan we niet zwemmen al is de temperatuur er wel naar het is weer ruim boven de 30 graden.Voor we op plaats van bestemming zijn worden we nog staande gehouden door de Borderpatrol, even een praatjes waar we vandaan komen en waar we heen gaan, een hoop geblader in de paspoorten voor het goede stempel en we mogen weer verder.
Ons doel is te overnachten op de picknickplek bij Pecos River, als het daar te doen is in verband met de hitte, anders gaan we een paar mijl terug naar de camping op een State Park waar elektrisch is voor de airco.
We besluiten om op de picknick plek te blijven het waait er lekker en we hopen dat de ARKO (alle ramen kunnen open) zijn werk kan doen als de zon onder is. Wij relaxen onder de ramada van een picknickplek en proberen Turkey gieren te vangen met de fotolens, waar al die dieren ineens vandaan kwamen en of ze dachten dat wij wel een goede prooi zouden zijn weten we niet maar er waren er wel 20 in de lucht.Na het eten gaat Rob naar buiten en komt even later terug om zijn camera hij had een Texas banded gekko gevonden deze lag mooi in een holletje ons in de gaten te houden.Als de zon eenmaal onder is zakt ook de temperatuur, het is op het licht van de maan na aarde donker buiten.

 5 april
Del Rio – Big Bend NP

Oei wat een nacht is het geweest, als we net op bed liggen begint het hard te waaien, ik doe de dakramen dicht want die staan te klapperen.
Het ging steeds harder waaien het werd een echte storm, we staan op de vlakte en de camper wiebelt leuk, dat is het grootste probleem niet maar alles klappert en ik ben bang dat het zeil boven de slide-out het zou begeven, de baas slaapt en wordt niet eens wakker, ik besluit om de slide van de slaapkamer in te schuiven, in ieder geval zo ver mogelijk anders wordt het bed zo kort.
Al met al heb ik misschien 2 uurtjes geslapen voor de wekker afliep, het is koud de temperatuur is vannacht terug gegaan van 27 graden naar 13 graden.
Het waait nog wel maar niet meer zo hard als we om 8.00hr wegrijden, we gaan de brug over de bij Langtry stoppen we bij het Judge Roy Bean Visitorcenter, deze Judge claimt dat hij de plaatsnaam heeft vernoemd naar een Engelse actrice die hij vereerde, maar het plaatsje had toen al twee jaar deze naam.
Voor hij rechter in Langtry werd had hij verschillende saloons gehad was gearresteerd en gevlucht uit San Diego, was getrouwd geweest en had vier kinderen.
Na zijn scheiding verhuisde hij naar de Texas railroad camp of Vinegaroon en opende daar een saloon, The Phoenix.
Hij werd tot Judge benoemd voor Pecos county, hij verhuisde zijn saloon naar de nieuwe railway town Eagle Nest, wat later Langtry werd genoemd naar de ingenieur George Langtry.
Bean noemde zijn saloon The Jersey Lilly naar zijn idool de Engelse actirce Lillie Langtry, alleen werd de naam verkeerd gespeld.
Phantly Roy Bean overleed in 1904.
Je kunt er de gebouwen bekijken waar hij woonde en werkte, verder is er een mooi aangelegde cactustuin.We vervolgen onze route naar de Big Bend, garmin had aangegeven dat het ruim 3 uur rijden is vanaf ons start punt.
We rijden vrijwel de hele route door landschap met veel cactussen en yucca’s, ook nu weer een hekwerk langs het land, we spotten nog wel deer en Pronghorn, verder wat paarden geiten en koeien.
Naast de weg loopt een dirtroad waar de Borderpatrol heen en weer rijdt soms met autobanden achter hun voertuig aanslepend om hun sporen uit te wissen, 1x was er een controlepost die telde niet voor ons maar voor het verkeer wat ons te gemoed kwam.
In Marathon tanken we nog even en heb ik nog internet via onze eigen hotspot, dit zou niet voor lang zijn, telefoon hadden we al niet meer.
Voor we de Big Bend in gaan, gaat Rob ineens op de rem en in zijn achteruit, heeft hij een cactus gezien, nou hij staat meteen in het cactus walhalla, de een na de andere zien we staan er wordt dan ook driftig gefotografeerd.Het is net 13.00hr als we bij Persimmon Gap het park in komen, betalen of de parkenpas laten zien moeten we bij het visitorcenter, we kopen meteen een permit voor background camping de K-Bar, veel campings zijn al vol, tegenwoordig kan je bijna niet zonder een site te reserveren een park bezoeken.
Als we in het visitorcenter staan zegt de mevrouw achter de balie look a roadrunner, als we buitenkomen loopt hij daar nog nu net lang genoeg voor een foto.We zoeken een plaatsje om te kunnen eten en vinden dat op een turn-out, hierna rijden we en stoppen regelmatig voor cactussen, we bezoeken de tuin rond het Panther Juction, jawel weer voor cactussen.
We rijden naar de Boquillas Canyon overlook, daar hadden Mexicanen spullen neer gelegd die gekocht konden worden, zij zitten zelf aan de Mexicaanse kant en komen met paard of ezel de Rio Grande overgestoken om hun waar hier te kunnen verkopen, het geld moet men in een jampot doen.
Het is illegaal en verboden om te kopen, koop je toch iets en je wordt betrapt wordt dan mag je het weer mooi ter vernietiging inleveren. We gaan nog naar de Port of Entry van Boquillas Crossing, hier kan je met een roeibootje naar Mexico gebracht worden, kosten 5 dollar, aan de Amerikaanse kant moet je door de Border Patrol om je paspoort te laten zien.
Je kan dan met een gids, die ook weer 5 dollar kost, te voet naar het stadje Boquillas Del Carmen of je gaat op een ezel wat ook weer 5 dollar extra kost.We rijden terug en bij Rio Grande Village zien we de Nederlanders die we in New Orleans ontmoet hebben, we maken nog een praatje voor ieder zijn eigen weg weer gaat.
Dan proberen we nog bij de rivier te komen, maar moeten dan een stuk door het riet en hebben daar eigenlijk geen zin meer in.
We gaan onze overnachtingsplaats opzoeken, er was ons al gewaarschuwd dat de weg wasbordachtig is, dat is niet echt en probleem het probleem kwam pas toen het grind losser werd en de weg ongelijker, we twijfelden of we wel goed zaten.
We zien een zijweg die er veel beter uit ziet en hier staan picknicktafels en lijken er sites uitgezet te zijn, we besluiten het er maar op te wagen en installeren ons voor een nacht.
Op dit moment 22.00hr horen we de Coyotes huilen tegen de volle maan.

6 april
Big Bend

Oh wat heerlijk geslapen vannacht, had zelfs moeite met uit bed komen toen de wekker ging, had best nog wel even willen blijven liggen.
Als ik me aangekleed heb realiseer ik me dat het nog donker is en omdat we geen generator mogen gebruiken en we eerst een stukje moeten rijden is het niet verstandig om dit in het donker te doen, zo goed was de weg niet.Half uurtje later was het licht genoeg om alle kuilen en bulten te zien.
We gaan er nog steeds vanuit dat we legaal illegaal hebben gestaan, wel betaald voor een plek maar niet op de juiste plek.
We zijn nog maar nauwelijks op de weg en er steek een Coyote over, helaas hebben we het dier niet meer gezien, want met een geel bruine kleur val je niet op tussen het gele gekleurde hoge gras.
Niet veel later rent er een miepmiep vogel vlak voor de wielen de weg over, het gaat goed op deze manier.
We vinden een parkeerplaats en doen de generator aan voor koffie, broodrooster en voor de waterkoker, alles bij elkaar een kwartiertje, schat ik.
Na het ontbijt en de afwas rijden we naar Panther visitorcenter voor de WIFI, ik zet de laatste verslagen online en probeer er nog wat foto’s bij te plaatsen, helaas lukte dit niet vermoed dat er daar teveel mensen tegelijk online gingen.
We slaan af naar Chicos Basin, volgens de ranger en het bord aan de weg is het niet aan te bevelen voor campers langer dan 24ft, we zijn ietsje langer, we kennen de weg en het is goed te doen.
Dit telt meer voor de camping daar zijn niet veel lange plekken en op het non generator deel moet je soms 2 keer steken om de bocht te nemen.
De weg er heen is alleen wat bochtig maar als er een touringcar of grote vrachtwagen over die weg kan kunnen wij het zeker.
We stoppen een paar keer voor wat foto’s, want dit deel van het park is schitterend zeker als de zon op de bergen schijnt. Doordat het zo druk is in het park en steeds de campings vol besluiten we eerst een plek vast te leggen voor vannacht op Cottonwood voor we het een en ander gaan ondernemen.
Op deze camping was er om 11.00hr nog voldoende plaats en we reserveren site 5, geld in de enveloppe en kaartje aan de paal en we hebben een slaapplek voor vannacht.
We gaan nog even naar het visitorcenter om te vragen naar de conditie van een dirt road die we morgen eventueel zouden kunnen rijden, dat wordt het hem niet, de weg is alleen te berijden met een 4×4 en high clearence.
Vanmorgen hadden we al een deel van de Ross Maxwell Scenic Drive gereden, doordat we eerst naar de camping wilden zijn we nergens gestopt, nadat we een overnachtingsplek hadden vast gelegd ging de drive in de herhaling en stopten we regelmatig.Op verschillende plekken vinden we cactussen en planten, mooi gekleurde rotsen en Mule Ears viewpoint kan natuurlijke niet over geslagen worden.Bij Burro Mesa Pouroff lunchen we en gaan aansluitend de hike naar de pouroff doen, een pouroff is een droge waterval, het is een korte en makkelijke hike,We vinden weer mooie bloeiende cactussen en die moeten dan gefotografeerd worden, zo duurt een korte hike altijd langer dan dat er op de borden aangegeven staat.Tuff Canyon hadden we vanmorgen bewust over geslagen, die gaat er achteraan, we kunnen kiezen een hike tot op de bodem van de canyon of alleen de viewpoints, we besluiten om de viewpoint te doen, we hadden niet het idee dat de hike naar de floor van de canyon toegevoegde waarde had. Buitenom het zicht in de canyon, waar we zelfs nog plassen met water zagen staan, vonden we er ook nog mooie cactussen , zelfs op rotsen in de canyon en in de canyonwand zagen we hele groepen, Prickley Pear en Hedgehog staan.Als we uit gekeken zijn gaan we terug naar de camping, het is ondertussen behoorlijk heet geworden, al is het nog steeds bewolkt.
Tegenover ons op de camping staat een camper van El-Monte en we vermoeden het al dit waren Bob en Marga, die ons inderdaad achter op reden in Del Rio.
We kletsen even en wisselen ervaringen uit en dan is het heerlijk zitten in een stoeltje onder de luifel.
Rob ziet nog een Roadrunner lopen en dat werd dan nummer 5 voor vandaag, we zien en fotograferen nog een mooi rood vogeltje en later nog een Specht.
Een buurman kwam nog een praatje maken en die had het er over dat er ’s avonds een uil in de boom naast de camper zit, helaas vanavond niet.
Rond 20.45hr gaan we naar binnen en maken de verslagen, de temperatuur is wat aan het zakken, al is het nu nog 25graden binnen.

7 april
Big Bend

Vanmorgen meteen gestart toen we wakker waren, het was nog niet eens licht, op de weg zien we links en recht konijntjes de weg over schieten of heel erg hard terug de struiken in rennen.
We gaan naar de parking van Santa Elena Canyon en ontbijten daar er is nog geen mens en de generator gaat even aan.
Gisteren kregen we de tip om daar vroeg te zijn voor het moment dat de zon de canyon in schijnt en inderdaad een erg mooi zicht. Het is 8.00hr als we de wandelschoenen aan doen en naar de rivier lopen, andere keren moesten we door het water lopen, deze keer stond hij helemaal droog.
Voor zover we ons kunnen herinneren is de toegang tot de canyon verandert, bij de oude toegang is het nu stijl omhoog.
Voor de rest zijn de paden nog het zelfde eerst flink omhoog en daarna langs de berg tot het einde, daar loopt is de Rio Grande van muur tot muur en is er geen wandelpad meer. We genieten weer volop van de omgeving en van alle mooie cactussen die we vinden, een goeie anderhalf uur later zijn we weer terug bij de camper.
Als we bijna bij de camper zijn komt er een grote groep met kano’s aan gesjouwd die ze te water laten, we snappen het niet zo goed een stukje verder is er een bootlaunch kan je ze tot bij het water rijden.
We houden de wandelschoenen aan, want misschien doen we nog wat kortere hikes.
De volgende stop is de Santa Elena Canyon Overlook of zoals de Mexiacanen zeggen Cañón de Santa Elena.We rijden we weg terug en krijgen weer een stuk Ross Maxwell Scenic Drive, deze weg blijft mooi en we genieten daar dan ook van.
We stoppen bij de Sotol Vista voor een paar foto’s, onze volgende hike zou naar de Homer Wilson Ranche zijn, de ranch was een van de grootste ranches rond 1920 in de Big Bend, ook wel de Blue Creek Ranch genoemd, als we daar aankomen zie ik het al helemaal niet zitten om een stuk naar beneden te lopen in de brandende de zon voor een paar gebouwtjes, we slaan deze dan ook over.We doen wel het trailtje naar de Sam Nail Ranch, dit was goed te doen in de zon, van deze homestead is niet meer zo veel over, alleen de windmolen en een muurtje was er te zien. Het is nog maar net 12.00hr als we eigenlijk “klaar” zijn in de Big Bend, onze volgende camping is amper 3 kwartier verder op.
Morgen hebben we een lange rit, het leek ons dan ook verstandig om al iets vanaf te halen en verder op een camping te zoeken.
Zo gezegd, zo gedaan we rijden Study Butte/Terlingua voorbij en komen plotseling in een rollercoater terecht, wat een weg, wordt je naar boven gestuurd eenmaal boven gaat het direct naar beneden en vaak ook nog met een bocht en dat niet een keer maar verschillende keren.
Als we boven aan de weg kwamen kregen we een mooi zicht op de rivier die voor de helft Amerikaans is, de andere helft van de rivier is Mexicaans.
Ondertussen rammelt mijn maag toch wel enigszins en we stoppen dan ook in Lajitas als we een beetje fatsoenlijk rechte parkeerplek tegen komen.
We komen nog mooie rotspartijen tegen, aan beide kanten van de grens, we mogen dan wel Mexico niet in we kunnen wel foto’s maken.

Mexico
Amerika

We maken nog een stop bij de picknickplek waar Tipi’s staan. Verder is de route redelijk saai te noemen, als er een deurtje open klapt tijdens het rijden en we stoppen om dit dicht te doen, steekt er een Coyote achter de camper de weg over, Rob ziet het in de spiegel zelf heb ik er niks van gezien.
Een paar mijl voor Marfa is er een controlepost van de Border Patrol, terwijl de paspoorten gecontroleerd worden gaat er iemand met een hond rond de camper, tot twee keer toe springt de hond tegen de camper en ruikt dus duidelijk iets wat nader onderzocht moet worden.
We krijgen de vraag of we wapens, messen of drugs bij ons hebben en dan worden we verzocht de camper te parkeren en uit te stappen en verderop op een bankje plaats te nemen, terwijl de camper geïnspecteerd wordt.
Ook de paspoorten krijgen we nog niet terug die werden waarschijnlijk in het kantoor gescand en kregen we de vraag wanneer we het land zijn binnen gekomen en waar, alle stempels werden ook nog eens bekeken en kregen we een vraag over het stempel van november, in welke plaats dat was gestempeld.
Negen jaar geleden werden we op deze weg aangehouden door de sheriff die graag wilde weten waarom we zonder nummerplaat reden, het zal wel aan ons liggen.
Ik speur ijverig naar WIFI met de hotspot, want we zoeken nog een camping en de garmin had er geen in de POI’s staan, maar misschien mijn app wel.
Marfa blijkt twee campings te hebben de reviews waren niet best en degene die de wat betere had konden we niet vinden.
Er wordt alleen getankt en we rijden nog 65 mijl door naar Van Horn, die heeft sowieso een KOA camping.
Voor we zover zijn willen we toch even stoppen bij de Prada etalage die hier al sinds 2005 staat in de Middle of nowere. Achter het gebouwtjes is een hek wat vol gehangen wordt met slotjes en andere tags.
Als we Van Horn in rijden zien we niet het bord van de KOA maar een Good Sam’s bord het blijkt dat het van organisatie is verandert.
Het is er niet druk en plaats zat, we zetten de camper op z’n plaats, drinken nog wat en dan ga ik maar aan het eten beginnen het is voor ons doen al vrij laat.
We zitten tot na de koffie buiten, als de zon weg is zakt de temperatuur en is het niet meer lekker om buiten te zitten.
Binnen maken we de verslagen en erger ik me rot aan de internet verbinding waar we dus letterlijk niks mee kunnen.

8 april
Big Bend NP – Las Cruces

Gisteren hadden we besloten om vandaag wat langer te blijven liggen en jullie raden het waarschijnlijk al, dat lukte niet, zelf was ik er een kwartiertje later uit dan normaal en Rob volgde al snel.
Het internet was nog steeds drie keer niks en heb het maar opgegeven om nog iets te publiceren.
Om 8.45hr rijden we van de camping weg, het is meteen al interstate, als we een viewpoint zien gaan even de weg af, het bleek een picknickarea te zijn en je kon er naar boven lopen, ook hier zagen we een tipi ramada.

Bij Hudspeth county zien we een bord dat ons er op wijst dat we nu op mountaintime zitten, dus gaat de klok een uur terug.
Ik doe de hotspot aan en wacht op internet, als ik dat heb probeer ik de verslagen online te zetten, terwijl we New Mexico in rollen.
Het verslag van Rob gaat net online, als we El Paso door rijden, gelukkig moeten we als maar rechtdoor, wat een verkeer weer en zoveel afslagen, het is even opletten geblazen.
Eenmaal de stad uit wordt het weer rustiger, we zien hele grote koeienfarms, waar wel duizenden koeien staan, veel beweging krijgen ze niet, tegen de zon kunnen ze bescherming zoken onder een afdak verder staan ze in een open veld.
We rijden naar Los Cruces waar net naast de interstate een Walmart is en ook een Hobby Lobby, een stukje verder zaten een Old Navy en de Bed, Bath & Beyond, we gaan hier even naar binnen, vooral de Old Navy zo leuk, in het verleden was hun kleding altijd te klein nu een is maatje L goed, koop dan ook drie zomer shirts.

Bij de Hobby Lobby kopen we een boomstammetje met schildpadden voor bij de vijver met 40% korting en anders had ik nog een coupon voor die zelfde korting in de app staan, de Elvis tuinkabouter hebben we maar laten staan.

Dan worden de boodschappen gedaan bij de Walmart en lunchen we meteen op de parking met de net gekochte broodjes, een soort kadetjes deze verkopen ze in groot verpakking maar ook los.

We kopen een aantal losse en die gaan in de diepvries, dit is voor het eerst dat ik brood eet wat niet zoet smaakt, jammer dat ze dit niet in iedere Walmart verkopen, ze verkopen ook pistolets los.
Op de parking eten we al een van de broodjes op, want onze biologische klok zegt dat het 14.00hr is terwijl het hier nog maar 13.00hr is.

Ook hier houden ze niet van saaie voorwerpen, viaducten zijn dan ook mooi versierd.
Terwijl wij aan het shoppen waren is de wind weer flink toe genomen en dat zal weer enige stuurmanskunst vergen.
Deming wordt onze volgende stopplaats en tevens de overnachtingsplek, voor we daar zijn komen we weer bij een Border Patrol uit, deze keer rook de hond niks vreemds en kregen we de vragen over wapens en drugs ook niet.
Deze meneer was zelfs uiterst vriendelijk, er kon zelfs een praatje, over hoe mooi Tucson is, vanaf.
Bij Bowling’s Akela Flat Trading Post gooien we nog een paar gallon benzine in de tank, hopende dat het in Deming goedkoper is, de gevel van de Trading Post (souvenirwinkel) bestaat uit geschilderde panelen die het wilde westen een beetje moet doen herleven.Rond half 14.30hr waren we op de camping, het is erg winderig en warm de airco gaat aan en ik ga mijn verslagen online zetten ook hier is de WIFI niet zoals we thuis gewend zijn.
Later in de middag chat ik nog even met schoonzus en dochterlief, we weten dat het thuis ook allemaal goed gaat.
Op de camping stond nog een mooi Claret cup cactus in bloei.Ik had al twee weken problemen met mij fitbit die wilde niet goed syncen, de tijd liep steeds een uur achter gisteren ging het ineens wel goed en stond de klok gelijk, met het uur wat we vandaag terug gingen was het ook meteen goed, hopelijk morgen weer want dan gaan we weer een uur terug en zitten dan op 9 uur tijdverschil met Nederland.

 9 april
Las Cruces – Tucson

De temperatuur was vannacht gedaald naar 11 graden, dat is toch wel frisjes.
Meteen na het opstaan meteen even naar mijn moeder gebeld, geloof niet dat ik ooit zo’n goede heldere verbinding heb gehad met Skype.
Het is 8.45hr als we van de camping weg rijden, er moet eerst getankt worden de Gas Buddy heeft aangegeven waar dit het goedkoopste is.
Bij de Walmart staat het vol met campers en vrachtwagens die daar overnacht hebben, links de campers rechts de vrachtwagens.
Vandaag zou de route helemaal over de interstate 10 gaan, ik had me al voorbereid door mijn reader in de buurt te houden en ook de hotspot en telefoon.
Het plan was om eerst nog naar City of Rocks te gaan voor we naar Tucson zouden afreizen, maar door de voorspelde wind, die tot nu toe iedere keer na de middag kwam opzetten, hadden we al besloten om dit te laten schieten en rechtstreeks naar Tucson te gaan.
Op een gegeven moment zien we hele velden met poppy’s staan, dat was al een reden om een plek te zoeken waar we van de weg af konden, als we dan ook een restarea zien stoppen we meteen. Een stukje lopen naar de picknick area en we staan midden in een veld met oranje bloemen, jammer dat het nog vroeg was de meeste planten hielden de bloemen gesloten.
Als we een terug lopen zien we ineens witte poppy’s staan, het zijn maar een paar plantjes maar deze hebben we tot nu toe nooit gezien.De volgende stop is Texas Canyon bij de restarea gelegen tussen de rode rotsen, we lopen een rondje en maken wat foto’s en maken meteen gebruik van de toiletten, de meeste restarea’s zijn echt super netjes en schoon.Wat verder op spotten we twee eenzame verdwaalde Saquaro cactussen, de verder route hebben we er geen meer gezien.
Dan is het in een ruk door naar Tucson waar we in het Catalina State Park willen overnachten, het is 13.00hr als we daar aankomen, als we een site voor twee nachten vragen is er geen site voor twee nachten vrij, we moeten morgen op een andere plek gaan staan, geen probleem.
Voor vannacht waren er zelfs maar twee plaatsen vrij, het was dan ook maar goed dat we City of Rocks hebben overgeslagen.
We rijden naar onze plek en lunchen eerst, we zien de eerste Specht in een dode boom naast de camper zitten.Na de lunch steken we nog even de weg over voor een paar vergeten boodschappen bij de Walmart.
Terug op de camping stoeltjes naar buiten en genieten van de diertjes Ground Squirrel, Spechten, Duifjes en andere vogeltjes.Denk dat 99% van de female Squirrel zwanger is, ze zijn wel erg dik en ook de tepels zijn nadrukkelijk aanwezig.Het is niet zo gek warm en heerlijk om buiten te relaxen.
Na het eten koelt het vrij snel af en we drinken dan de koffie binnen, terwijl we de verslagen maken.
De hotspot is hier heel erg traag, het online zetten zal dan ook morgen gebeuren.

 

button2 button3