Week 3. 15 sept. – 21 sept.

Week 3

15 september
Houston – Denali
booked.net

We staan even na 8.00hr op, ontbijten en doen ons ding, ik de afwas Rob water en elektra afkoppelen.
Om 9.10 hr. rijden we van de camping weg, we rijden de Parks Highway verder af naar Talkeetna.
We stoppen bij het Kashwitna lake voor een paar foto’s van zwanen en rijden dan in 1x door naar Talkeetna.
Waar de Sustina, Culitna en de Talkeetna river samen komt ligt het plaatsje Talkeetna.
In 1916 werd dit het districtshoofdkwartier van de Alaska Railroad. er kwam een postkantoor, een houtzagerij, sigaren winkel en een ezelwinkel, ook andere winkels en beslist een kroeg en bordeel dat was tenslotte een van de eerste levensbehoeftes in die plaatsjes.
Het Historical District Talkeetna staat in het register van nationale historische plaatsen, met gebouwen die dateren uit begin 1900, waaronder Nagley’s General Store, Fairview Inn en het Talkeetna Roadhouse.
Als we de camper hebben geparkeerd en uitstappen vallen de eerste regendruppels, we lopen door het stadje, nemen een kijkje bij de rivier en bij de Trein, de vorige keer hebben we het museum bezocht dus dit slaan we over.
Na een goed uur hebben we het wel gezien, een deel van de winkels zijn al dicht, het seizoen is eigenlijk ten einde.
We rijden verder en het gaat steeds harder regenen wat gaan we nu doen, het was de bedoeling dat we tussen Talkeetna en Denali een tussenstop hadden, maar met die regen is er helemaal niks aan, we besluiten dan ook maar om naar Denali te rijden.
Af en toe leek het wat lichter te worden maar de regen bleef gestaag vallen, pas voor Denali hield het op met regenen.
We boeken meteen voor 2 nachten en als het heel goed gaat misschien nog een derde, we zoeken een beetje vlakke plek en installeren ons, veel is het niet we hebben geen water en elektra aansluiting.
Wat we wel hebben is telefoon ontvangst en de mifi doet het ook goed.
Na het eten ga ik nog even op paddenstoelen jacht, wel met de camper in zicht, ik laat mezelf snel verdwalen, als ik een paddenstoel wil fotograferen krijg ik tot 2x toe een dennenappel op mijn hoofd, word ik bekogeld door een chipmunk die hoog in de boom zit te hamsteren.
In het visitorcenter van Talkeetna hadden we gezien dat de bussen vanaf morgen niet meer rijden en je nu met eigen vervoer het park in mag tot mile 30, het weer is ook daar wisselend overdag 9°C voor vannacht 1°C, dat wordt er een extra deken bij leggen.
Het zal ook geen latertje worden Rob is snot verkouden en heeft nergens zin in, zelf de taart bij de koffie hoeft hij nu niet.
Op de Aurora Borealis hoeven we door de bewolking ook niet te rekenen.

16 september
Denali
booked.net

Na een toch wat onrustige nacht, zijn beiden snotverkouden, staan we iets voor 8.00hr op, binnen is het nog 5°C, buiten had het gevroren en zat de rijp op de picknicktafel, ook het voorraam van de pick-uptruck was bevroren
Zodra ik de mifi opstart, trilt mijn fitbit een aantal keer achter elkaar, al een beetje bang open ik WhattsApp en waar ik al bang voor was gebeurd, er is iets aan de hand bij mijn ouders.
Via WhattsApp bel ik met mijn zus, dat gaat sneller dan alles moeten typen.
Achteraf valt het hopelijk mee, het komt er op neer dat mijn moeder opgenomen is in het ziekenhuis, onderzoeken wijzen uit dat het niet ernstigs is, maar waarschijnlijk het gevolg is van een urineweginfectie en die kunnen heftige bij verschijnselen hebben bij ouderen.
De schrik zit er bij iedereen goed in, mijn Pa kan ook niet alleen blijven en verblijft nu bij mijn zus, hopelijk is er gauw plaats voor hun in een verzorgingshuis, de indicatie is er al.
Het is niet de eerste keer dat er iets gebeurd in de familie en mijn zus er weer alleen voor staat, we houden in ieder geval contact.
Het is ruim na 9.00hr als we het Denali Park ingaan, vanaf vandaag mag dat dus met eigen vervoer, tot aan Teklanika overlook.
De lucht breekt open en alle witte bergen liggen te glinsteren in de zon, we stoppen dan ook regelmatig voor een foto al is 1°C toch nog wel wat fris gelukkig loopt de temperatuur op naar 9°C, al komt er dan wel weer wind die de gevoelstemperatuur veel lager maakt.
We rijden langzaam, hard mag sowieso niet 35 mph is de max, en speuren naar wildlife, bij Savage River Loop Trail steken we de brug over de Savage River over en komen dan op het onverharde gedeelte van de weg.
Als er voor ons een rijtje auto’s stil staan vermoeden we dat daar iets te zien is, wij denken nog aan geiten op de berg totdat ik een zwart bolletje zie in de rivierbedding, onze eerst Grizzly Bear van deze reis is een feit, ik blijf maar foto’s maken en hopen dat er iets goed bij zit, moet wel erg ver inzoomen, dan gaat de beer ook nog een keer rechtop staan, terwijl ik net afdrukte.
Na een hele poos besluiten we toch maar om door te rijden, bij het eindpunt is er een overlook en zijn er toiletten deze waren nog wel open, de toiletten die we onderweg tegenkwamen waren al gesloten.
Zeer op ons gemak rijden we de weg terug, bij een restarea gebruiken we de lunch,de hele verdere terugweg heeft geen wildlife meer opgeleverd.
Ook zonder wildlife is Denali schitterend, zeker nu er nog volop herfstkleuren te zien zijn.
Na een bezoek aan het visitorcenter, waar we wilden kijken wat de weersverwachting en de Aurora Boralis doet van nacht, we konden er daar niks over vonden en zullen wel op de computer kijken, rijden we nog even het park uit om bij de winkels daar te kijken, die zijn op 1 winkel na allemaal gesloten voor de winter.
We appen nog even met zoon en dochter en gaan terug naar de camping, waar Rob nog even op bed gaat liggen en ik een aflevering van Stranger Things kijk op mijn telefoon.
Voor vannacht geven ze 6°C en regen/motregen, voor morgen overdag 10°C en bewolkt, dus het Noorderlicht kunnen we hier wel vergeten.

17 september
Denali – Fairbanks

booked.net

Zoals afgesproken gaan we zodra we wakker zijn en aangekleed op pad, om op deze manier dieren te spotten.
Om 7.30hr rijden we van de camping weg, na nog even met mijn zus gechat te hebben over de toestand van mijn moeder, is onveranderd, dan zit je toch met een dubbel gevoel aan deze kant van de plas.
We rijden dezelfde route al gisteren en in het eerste stuk spotten we alleen een “Alaska kip”, sneeuwhoen.
Er rijdt een auto voor ons en die knipperde met zijn lichten, passeren mag daar niet dan doen we dat ook niet een stukje verder stopt hij, wij denken nog wildlife dat was verkeerd gedacht hij kwam ons vertellen dat we het grote licht moesten uit doen en met dimlicht moeten rijden, sorry maar het is dimlicht.
Al mopperend loopt hij terug naar zijn auto en ik hoor hem net nog Moron zeggen.
Op een viewpoint maak ik ontbijt, wat verstoord werd door een Ranger die keihard op de deur klopte met de vraag of we hier overnacht hadden, no no sir gewoon op de camping alleen zijn we daar zonder ontbijt vertrokken en dan doen we nu even, misschien had hij de verbrande toast wel geroken.
Na een praatje over het wildlife vertrok hij weer met excuses voor het verstoren van het ontbijt.
Na de afwas gaan we verder en komen al snel in een opstopping terecht, er liep een Grizzly Bear op de vlakte, uit te auto zonder jas was niet echt een goed idee het was er ijskoud, snel de jas aan en een paar foto’s gemaakt.
Op het gemak rijden we tot het punt waar je niet verder mag, dit mag in de winter sowieo niet in de zomer moet je met een betaalde tourbus, dit jaar was het ook niet mogelijk om helemaal tot het eind te komen door een grote rockslide bij Polychrome pass was de weg niet begaanbaar.

We maken gebruik van de toiletten die daar nog open zijn en overleggen wat we gaan doen, nog een nacht blijven heeft weinig zin, door rijden naar Fairbanks dan maar, we moeten een dezer dagen wassen en willen ook weer wel een douche.
Op de plaats waar wij de Grizzly zagen stonden nog steeds auto’s de beer liep daar nog steeds, ook wij stoppen weer even voor een foto.
Op onze tocht naar beneden zien we een auto met knipperlichten aan, vaak is er dan wel wat te zien en dan eindelijk daar is dan onze eerste Moose.
Eenmaal visitorcenter voorbij en we hebben weer telefoon en internet, gauw kijk ik of er nieuwe berichten zijn, alleen van onze dochter dat thuis de stroom er af was en alles in de diepvries ontdooit, wat nog meer deze reis?
De rit naar Fairbanks gaat over de Parks High way, bij Nenana rijden we een rondje door het plaatsje, vrijwel alles is er al gesloten, dus rijden we door.
We gaan via de brug de Tanana rivier over en genieten van de mooi gele bossen aan weerszijden van de weg.
Onderweg op een restarea gebruiken we de lunch en dan weer verder, we moeten ook nog een camping vinden voor vannacht.
En dat blijkt niet mee te vallen veel is er al closed for the season, veel campings zijn er sowieso niet, we twijfelen of het dan toch maar een Walmart camping wordt, ik google nog eens en dan vinden we een camping in Fox niet te ver van Fairbanks op hoop van zegen rijden we er heen en gelukkig deze is nog open.
We reserveren meteen maar voor 2 nachten, halen alle was uit de camper en draaien 2 machines, het wassen is tegenwoordig niet meer goedkoop voor 2x wassen en drogen was ik bijna $20 kwijt en dan was nog niet alles goed droog.

18 september
Fairbanks

booked.net

Ik sta rond 8.00hr op en doe de hotspot aan, meteen komt er een berichtje van mijn zus binnen, het gaat toch niet zo als we gehoopt hadden met onze moeder, waarschijnlijk zal ze niet meer terug naar haar huis kunnen maar naar een verpleeghuis, het is allemaal erg moeilijk als je hier zit en niet naar huis kan.
Even na 9.00hr gaan we dan toch op pad, de camping zit aan de Steese Highway en dan gaan we rijden, het 161 mijl van Fairbanks tot Circle, een stad aan de Yukon-rivier, ongeveer 80 kilometer ten zuiden van de poolcirkel, maar zover zullen wij niet komen.
De Steese Highway is een Senic Byway en daar is niks teveel mee gezegd de bergen zijn goudgeel van de Berken in herfsttooi en dan blinkt er ook nog goud in de berg en dan is mijn naam ook nog eens Goud, dat was veel goud voor een dag.
We stoppen bij Felix Pedro Historical Monument een Italiaanse goudzoeker, hij was verantwoordelijk voor de goldrush in het Faibank District.
In de daarop volgende 8 jaar werkte hij zijn mijn, trouwde met Maria Doran, vochten samen met zijn vrouw tegen rechtszaken en samen beschermden ze hun rechten als claimeigenaren.
In 1910 overlijdt hij, onder verdachte omstandigheden, er werd verteld aan een hartkwaal, zijn lichaam werd gebalsemd en naar San Francisco vervoerd om daar begraven te worden.
In 1972 werd zijn lichaam opgegraven en naar Italië gestuurd voor een autopsie daaruit blijkt dat hij vermoord was.
Er wordt nog steeds goud gedolven aan de Steese Highway, zeker nu is het weer interessant met de hoge goudprijs, bezoek wordt niet op prijs gesteld,de tailings van het dreggen, hopen grond en grind, zien we achter de bomen liggen een dreg stak boven de bomen uit alleen is deze niet meer in gebruik.
Chantanika Gold Camp was gesloten en staat te koop, alleen de Lodge was open, maar daar hadden we geen interesse in.
Ik vraag Rob ergens te stoppen heb hoge nood en geen restarea in de buurt, op de parkeerplaats staat een eenzame Cowboy Boot, en dan gaat de fantasie werken, waarom staat die daar en wat is er gebeurd, zou er nog een voet in zitten, ik heb trouwens niet gekeken of er nog een voet in zat geeft zoveel gedoe voor een zondag ochtend, iemand anders mag er in kijken of meenemen om een plantje in te zetten of zo.
Zou ook voor iemand kunnen zijn die een linkervoet mist en als het dan ook nog de goede maat is, zou dat een koopje zijn.
Onze volgende stop is de Davison Ditch dit is een pijpleiding die in 1920 is gebouwd om water te vervoeren voor het goudwinningsdredgen, tegenwoordig wordt het gebruikt als shooting target en lijkt het wel een vergiet.
Verder op zien we een bordje River acces, via Cripple Creek Canpground zou dat misschien kunnen, hoopten we.|
Op het eind nog geen rivier maar wel een smal weggetje tussen de bomen door om al lopend met je kano op je nek naar het water te gaan.
We rijden door totdat het asfalt ophoud en draaien dan terug, het is nog steeds mooi weer en de zon schijnt wat de kleuren op de bergen goed doet uitkomen.
De stroom van de Bella Creek is helemaal omgelegd door alle Beaverdammetjes die er gebouwd zijn.

Op 2 palen van de elektriciteit zien we een Ospreynest, nu gaat hier het verhaal dat Bald Eagle aan dat nest begonnen is en dat de Osprey dat overgenomen heeft een soort van kraken dus.
Op een viewpoint lunchen we even en gaan dan door naar Fairbanks voor de laatste boodschappen bij de Walmart, gisteren een lijstje gemaakt met wat we nog nodig hebben tot het eind van de vakantie, zodat we zo min mogelijk naar de dure winkels moeten.
Er moet ook nog getankt worden dat is hier goed aan de prijs $5,59 voor een gallon diesel, ook willen we nog een gasfles laten vullen voor de zekerheid, bang dat we zonder komen te zitten, dat kon dan weer niet bij deze pomp in het weekend, wel bijeen andere pomp werd ons verteld, deze lag toch op de weg naar de camping dan daar maar laten vullen.
Omdat het nog mooi weer was de boel lekker laten luchten we hadden nog wat was die niet droog uit de machine kwam en na al die regen van de laatste weken wordt het er ook binnen niet beter op.

19 september
Fairbanks – Tok

booked.net

Om 7.45 hr sta ik op, zoals iedere morgen open ik meteen WhattsApp, geen berichten van het thuisfront, nu is geen bericht vaak goed bericht, maar ik wil toch weten hoe het gaat en App mijn zus, er was zondag gezegd dat onze Ma niet meer naar haar huis terug kon en er een verpleeghuis gezocht werd,  ze staan samen ingeschreven en willen ook samen blijven, hopelijk kunnen ze iets doen zodat ze niet uit elkaar hoeven.
Rond 9.00hr rijden we de camping af, draaien de Elliot Highway op richting Dalton Highway die mogen we niet rijden van de camperverhuurder, maar je mag er wel heen, maar geen wiel op de Dalton Highway zetten, er zit een trekkingssysteem in de auto en die geeft onmiddellijk een Google alert naar de verhuurder dat we op een verboden weg zitten en meteen krijgen we dan een mail dat we daar onmiddellijk moeten vertrekken, hebben hier al kennis mee gemaakt.
De Elliot Higway is in het eerste stuk goed te doen, daarna wordt het hobbelen en stuiteren alle kanten op en dat 73 mijl, ik werd er gewoon wagenziek van, na een goed 20 mijl draaien we terug.
Toch wonen er mensen aan deze weg, bij Haystick Drive zagen we hele rijen met brievenbussen.
We zagen nog een Ospraynest op een elektriciteitspaal, dit zo best door mensen gemaakt kunnen zijn om de vogel uit te nodigen om daar het nest verder te bouwen en eieren te leggen.
Als we weer in Fairbanks zijn gaan we nog even naar de Walmart voor de boodschappen die ze gisteren niet hadden, alleen het water was aangevuld, aardbeien waren er niet.
We rijden door naar North Pole om een bezoek te brengen aan Santa House, Santa was niet aanwezig en dat klopte ook wel, wij zagen hem toiletten en douches poetsen op de camping en later boodschappen doen bij de Walmart, die man heeft gewoon meerdere jobs om alles te kunnen bekostigen.
De ornamenten zijn niet te betalen, je barst in huilen uit als je er daar een van breekt, we hebben trouwens ornamenten genoeg thuis, kunnen 3 kerstbomen vullen, we hebben wel de laatste kaarten verstuurd voor de thuisblijvers als het goed is krijgen die een officieel stempel van de North Pole, een vroeg kerstkaart zullen we maar denken.
Als daarna net de weg weer op willen draaien begint mijn fantasie weer overuren te maken over een paar schoenen die in de berm liggen, hoe, wat en waarom liggen die daar, waarschijnlijk op het dak van een auto gestaan en er daar afgevallen, maar dat is zo makkelijk gedacht.
Onze volgende stop is de Knotty shop in Salcha deze ligt ook aan de Richardson Highway, 4 jaar geleden zijn we er ook geweest, er staat een grote collectie opgezette dieren, geweren en souvenirs.
Leuk om te bezoeken op het voorterrein staan dieren gemaakt van Knotty’s.
Een Knotty is een bolvormige uitstulping aan meestal berkenbomen, de uitstulping kan ontstaan door een infectie of beschadiging.
Verder op de Richardson Hihgway komt de Tanana River in zicht, vaak zie je er op viewpoint niks van of je moet moeilijk doen tussen de struiken door, ooit zijn de viewpoint aangelegd met inderdaad goed zicht op een rivier, een dal of overzicht, alleen zijn ze in de loop der jaren vergeten de bomen en struiken te snoeien.
We nemen de afslag naar het Harding Lake komen we uit op een boat launch, alleen even een foto genomen,hebben geen boat te lauchen.
Onze lunch gebruiken we op een rest facility aan het Birch Lake.
We maken nog verschillende stops langs de Tanana River waar de eilandjes goudgeel zien van de herfstkleuren.
Bij Big Delta zien we olie Pipeline die via een hangbrug de Tanana River overgaat.
We maken daar nog even een stop om daarna door te rijden naar Tok, de zon schijnt heerlijk en we zien nog even een 19°C op de display in de auto verschijnen.
In Tok reserveren we eerst de camping en gaan dan bij de buren tanken en de auto en camper af te spuiten.
Na het eten vullen we de ArriveCanApp die we morgen nodig hebben als we voor een paar dagen Canada terug in gaan, deze keer was het een makkie alle gegevens stonden er nog in.

20 september
Tok – Haines Junction

booked.net

Weer rond 8.00hr wakker, het eerste wat ik doe is de hotspot aanzetten om te kijken of er appjes van mijn zus zijn, geen bericht betekent een beetje goed bericht in ieder geval geen veranderingen.
Het is 9.10hr als we van de camping weg rijden, onze eerste stop maken we na de brug over de Tanana deze is 2010 vernieuwd en de oude brug afgebroken en gerecycled, om een zo klein mogelijke voetstap achter te laten.
We rijden over de Alaska Highway, we gaan naar Canada om via Haines Junction Alaska weer in te gaan, maar niet vandaag.
We komen weer in Roadwork terecht en moeten achter een Pilotcar rijden tot voorbij het werk, de gisteren afgespoten auto wordt er niet schoner op.
We volgen voor een deel de Tanana River die gevormd wordt door de Chrisano River en de Nabesna River en zien de besneeuwde bergen van de Alaska Range.
De Alaska Highway, is op sommige stukken heel erg slecht, grote gaten in de weg en veel verzakkingen, de verzakkingen komen door het ontdooien van de Permafrost er wordt volop onderzoek gedaan om dit tegen te gaan.
Het Tetlin National Wildlife Refuge was al gesloten, alleen een stop gemaakt voor wat foto’s.
We zien een bord dat er op wild gecontroleerd wordt, je mag geen geschoten wild uit Alaska invoeren in Canada.
Dan komen we in Yukon en gaat de klok een uur vooruit, we nemen een foto van het Yukon bord, in de ijzige kou, toch beter opletten en meteen een jas aan doen.
Het uur gaan we zelf niet vooruit we blijven gewoon in de Alaska tijd, morgen zijn we weer in Alaska.
We moesten gisteren bij het invullen van de ArivveCan app een tijd opgeven wanneer we dachten bij de grensovergang bij Bear Creek zouden zijn, we hebben maar 13.30hr ingevuld dat was goed gegokt we waren er 1 minuut te vroeg.
Voor ons stonden een paar campers en een auto, al met al duurde het nog een 20 minuten voor wij aan de beurt waren, al het papier werk was op orde, we hebben geen drugs, wapens of drank bij ons.
Terwijl we in de wachtrij staan begint het te spetteren, het stelde allemaal niet zo heel veel voor, maar toch weer regen vandaag.
Dan begint de lange reis naar Haines Juction, ook hier is de weg op sommige stukken zeer slecht en de aangegeven snelheid is niet te doen, als je niet oppast word je gelanceerd.
De temperatuur gaat langzaam van 6°C naar 18°C bij een uitkijkpunt over de Kluane River laten we ons dan ook heerlijk opwarmen.
Dan maken we nog een stop bij het Kluane Lake, de wind neemt toe en dat is ook te zien aan de de witte golven en de temperatuur die gaat in rap tempo naar beneden.
Het was 18.30hr Canada tijd toen we Haines Junction binnen reden, eerst naar een benzinepomp, de auto geeft al heel de dag aan dat het DEF nodig had, wat het en wat het is weten we niet, dan maar gaan vragen, het blijkt een vloeistof te zijn die de vervuiling door een dieselmotor vermindert.
De man bij de pomp verkocht het wel maar wist er ook niet zoveel van, hoeveel van de spul je nodig had kon hij niet vertellen.
Er stond een man diesel te tanken en hij dacht dat die meneer het wel zou weten, toevallig komt deze meneer de winkel binnen en hij wist ons te vertellen dat er veel in kon, hij komt ook nog even kijken of we het goed vul gat hebben voor dat spul, met 1 gallon komen we in ieder geval in Whitehorse.
De camping die bij de benzinepomp hoorde zag er niet uit, naast de weg en open en bloot, op naar de volgende die blijkt niet meer in gebruik of al gesloten er hing een brief op de deur waar er wel een camping was, wij daar heen, ook 3x niks achter een hotel een paar plaatsen.
Dan maar boondocken we vinden een plek maar wilden toch liever wat verder weg staan en niet op het zicht van de weg,
Ik open de Ioverlander app en zie plaatsen bij de Quill Creek daar naar toe gereden, we zien vanaf de weg al 2 campers staan in de rivier bedding, we rijden een stukje door en vinden een pracht plek tegen aan de bosrand.

21 september
Haines Junction – Haines

booked.net
Gisteren waaide het flink vannacht stormde het, de camper ging op sommige momenten flink heen en weer en het klepje van de wasemkap klepperde goed.
Toch staan we pas om 8.20hr op, Alaska tijd de Canadese tijd doen we even niet aan.
App met mijn zus, maar er is niks verandert, het enige is dat er een tussenhuis gezocht moet worden, hopelijk in de buurt.
Het is 9.15hr als we de Haines Higway op draaien, richting Haines, ondertussen zoeken we een restarea met toilet, er komt van alles voorbij maar alles zonder toilet, dan maar de Dezadeash camping op gegaan daar waren in ieder geval toiletten.
We gaan in de loop van de dag weer de grens over naar Alaska en moeten de Covid verklaring voor Amerika nog invullen, daar hebben ze de vorige keer ook niet om gevraagd maar je zal zien dat ze dit deze keer wel doen, dus vullen we die nog even in.
De Haines Hwy rijdt een stuk relaxter als de Alaska Hwy, al waait het nu flink, als we uitstappen is het oppassen geblazen anders waait het portier uit je handen .
We zien vrijwel tegelijkertijd een Grizzly Bear in de berm lopen, het is niet druk dus kunnen we op het gemak even links rijden, de beer vond ons maar niks en stak de weg over om aan de andere kant in de bosjes te verdwijnen.
Beaver zijn hier ook druk aan het bouwen, sommige burchten zijn echt gigantische bouwwerken.
We zien dat de bergen vol met rendiermos, een soort korstmos, wat de Kariboes ook door een laag sneeuw ruiken, ze graven met hun hoeven de sneeuw weg om te kunnen eten.
Het schijnt ook heel voedzaam te zijn Kariboes zijn de enige dieren die geen gewicht verliezen in de winter.
De Summit van de Haines HWY is 1070 meter, het waaide daar nog steeds flink.
We rijden het Three Guardsman Lake voorbij terwijl het begint te miezeren, al heel de morgen wisselen grijze en zwarte wolken zich af met blauwe lucht en witte wolken, eens moest het gaan regenen.
Om 12.25hr rijden we Alaska weer in, ook deze keer is er niet om de Covid verklaring gevraagd, er werden zelfs geen mondkapjes gedragen.
Er werd gevraagd of we Canadese etenswaren bij ons hadden of hout wat we in het bos opgeraapt hadden, nee niets van dat alles en we konden weer verder.
Heel de afdaling deden we in de regen, op een viewpoint aan de Klehini River spotten we een Bald Eagle, even later spotten we er heel veel niet te tellen.
We beginnen in omgekeerde volgorde aan de rit langs het Chilkat Eagle Preserve, dus op het eind naar het begin toe we nemen een kijkje bij een meertje over de Porcupine Bridge, daar was niks te zien als helder water.
Op heel het stuk van de Eagle Preserve zien we nog een paar Eagles, het grootste gedeelte zit net voor het Preserve of achter als je van de andere kant komt.
Dan krijgen we ook nog een rit van 8 mile achter een Pilotcar, in verband met wegwerkzaamheden daar.
En dan zijn we in Haines, we rijden eerst naar de camping en reserveren voor 3 nachten de 4de nacht willen we boondocken, plekje is al uitgezocht.
We rijden naar de Chikloot River, het stikt daar van de Bald Eagles oude en jonge Eagles die nog niet de witte kop hebben, waar je ook kijkt je ziet er altijd meerdere, zelf een ruzie tussen een Bald Eagle en een Raven wordt in de lucht uitgevochten.
We rijden door tot het Chikloot meer,daar was niks te beleven en keren om, langzaam rijdend en hopen op beren.
Dan ziet Rob een Back Bear, oh het zijn er twee, die aan de andere kant van de rivier aan het spelen waren.
We staan daar even te kijken met nog wat andere mensen en dan zegt er een meneer look behind you, loopt er een Grizzly Bear met twee Cubs achter Rob langs, even later zien we ze in de rivier vis vangen, zijn daar een hele poos blijven hangen.
We vonden het toen wel genoeg voor een dag, en gaan naar de camping,maar eerst naar de IGA voor margarine en aardbeien, blijken die hier nog een stuk goedkoper te zijn dan bij de Walmart.
Vergeten we nog wat voor bij de koffie, morgen maar weer even langs de IGA

 

button2 button3