Week 4. 21 juni – 27 juni

Week 4
21 juni
Banff

dag 22

Oepsie vanmorgen wat later uit bed, wij hebben een radiografische wekker lekker makkelijk stelt zelf de tijd in waar je ook bent.
Vannacht was hij de kluts kwijt en heeft zichzelf terug gezet naar de tijd van Britisch Columbia het gevolg is dat we ipv 7.00hr wakker werden was het 8.00hr.
Ik ben nog in de veronderstelling dat het 7.00hr is en zet de kachel aan, het is 9.7graden in de camper, en kruip lekker weer terug onder mijn dekbed.
Als de temperatuur wat aangenamer is ga ik er uit zet thee, met een ketel water op het gas, want we hebben geen elektra en de generator mag pas vanaf 7.00hr aan.
Ondertussen komt ook Rob uit bed en die zegt: hè is het al 8.00hr, ben toen toch maar in de versnelling gegaan, we ontbijten snel en gaan om 8.40hr de camping af, het was misschien wel ons geluk dat we wat later waren dan normaal.
We maken een stop bij WaterFowl Lake en gaan dan de Bowpas over deze ligt op 2067 meter, we zien verse sneeuw op de berg liggen, ik had wel de regen op het dak van de camper horen tikken en we waren een stuk geklommen.
We zien even later ook sneeuw op de takken en tussen de bomen liggen.

SAM_2034Als we de trail naar het Peyto Lake maken is het volop aan het dooien op sommige plekken moeten we nog door de smurrie van gesmolten sneeuw lopen.
Bow Summit is het begin van de trail ligt op 2085 meter en het viewpoint ligt op 2115 meter, de trail is niet eens zo lang maar wel steil.
Voor bussen is er een aparte parkeerplaats aangelegd en van af daar is het veel makkelijker en korter om bij het viewpoint te komen.
Blijkbaar was er net een bus Aziaten gelost en die stonden zoals gewoonlijk weer gruwelijk in de weg en ze blijven ook nog staan als ik een foto wil maken, ik me er dan ook maar tussen geperst om een foto zonder mensen te kunnen maken.

SAM_2030Na 35 minuten zijn we bijna onderkoeld terug bij de camper, door het dooien van de sneeuw kregen we regelmatig en ijskoude druppel in de nek.
Nog geen kwartier zien we een heuse bearjam, ook wij aan de kant en zie iets bruins in het veld, ik zeg nog: oh dat is Elk wat daar ligt.
Gelukkig heeft Rob betere ogen en die zegt om de ….niet, dat is een Grizzly, dat is dan camera pakken en de camper uit voor een goede foto.
De beer bleek erg lui te zijn die bleef maar in het gras liggen stond even op draaide zich om en ging weer liggen.
We hadden dus alle tijd om uit gebreid te staan fotograferen.

SAM_2048Na een kwartier gaan we weer verder, de beer lijkt niet van plan nog op te staan, als we bij Bow glacier, zien we dat daar een enorm pak sneeuw tussen de bergtoppen ligt.

SAM_2057Bij Bow Lake is het enorm druk weer met twee bussen Aziaten, het laat al raden wat er weer gebeurde.
Het is goed dat zij meer parken per dag moeten doen en een beperkte tijd hebben om foto’s te maken het is dan een kwestie van wachten tot ze weg zijn.

SAM_2062Als we bij de Crowfoot glacier staan zien we, ook weer een bus met ….., die niet de glacier fotograferen, de lenzen zijn allemaal naar de grond gericht.
Ik in snel tempo er heen, bleek er een Black Bear te lopen, de meeste mensen maken elkaar er op attent als er een beer te zien is, zij niet.

SAM_2065Er stonden een paar mensen op een ander punt ook te fotograferen, deze zagen ook een Black Bear en dat was niet dezelfde waar wij ook stonden, bleken er twee beren te lopen.
Een leuk foto moment als je ze beiden tegelijk voor de lens hebt, helaas schrokken ze even later van iets en verdwenen in rap tempo het bos in.

SAM_2070 SAM_2078Doordat ik hardop shit zei kwamen we in gesprek met Nederlanders die gisteren aan gekomen waren en dus al heel snel hun eerste 2 beren spotte, zij gingen o.a. richting Yellowstone om daar te gaan vissen.
De meren en rivieren en kreekjes zijn turquoise van kleur wat een schitterend zicht is, ook het Hector Lake, deze heet zelfs nog mooie reflecties.

SAM_2083Het Herbert Lake is daar en tegen weer groen van kleur.

SAM_2084Om 12.35 rijden we Banff National Park uit, we gaan naar Golden voor een overnachting op een private camping, daar hebben we telefoon bereik en internet, een hele week zonder contact met de buiten wereld te kunnen maken leverde me een paniek aanval op.
Dit komt waarschijnlijk doordat ik net ziek was geweest en de ziekenhuisopname van afgelopen maart speelde ook nog wel een rol, hierin.
Als we Banff Np uit gaan rijden we Yoho National Park binnen, de highway 1 gaat door het park.
Yoho NP ligt in British Columbia en we gaan eigenlijk weer een uur terug in de tijd, omdat het maar voor een dag is doen we daar niet in mee.
Vlak voor Fields zien we een bord met iets over Spiraltunnels, geen idee wat dat zou moeten zijn.
We rijden de parking op en gaan onze nieuwsgierigheid bevredigen, het blijken dus tunnels te zijn, in de berg, voor de trein.
Rond 12.00hr komt er een goederen trein en deze rijdt de onderste tunnel in, 2 minuten later komt de locomotief uit de bovenste tunnel, terwijl de wagons nog steeds in de onderste tunnel verdwijnen, na 7 minuten verdween de laatste locomotief in de onderste tunnel.

SAM_2089 SAM_2093Toen British Columbia in 1871 toe trad tot de Confederatie was een van de eisen dat de provincie toegankelijk gemaakt werd voor de rest van het land.
Er werd gekozen voor een spoorlijn over de Kicking Horse pass, de reden hiervan was de nabijheid van de Amerikaanse grens en de kortere afstand tot de Pacific Coast.
De afdaling was erg stijl deze had een dalingspercentage van 4.5%, de eerste trein sloeg op hol en ontspoorde, er vonden drie mensen de dood.
Er werden toen drie aftakkingen (ramps) gemaakt om een op hol geslagen trein te kunnen afremmen.
Ook berg op waren er problemen er waren extra locs nodig om een trein de berg op te duwen.
Om een meer geleidelijke afdaling te verkrijgen werden de Spiral Tunnels gemaakt, dit is een Zwitserse uitvinding, de Spiral Tunnels werden in 1909 voltooid en zijn een waar staaltje van techniek.
In oostelijke richting klimt een trein een heuvel op, gaat door twee korte rechte tunnels Mt. Stephen op, onder de Trans-Canada Highway door, over de Kicking Horse River en de Tweede Spiral Tunnel in Mt. Ogden in.
Hij gaat links de 891 meter lange spiraaltunnel in en komt er 15-meter hoger uit.
De trein gaat vervolgens terug over de Kicking Horse River, voor de tweede keer onder de snelweg door en gaat rechts de 991 meter lange tunnel in Cathedral Mountain in, hierin klimt de trein 17 meter.
Vervolgens gaat de trein
verder naar de top van de Kicking Horse Pass.
We rijden door naar Golden en bezoeken het visitorcentre voor informatie over camping, de jongeman die ons hielp wees er een paar aan ook de voor en nadelen benoemde hij.
Er was er een waar het spoor vlak langs liep en eentje aan de rand van het plaatsje.
Nou liever geen spoorlijn en we gaan opzoek naar de andere dat bleek, zo te zien, een oude KOA camping te zijn.
Het is zondag en dan blijkt de office niet open te zijn, we kunnen een plek uitkiezen en morgenochtend gaan betalen.
Dat is niet zo’n groot probleem, we hadden alleen geen wifi code en dat wilde ik graag, het werd dan toch de andere met de spoorlijn, hopende dat er niet heel de nacht treinen rijden.
Voor we naar de camping gingen, moesten we nog een paar boodschappen doen, dat hebben we gedaan bij de Golden IGA, dat is gewoon de Appie dacht ik, je kon er zelfs airmiles sparen alleen niet op de Nederlandse kaart.

SAM_2111Het is schitterend weer en de korte broek gaat aan en de we zitten nog een poos lekker buiten, eigenlijk tot na de koffie.

22 juni

dag 23Het is weer gebeurd, de wekker leidde zijn eigen leven weer en maakte ons een uur later wakker dan gepland.
Dit geeft wel aan dat we geen last van de trein gehad hebben, de eerste hoorde ik om 7.45hr, terwijl ik dat dat het 6.45hr was.
Als alle karweien zijn gedaan rijden we om 8.55hr van de camping weg.
We gaan de Kicking Horse pass over om af te slaan naar Natural Bridge, een natuurlijke brug over de Kicking Horse river.
We waren hier niet alleen er kwamen net twee bussen aan, we hebben een tandje bijgezet om nog fatsoenlijk te kunnen fotograferen, voor er weer allerlei mensen in beeld gaan staan.

SAM_2116 SAM_2119Hierna  beginnen we met volle moed aan de hike naar de Hamilton falls, het zou een heen en weertje zijn van een half uur, hoogte verschil nauwelijks, en een lengte 1.6 kilometer.
Als we aan de hike beginnen worden we al meteen het bos in gestuurd en omhoog en het bleef maar omhoog gaan, er zat geen vlak stukje in.
Op het bord, wat we tegen kwamen stond dat het 0.7 kilometer was naar de falls en dat ook weer terug, samen opgeteld toch iets langer dan 0.5 kilometer wat op het bord stond.
Aan verschillende bomen was een papier vast gemaakt over een snowshoe trail naar de falls en daar werd op vermeld dat het constant omhoog ging.
We zijn op een gegeven moment terug gedraaid, voor een kleine trail vroeg in de ochtend hadden we geen druppel water meegenomen, niet slim.
We nemen nog een kijkje bij het Emerald lake voor we terug rijden naar de highway.

SAM_2125Als we in roadwork terecht komen en naar de andere rij baan geleid worden zien we het bord naar de Yoho Valley road over het hoofd.
Als we een mogelijkheid zien om te keren doen we dat dan ook, het mocht officieel niet, wij weten dit niet want wij zijn toeristen, toch.
We zien de afslag nu wel en slaan af, als eerst viewpoint zien we weer de Spiraltunnel, het is dat we weten naar wat we moeten zoeken, anders hadden we ze nooit gevonden, denk dat veel mensen ze dan ook niet vinden.

SAM_2134Onze volgende stop is bij de samenkomst van de Yoho river en de Kicking Horse river, de Yoho river is wit van kleur door al het silt (soort poeder/stof) wat het meevoert van de glacier.

SAM_2139De Kicking Horse River heeft dit stof al verloren in verschillende meertjes en creekjes en is turquoise van kleur.
Dan volgt er een tricky stukje in plaats van S bochten krijgen we Z bochten, het zijn er maar twee, deze bochten zijn niet te halen in een keer als je met een beetje camper bent, zeker als er dan ook nog een camper van bovenaf komt en deze te weinig ruimte geeft vergt het een paar keer steken voor je verder kan.
De mogiduckway in Utah, is er niks bij, al neemt mijn chauffeur deze ook zonder problemen.

Yoho2 Yoho3Onderweg zien we nog twee schitterende watervallen tegen, de ene heeft geen naam de andere is de Takakkaw falls.
Deze gaan we van wat dichterbij bekijken, de trail is niet zo lang, we denken in totaal een kilometer, het was grotendeels geasfalteerd en vlak.
Wij zijn nog een heuveltje opgegaan waar twee Adirondackstoelen stonden, om daar zittend van het uitzicht en de zon te genieten.

SAM_2157 SAM_2159Bij de waterval worden we getrakteerd op een fijne mistnevel van water, het is dan opletten dat de camera droog blijft.
Het hoogste punt is 302 meter (991 voet) , waardoor het de 45e hoogste waterval in het oosten van British Columbia is.
De vrije val begint pas op 254 meter, de waterval ontstaat bij de Daly glacier wat weer een onderdeel is van Waputik Icefield.
We moeten deze weg ook weer terug nemen en krijgen weer de Z bochten te nemen, met wat samenwerking van andere weggebruikers was dit goed te doen.
We snappen nu ook het bord dat trailers niet toegestaan zijn, dat zou nooit goed gaan.
We draaien de highway weer op en verlaten British Columbia en rijden Alberta weer binnen, we gaan naar Lake Louise, dit is een onderdeel van Banff NP.
Hier willen we in ieder geval tanken, de benzine is hier 10 cent goedkoper dan in de buurstaat British Columbia, scheelt toch aardig wat op 133 liter.
De camping is dichtbij en daar gaan we eerst heen voor $32.30 mogen we een nacht op plaats 104 blijven staan en hebben we alleen electra.
Er wordt ons dringend verzocht de site netjes te houden en geen etenswaar buiten te laten, er zijn een boel beren in dit gebied, nou kom maar op zou ik zeggen.
Ondertussen is het al lang weer lunchtijd geweest en eten we gauw de boterhammen voor we het park verder ingaan.
Voor we naar Moraine Lake gaan rijden we even het plaatsje in om nog wat kaarten op de bus te doen, onder andere voor onze kleinzoon die volgende week alweer 6 jaar wordt.
Ook doen we de plaatselijke supermarkt nog even aan, daar schrokken we van de prijzen, gelukkig hebben we alles voldoende bij ons, maar om nu aardbeien van $ 7.00 te eten gaat ons toch wel een beetje te ver.SAM_2171We beginnen aan de weg naar Moraine Lake, voor we daar aankomen zien we van ver al een heleboel auto’s in de berm staan, oei het is er blijkbaar loei druk.
Als we het parkeerterrein opgaan zien we dat het verboden is campers op autoplaatsen te zetten, er is een apart gedeelte voor campers, maar daar mogen dan weer wel personenauto’s staan, beetje vreemd.
Ze hebben voor ons een plaatsje vrij gehouden en daar parkeren we dan ook ons slagschip.
We zien dat het pad geasfalteerd is en besluiten op de slippers te gaan en nemen ook de hikesticks niet mee, wat niet zo slim zou blijken te zijn.
Voor het viewpoint moeten we een kleine 50 meter omhoog lopen wel via trappen, maar ook daar is de hikestick een extra ondersteuning.
We nemen alle trappen en krijgen een schitterend uitzicht op het meer en de besneeuwde bergen, Rob vind er nog wat kleine rotsplantjes om te fotograferen.

SAM_2188Er zijn verschillende mensen die het niet zagen zitten om de trappen naar beneden te nemen of ze waren levensmoe, deze gingen via de rotsen naar beneden, wij gaan netjes via de trappen.
Beneden zien we nog een rots met de afdruk van de golven van de zee, die hier ooit is geweest.

SAM_2189 SAM_2190Dan is er nog een meer wat we willen bezoeken, dat is het meer waarnaar de plaats is genoemd, of andersom, Lake Louise genaamd.
Volgens wikipediea is het vernoemd naar  Prinses Louise Carolina Alberta van Saksen Coburg en Gotha (1848-1939), zij was het zesde kind van Queen Victoria en Prince Albert.
Ook hier vrezen we weer een enorme drukte, het valt nog mee we kunnen parkeren, deze wandeling is op slippers te doen, we moeten een klein stukje door het bos en komen dan bij de kanoverhuur uit.
We lopen langs het meer wat grotendeels over een houten plankier gaat en later over gewoon asfalt.
Het meer is 70 meter diep en erg koud, geen water om in te zwemmen.
In de winter kan er tot een meter ijs op liggen, er wordt daar dan ook volop geschaatst.
Het meer wordt gevoed door de Plane of Six Glaciers, die we mooi kunnen zien liggen.

SAM_2197Er staat een gigantische hotel met shops en restaurants, het Fairmont Chateau Lake Louise, de naam en de ligging doet al vermoeden dat de kamerprijzen niet mis zullen zijn.($ 600-800 per nacht)
Als wij later de parking afrijden rijdt er voor ons net een limousine weg en slaat de weg naar het Moraine Lake in, het is dus zaak om je ook in stijl te laten vervoeren als je in het chateau verblijft.
Op de parkings zagen we regelmatig een mooi vogeltje, lang snavel vreet alles wat het vind tot piepschuim toe, dit vogeltje heet Clarck’s Nutcracer.

SAM_2199Een erg nuttig diertje, door zijn lange snavel kan het goed de zaden uit een dennenappel halen, die hij weer verstopt als wintervoorraad, vervolgens vergeet hij waar ze verstop waren en daar kunnen de zaden dan weer ontkiemen en zo uit groeien tot bomen.
Terug op de camping zitten we nog een poosje buiten, ik doe zelfs mijn korte broek nog even aan, als de zon eenmaal achter een grote wolk verdwijnt is het meteen ook een stuk frisser en gaan we naar binnen.
Rond 22.00hr lopen we naar de douche wat nog een heel stukje lopen is, onderweg zie ik berenshit, ze lopen dus echt wel over de camping, we zijn nog niet zulke shit lezers dat we kunnen zien of het verse oude of oudere poep was, het was er trouwens ook al te donker voor.
Uit voorzorg alvast de fleece dekentjes op bed gelegd, afgelopen nacht werden we beiden wakker van de kou.

23 juni

dag 24

De temperatuur was weer flink gedaald vanmorgen, het was net 10 graden in de camper toen we opstonden, de kachel werd dan ook snel aangedaan voor een wat comfortabelere temperatuur..
Het was precies 8.00hr als we van de camping weg reden, ondanks dat er verteld werd dat er veel beren in de area moesten zitten hebben wij er geen gezien.
Vandaag rijden we naar Banff, niet over de highway maar een binnendoor weggetje, hopend dat we nog wat wildlife kunnen spotten.
Onderweg maken we nog verschillende stop naar meertjes en of kreekjes, wild life slaapt blijkbaar allemaal nog.

SAM_2209 SAM_2211 SAM_2216Als we stoppen bij een meadow wordt ons gevraagd of we al wildlife hebben gespot, de meneer vertelde ons dat hij een Elk bull had gezien aan het begin van de weg.

SAM_2218Zij kwamen van de andere kant, dat zou dan voor ons aan het eind moeten zijn, hopende dat hij er nog ligt gaan we verder.
Als we het eindpunt naderen zien we een jam staan en inderdaad de Elk bull ligt er nog steeds.

SAM_2222Ondertussen staat er ook een touringcar, de passagiers krijgen ook gelegenheid om te fotograferen, maar dan wel door de gekleurde ramen, of dat goede foto’s worden?
Wij gaan verder en stoppen bij een een viewpoint waar de Bow river en de Brewster creek samen komen een echt swap gebied daar en jammer genoeg geen wildlife.

SAM_2224 SAM_2225We gaan de highway 1 op en zien beneden ons de Vermilion Lakes liggen, met daarlangs ook een weg.
We besluiten eerst naar de camping te rijden en een plek vast te leggen, het is niet zo druk als in het weekend, we verwachten dan ook geen problemen.
Als we op de camping zijn zoek ik op garmin of er ook een McDonald’s in de buurt is, kunnen we toch even de mail checken en de verslagen online zetten.
Deze bleek wel in het stadje te zitten en parkeren was daar niet mogelijk, we gaan een plek zoeken, maar veel parkeerterreinen zijn verboden voor RV’s, we zagen een blok boven Banff Avenue dat er langs de stoep geparkeerd mocht worden, maar niet langer dan 2 uur.
We parkeren en pakken de spullen en gaan via een parkeerterrein en door een passage, korte route, naar de McDonald’s, het duurt een eeuwigheid voor ik verbinding heb en internet op kan.
Als ik dan eindelijk verbinding heb zet ik de verslagen online en probeer er nog foto’s bij te plaatsen, dit duurde zolang dat ik het maar opgegeven heb.
We kijken nog even op de mail en facebook en houden het voor gezien en gaan terug naar de camper.
We gaan de Vermilion Lake Drive rijden, deze is niet zo lang en daar zijn we dan ook snel klaar mee, wildlife valt er niet te spotten.

SAM_2233Garmin krijgt de opdracht om Minnewanka Lake te zoeken, dat werd niet herkent, gelukkig kunnen we nog steeds borden lezen en vinden zo de weg ook wel.
Als we afslaan naar Minniwanka Lake worden we gecontroleerd op het hebben van een parkpas, dit was geen officiële kiosk, maar gewoon iemand die aan de kant van de weg stond, met een stopbord.
Er worden dus steekproefgewijs controles uitgevoerd.
Als we bij het Minniwanka Lake aankomen staan er 4 Bighorn sheeps op de weg, deze worden uiteraard weer vast gelegd op foto.
Als we de dam langs het meer over gaan lopen ze voor ons uit.

SAM_2246 SAM_2248Bij Two Jack Lake zien we een schitterende plek om te lunchen, beneden aan het water, we hebben tijd zat en eieren teveel en bak ik eitjes voor op de boterham.
Na de lunch maken we nog een kleine wandeling en vermaken ons met het fotograferen van Columbian ground squirrel, we kennen deze diertjes van de Catalina SP in Tucson, we blijven ze vermakelijk vinden.

SAM_2260SAM_2252SAM_2265Er was ook een bruiloft aan de gang, jammer dat er ineens een wind opstak en de partytent de lucht in deed gaan, deze werd snel afgebroken en hierna arriveerde de bruid pas.
We gaan verder naar Johnson Lake, daar werd in gezwommen, het was net als bij ons als je er eenmaal in bent was het lekker.
We lopen nog een klein stukje langs het meer, voor we terug rijden, dit was het verste punt verder konden we niet.

SAM_2272

SAM_2273Als we bij de dam komen zien we al van verre een grote groep Bighoorn sheeps lopen.
We parkeren in de berm en gaan gewapend met camera verder, er lopen nu 20 volwassen sheeps en 4 kleintjes.
Van de volwassen weten we zeker dat er 2 rammen tussen zaten, misschien meer maar dan waren het jonge rammen.

SAM_2281 SAM_2288SAM_2297De Bighorn sheeps zijn op zoek naar mineralen die ze in de winter tekort komen, ze likken dit dan van de stenen.
Deze stenen waren blijkbaar in de berm aanvulling gebruikt, ze krauwden het losse grind en stof weg en waren heerlijk aan het smakken, ze doen het met veel geluid.
De lammetjes doen hier nog niet aan mee, zij krijgen deze mineralen waarschijnlijk via de moedermelk.
Een Bighorn sheep had er erge dorst van gekregen en ging naar beneden om uit het meer te drinken.

SAM_2285We hebben er een hele tijd kunnen fotograferen en konden ook tussen de sheeps doorlopen, heel apart.
Dan nemen we nog de afslag naar de Cascade Ponds dit is een picknick area waar ook een trail begon, er was geen verdere informatie en zijn er dan ook niet aan begonnen.
We hadden al gezien dat het weer dor het bos ging en we hebben het zachtjes aan wel gehad met het bos, te opgesloten en benauwend.
Het was nog redelijk vroeg en we besluiten naar de Upper Hotspring te gaan, we rijden Banff weer door, wat een heel leuk kneuterig plaatsje is, veel leuker dan Whistler en Jasper.
Als we bij de Hot Spring komen, zien we dat die bijna droog staat er komt nog een lullig pis straaltje uit.

SAM_2303Om een camper te kunnen parkeren in Banff moet je zo’n beetje de stad uit zijn, daar zijn speciale RV parkings, zagen we nu.
We zoeken de camping op om nog een poosje van de zon te kunnen genieten.
Later in de middag betrekt de lucht en spettert het even.
En weer horen we hier de trein het lijkt wel of we achtervolgt worden of achtervolgen wij de trein.
Afgelopen nacht was de spoorlijn ook dicht bij, rond 2.00hr heb ik nog een trein gehoord, de eerste hoorde ik rond 7.45hr.
Benieuwd hoe laat hier de laatste en de eerste trein gaat.

24 juni
Drumheller

dag 25

Het begint afgezaagd te worden, weer liet de wekker ons in de steek en deed zijn eigen ding, ons een uur later wakker worden.
Ook de treinen deden niet hun werk, ik had er vannacht nog een gehoord rond een uur of twee en daarna niet meer, de eerste ging rond 8.00hr.
Het is 8.30hr als we weg rijden,het zou vandaag toch een rijdag worden.
Als we vlak na de camping een bordje Hoodoos zien slaan we af en gaan even kijken of het een hike is of niet.
Het is een kleine wandeling over een asfaltpad, het was even zoeken voor we de Hoodoos zagen, eigenlijk pas na het lezen van het informatiebord.
Er waren in totaal 4 uitzichtpunten, wij hebben er twee van gedaan, net leuk voor een vroege ochtend wandeling.

SAM_2307Eerst gaan we richting Calgary, zouden we toch bijna langs komen op weg naar de volgende plek.
In Airdrie, een voorstad van Calgary zit een Walmart supercenter, we hebben gisteren de voorraden geïnventariseerd en gekeken wat we nog nodig denken te hebben.
Garmin heeft de opdracht gekregen ons er heen te leiden via binnendoor wegen en niet via de highway.
Het was alleen niet de bedoeling dat hij ons dwars door Canmore zou laten rijden, terwijl er nog meerdere afslagen waren naar de 1a.
We rijden steeds verder weg van de Canadese Rocky Mountains, het landschap wordt opener, een verademing van het opgesloten zitten tussen de bomen.
We zien nog wat fabrieken waar vrachtwagens met grote keien naar toe gaan, geen idee wat er gefabriceerd wordt, we moeten er zelfs nog even stoppen voor een locomotief, gelukkig zonder wagons, anders hadden we daar wel een poosje moeten blijven staan.

SAM_2309Onderweg komen we verschillende Jaknikkers staan, ook hier wordt er olie gewonnen. SAM_2321Verder veel grasland, wat alleen geschikt is om koeien op te laten grazen en af en toe een verdwaalde boerderij.
We stoppen even bij Ghost Resevoir Provincial Recreation Area, een gigantisch kunstmatig meer.
Het meer ligt in de uitlopers van de Rocky Mountains op een hoogte van 1188 meter (3898 feet) en is gelegen aan de noordelijke oever van de higway 1  en de Trans-Canada Highway passeert een korte afstand naar het zuiden.
Het werd opgericht in 1929 met de voltooiing van de Ghost Dam, en werd ontwikkeld, het land werd gehuurd van de Morley Indianen door Calgary Power Ltd.
Het meer en de dam worden voornamelijk gebruikt voor energieopwekking.

SAM_2315Bij Cochrane zien we de prachtigste huizen aan ons voorbij gaan wel allemaal in afgeschermde community’s.
Al snel vinden we, euh garmin, de Dollarama en de Walmart, samen op het zelfde parkeerterrein.
De Dollarama is best groot en netjes, we werden dan ook weer erg hebberig en er verdween weer het een en ander in het winkelwagentje.
Bij de Walmart doen we de laatste boodschappen en snuffelen nog even tussen de kleding, hier hebben ze volgens mij een andere kledinglijn dan in Amerika of ze zijn overgegaan naar een andere, ik kan er weinig van mijn gading vinden.
Alleen voor onze kleinzoon vind ik nog twee stoere shirts.
Ik betaal cash, wel vroeg om alles uit te geven, maar dan kunnen we er ook niet mee blijven zitten, alleen realiseerden we ons niet dat er waarschijnlijk nog betaalde douches komen, waar een Loonie in moet en dat we ook nog moeten wassen.
Als het niet anders kan dan pinnen we nog wel wat.
We rijden verder en worden op een gravelroad gestuurd, we trappen er niet in en rijden rechtdoor toch blijft garmin erg standvastig en we besluiten om er toch maar in te rijden, nu was deze weg wel heel erg goed te rijden, we hebben al ergere asfaltwegen meegemaakt..
Garmin had het helemaal goed en we komen op de weg naar Drumheller uit, ondertussen hebben we toch wel trek gekregen en de ervaring leert dat we niet moeten wachten tot we op de camping zijn dan kan het weer wel eens 15.00hr worden.
Restarea zijn er niet te vinden en we parkeren de camper dan ook in een dam, eten onze bammen en gaan verder, wat denk je, even later rijden we een schitterende restarea voorbij.
Als we Drumheller binnen rijden zoeken we het informatiecenter, al vlug zien we het op de borden staan, de camper wordt geparkeerd op een plek waar het achteraf niet mag de parking was alleen bedoeld voor personeel van het hospital.
De ingang van het informatiecenter is door een gigantische dinosaurus, World’s Largest Dinosaur 26.2 meter hoog, voor 2 dollar mag je in de dinosaurus naar boven klimmen.

SAM_2331We krijgen goede informatie over wat er te doen is in de omgeving, doordat we nog een dag voorlopen hebben we veel tijd voor de bezienswaardigheden in deze omgeving.
We maken nog wat foto’s van Dinosaurussen die op de hoeken van de straat staan en in het waterpark voor we de camping opzoeken die een paar honderd meter verder op zit, net over de Red Deer River.

SAM_2336 SAM_2341Als we op de plek staan verzamelen we de was en gaan eerst de laundry onveilig maken.
En inderdaad daar gaat ons laatste kleingeld aan op, we hebben nog precies 1 Loonie en 30 cent, als alle was is gedaan.

SAM_2343Dat wordt toch nog even pinnen, we rijden terug naar de stad en pinnen een klein bedrag voor de komende dagen, ik wissel het in de camping winkel om voor wat Loonies voor de douches.
Verder genieten we van het mooie weer en maken ondertussen de verslagen ik plaats foto’s bij de afgelopen dagen.
Tegen 22.00hr gaan ik naar binnen en zoek eerst de douches op voor ik weer verder ga.

25 juni
Drumheller e.o.

dag 26

Gisteravond rond 24.00hr nog even naar mijn ouders gebeld, via skype, we hebben hier een goede en stabiele internetverbinding.
Ik was toch goed bezig, kreeg een ingeving over de wekker, die een eigen leven lijdt.
Blijkbaar vangt hij niet het goede signaal op, maar kunnen we hem handmatig op de goede tijdzone zetten, tot nu toe doet hij wat hij moet doen, de goede tijd geven.
Voor het geval dat hij het niet weer goed zou dan heb ik ook de wekker op mijn telefoon gezet en die naast me gelegd, dit was niet zo’n goed idee om 6.30hr werd ik al gewekt door een appje wat binnen kwam en er volgden er nog een paar, dan maar opgestaan.
Het is als vanouds weer 8.15hr als we van de camping wegrijden, als we de brug over gaan wanen we ons in Jurassic park, er is een grote Dinosaurus boven de bomen te zien, het is dezelfde die de deur van het visitorcenter bewaakt.

SAM_2516Het is nog bewolkt de zon doet wel pogingen om door te komen, het licht is nog niet ideaal om al naar de Badlands te gaan.
We besluiten daarom ook eerst de 11 one lane bridges over de Rosebud River te doen, we rijden door Rosedale een oud mijnwerkersstadje en eigenlijk een gehucht, vroeger woonden er 350 mensen en nu nog maar 30.
De Rosebud River komt hier samen met de Red Deer River, over de Rosebud River liggen 11 bruggen waar maar een voertuig tegelijk op kan.

SAM_2352Op het eind wordt de weg een gravel road en draaien we terug, we rijden nu naar de Star Mine Suspension Bridge.
De Star Mine Suspension Bridge is een 117 meter lange voetgangers hangbrug over de Red Deer River.
Gebouwd in 1931,voor de werknemers van Star Mine, in 1958 is deze brug opnieuw gebouwd en is nu een toeristische attractie.
We lopen de brug over en nemen wat foto’s, vandaag geen zin in een lange hike.

SAM_2357 SAM_2366Ondertussen komt de zon goed door en rijden we naar de Hoodoos in het Badland gebied.
Aan de weg staat een groep Hoodoos die bezocht kunnen worden via een trap en een uitgezet pad, als we boven zijn kunnen we nog een stukje verder lopen.
Allebei hebben we zoiets van is dat alles, verwend dat we zijn door de gebieden met Hoodoos rond Page in Arizona.

SAM_2383

SAM_2404 SAM_2399We zijn dan ook maar iets langer dan een half uurtje in dit gebied, we zien onderaan de Badlands nog een pad lopen en daar draaien we in, een klein stukje is geasfalteerd maar na de bocht is het een en al gaten en putten.
Na een klein stukje kunnen we niet verder en draaien terug.
We rijden nu langs de Badlands en zien op sommige plekken ook Hoodoos staan, er is geen mogelijkheid om te stoppen, volgens mij expres zo gedaan, zodat er niet door Jan en alleman gehiked kan worden en zo de boel te vertrappen.
We stoppen bij de Atlas Coal Mine Museum, als we daar rond lopen komt er een medewerker vragen of we vragen hebben, no not at this moment, meteen wordt er uitgelegd welke excursies te doen zijn en wat het kost.
We hebben allebei geen zin om ondergronds de mijn in te gaan, we lopen wat rond en krijgen toch wel een indruk hoe het een en ander in zijn werk ging, en wikipedia doet de rest.
De sub-bitumineuze steenkool uit de Drumheller mijnstreek werd vooral gebruikt voor de verwarming huizen, koken en elektrische generatie.
Het werd ook gebruikt om de stoomlocomotieven van de Canadian National en Canadian Pacific Railways te laten rijden.
De platliggende naden waren makkelijker te ontginnen dan die in meer bergachtige gebieden, met lagere niveaus van methaan gas.
Het kolen-mijnbouw tijdperk duurde 1911-1984, toen de Atlas de mijnen nummer 3 en 4 sloten.
De Atlas nummer 3 mijn structuren worden behouden en vormen de basis van de National Historic Site.
De mijn is voorzien van de laatste houten kolenzeef, gebouwd in 1937, de zeef is een kolenlaad en sorteermachine.
De Atlas is de laatste van 139 mijnen die ooit geëxploreerd werden in de vallei.

SAM_2420 SAM_2424We rijden weer richting Drumheller en stoppen toch even aan de kant van de weg voor een aantal mooie Hoodoos.

SAM_2435Als we willen beginnen aan de North Dinosaur Trail worden we tegen gehouden door een wegwerker, we mochten de weg niet inslaan daar waren ze de spoorlijn aan het weghalen.
Dan doen we het maar anders om en beginnen we met de South Dinosaur Trail, op een gegeven moment worden we de hoogte in gejaagd, als we bovenkomen zien we het dal nog net liggen.
We maken een stop bij Orkney viewpoint, hier hebben we een schitterend zich top de Red Deer Valley en de Dinosaur Trail.

SAM_2459Onze volgende stop is de Bleriot Ferry die vaart heen en weer over de Red Deer River, om verder te kunnen over de North Dinosaur Trail.
We mogen op de veerboot, deze is gratis en zo worden we naar de ander kant gevaren, het is maar een klein stukje, maar zonder brug kom je daar niet.

SAM_2466SAM_2469We gaan naar het viewpoint Horsethief Canyon, je kan hier naar benden lopen, maar dat gaan wij niet doen, het is midden op de dag en een graag of 27.
Horsethief Canyon is zo genoemd, omdat de canyon werd gebruikt door Amerikaanse paardendieven in het oude westen, om gestolen paarden op weg naar de paardenmarkten in Alberta te verbergen.
Ondertussen kregen de paarden ook nog een ander brandmerk.

SAM_2480We gaan weer verder met de trail en komen de Little Church tegen, dit is een heel klein kerkje waar plaats is voor 6 personen en de dominee en dan moet hij niet al te lang zijn anders moet hij gebogen voor de kansel staan.
Deze kerk werd voor het eerst gebouwd door de plaatselijke aannemer Trygve Seland, in samenwerking met de ministeriële Association in 1968 en werd gereconstrueerd door gevangenen van de Drumheller instelling in 1991.
Het werd ontworpen als een plaats van verering en bemiddeling en niet alleen een toeristische attractie.

SAM_2486 SAM_2485 SAM_2492Bij de plaatselijk Golfclub maken we nog een foto van de Dinosaurussen die daar staan.

SAM_2482 SAM_2484Vlak daar in de buurt ligt het Royal Tyrell museum of Palaeontology, volgens de mevrouw in het visitorcenter heb je 2 á 3uur nodig om dit te bezichtigen, nu zijn we niet van die museum bezoekers en het was warm en ik had er geen zin in en we rijden dan ook door.
We willen lunchen in het Midlnd Provincial Park and McMullen Island, de parking was daar erg klein en de auto’s die er stonden waren niet op handige plekken geparkeerd, een boom geeft schaduw maar dat was geen officiële parkeerplaats, we rijden en rondje en zoeken een andere plek.
Dit werd de parking van het Dinosaur museam, na de lunch zijn we naar de giftshop en aansluitend het museum ingegaan, dit was klein en leuk en simpel.
Al vinden we de fossielen wel puntgaaf en twijfelen dan ook over de echtheid, de prijzen waren in ieder geval niet mis.
Wij hebben ook een stuk fossiel thuis dat zat in een partij stenen voor in de cactustuin, die is dan wel niet zo puntgaaf, maar wel mooi.

SAM_2495 SAM_2501 SAM_2505We zoeken nog even de Walmart op, voor een paar cadeautjes en houden het verder gezien, het is bloedje heet en we gaan op de camping relaxen in de schaduw.
De verslagen maken we buiten, de temperatuur is daar nog prima voor, ondertussen zien we de camping vollopen, terwijl het nog maar donderdag is, ik heb al gezocht op internet of het een lang weekend is voor de Canadezen, maar heb niks kunnen vinden wel dat het de 1ste juli Canada Day is.
Op deze nationale feestdag, wordt het aannemen van de grondwet op 1 juli 1867 en de onafhankelijkheid van Canada herdacht en gevierd.
Als we buiten de verslagen zitten te maken valt er een takje of blaadje uit de boom, als ik omhoog kijk zie ik twee vogels zitten, als we beter kijken blijken het twee uilen te zijn.

SAM_2523Heel de camping komt kijken en vragen wat we zien.
Het werd te donker om te kunnen fotograferen, met de verrekijker kunnen we ze nog volgen, op een gegeven moment zitten ze samen te knuffelen op een kale tak, duidelijk een paartje.

26 juni
Tookanay NP

dag 27

Vanmorgen op normale tijd opgestaan, ontbeten en de karweitjes gedaan rijden we al om 8.05hr van de camping.
Onze eerste stop is bij een benzinepomp waar ze maar $ 1,08.9 de liter vragen, nu is de benzine in Alberta toch al een stuk goedkoper dan in British Columbia, maar zo goedkoop hadden we hem alleen eergisteren gezien in een voor stadje van Calgary.
De volgende stop is de Horseshoe Canyon, die hebben we gisteren bewust overgeslagen, omdat we daar vandaag toch langs kwamen.

SAM_2543 SAM_2555Ook hier vinden we weer de Columbian Ground Squirrel.
Vandaag hebben we bewust de Highway gekozen, het is een lange rit en dat over smalle binnenweggetjes, deze keer maar niet.
We zien onderweg hele velden met gele bloemetjes, dat is Canola, wij zouden zeggen koolzaad.
Canola is een plantaardige olie die gewonnen wordt uit de zaden van koolzaad(Brassica napus).
De olie is in principe geschikt voor menselijke consumptie maar heeft enkele minder aangenaam smakende bestanddelen.
In Canada staat koolzaadolie bekend als ‘canola oil’ omdat het woord ‘rapeseed oil’ onaangename associaties opwekt.
Canola’ is een samentrekking van ‘Canada Oil’.
Voor Calgary zien we de bergtoppen van de Canadese Rocky Mountians al verschijnen, al duurt het nog even voor we weer in de bergen zijn.
Net voor we af moeten slaan zie ik de Olympische Springschansen staan, voor ik dat goed en wel besef zitten we al op de afslag.

SAM_2560 SAM_2558Het is gewoon kilometer vreten en wordt er weinig gestopt, restareas kennen ze niet en voor een sanitaire stop gaan we even de weg af en zoals gewoonlijk is er amper 100meter verder een mooie restarea.
We maken wel even een stop bij Lac des Arcs, zoals blijkbaar iedereen het is er redelijk druk, in het meer ligt een eilandje waar twee Adirondack stoelen op staan, waarschijnlijk moet je er naar toe zwemmen of varen.

SAM_2565Om 11.30hr rijden we Banff NP binnen, om Banff NP in te komen stond een behoorlijke rij wij omzeilen de rij om de andere baan te kiezen, een pas hebben we al, op deze manier missen we het parkkrantje van Kootenay NP.
Er is verder niks meer waar we eventueel informatie kunnen krijgen, we zullen het met de omschrijving op de borden moeten doen.
We rijden nog geen 5 minuten in Banff NP en we komen in langzaam rijdend verkeer terecht en dat op allebei de rijbanen, als we wat verder kunnen kijken zien we dat het een lange file is.
Het duurt dan ook zo’n 20 á 25 minuten voor we weer kunnen door rijden, het bleek dat er maar een rijbaan beschikbaar was, op de andere waren ze berriers aan het plaatsen.
Bij het plaatsje Banff zie ik 3 Bighornsheeps staan alleen twijfel ik of het Deer is geweest, maar goed het was wildlife.
We zien overal hekken staan, zodat er zo min mogelijk wildlife op de Highway kan komen, er zijn op verschillende plaatsen wildlifeviaducten gemaakt zodat de dieren toch van het ene bos naar het andere kunnen.

SAM_2573We maken een stop bij de het Bow River viewpoint, omdat we geen genoeg krijgen van het wilde blauwe water.

SAM_2574Bij Boom Lake picknickarea gebruiken we de lunch en rijden dan zo Alberta uit en British Columbia in en meteen ook het Kootenay National Park in.
De tijd kan weer een uur terug en winnen we dus een uur, vandaag.
We missen de afslag naar het vieuwpoint voor de Stanley Glacier, wat we al eerder aangaven alles staat hier slecht aangegeven, soms alleen maar aan de andere kant van de weg, alleen voor het tegemoet komend verkeer.
Nu is de maximum snelheid hier ook 90 klimeter pet uur en dat wordt door de meeste ook nog overschreden, eigenlijk veel te hard voor een National Park.
Onze volgende stop is de Tokumm creek, die gaat door de Marple Canyon over in de Vermilion River.
We dachten dat het een kleine wandeling was en hadden de camper niet op slot gedaan, we zijn nog wel een stukje verderop gegaan voor wat foto’s, maar durfden de hele trail toch niet aan,nu hadden we daar ook de goede schoenen niet voor aan.

SAM_2580 SAM_2584De trail naar de Numa falls was gesloten, er was een brug weggespoeld en dan houdt het natuurlijk al snel op.
Verderop maken we een stop bij de Vermilion River waar de Simpson River weer op uitkomt, we stoppen alleen voor wat foto’s het is loei heet en om dan te gaan hiken is niet echt verstandig.

SAM_2594Nu zijn de meeste hiken hier ook wel heel erg lang de meeste meer dan 10 kilometer.
In de berm zie ik de oranje bloemen weer staan die we de afgelopen weken regelmatig gezien hebben, altijd in de berm en op plaatsen waar niet te stoppen was.
Rob dacht dat het een Leliesoort zou kunnen zijn, nu konden we stoppen en hij heeft gelijk, het was een daglelie.
Aan die zelfde berm lag ook nog een watertje daar in zwommen een aantal forellen, het water was zo helder dat we ze goed konden zien.

SAM_2608 SAM_2609Als we verder rijden en een beetje klimmen zien we in een bocht een schitterend blauw meertje liggen, de parking is er vlakbij, we lopen er door het bos heen.
Lang leve de muskieten, die vallen meteen aan.
Het meer is een strak blauw watertje, geen zuchtje wind en een mooie reflectie, er vliegen honderden Libellen rond, moeilijk te fotograferen.

SAM_2611 SAM_2614Even later steekt er een windje op en we zien de golfjes van de ene naar de ander kant gaan.
Dit meertje had geen naam er staat ook nergens aangegeven.
We stoppen nog bij de Kootanay River Overlook en zien daar een paar boten in het water, ze hoeven alleen maar wat bij te sturen het voortbewegen doet de stroming in de rivier wel.

SAM_2619Dit was de laatste overlook voor we naar de camping gaan, deze ligt aan het begin van het plaatjes Radium Hot Spring, we reserveren een site en gaan dan weer terug naar het park om sowieso een parkkrantje te halen.
We rijden dan het park weer in en gaan nog even naar de Hotspring, deze hebben we niet gevonden, alleen het zwembad wat gevuld moet zijn met water uit de Hotspring.
We lopen nog een stukje om een overzicht te krijgen van het dal en de Sinclair creek, deze creek loopt ook achter de camper langs.

SAM_2632Op de valreep gaan we nog even naar het informatiecenter on te zien of ze informatie hebben over Glacier National Park wat we morgen willen bezoeken.
Achter het visitorcenter is de heel kruisgang afgebeeld, Our Lady Queen of Peace of Stations of the Cross, deze willen we morgenochtend doen met 32 graden was het nu veel te warm.

SAM_2641Op de camping zette we de stoelen in de schaduw aan het water, dit gaf heerlijke verkoeling al werden we wel leeg gezogen door de muggen, de Deet gaf uitkomst.
Na het eten nog een poosje buiten tot het toch wel ging afkoelen het gras werd al nat, het blijkt dat ze hier het gras heel vaak besproeien en het vrijwel altijd wat nattig is, het heeft ook een mooie groene kleur en zou op een golfbaan niet misstaan..

27 juni
Glacier NP/ Revelstoke NP

dag 28

Vannacht toch wel last gehad van het kreekje wat achter de camper liep, toch op normale tijd opgestaan het was dan ook net 8.10 dat we van de camping weg reden.
Ik wilde graag naar Queen of Peace, de kruisgang van Jezus uitgebeeld door verschillende beelden groepen.
Jammer dat er hier ook vandalisme is, er waren verschillende beelden kapot.
Het is een wandelingetje van een klein half uurtje, langer als je de gebeden bidt die erbij horen.

SAM_2646 SAM_2650 SAM_2651 SAM_2652 SAM_2653Voor we verder gaan moet er eerst getankt worden, hier is de benzine 22 cent per liter duurder, dan gisteren.
Vanaf Radium Hot Spring volgen we de Columbia River naar Golden, deze is kronkelt door het Columbian Wetland, een moerasachtig gebied.
Soms het de swap dichtbij en dan weer wat verder weg, op de droge gedeeltes zien we koeien en paarden lopen, en af en toe een huis.
Aan de ander kant van de weg staan meer huizen of boerderijen en veel grasland.
Tussen Parson en Nicholson, zien we Osprey nesten, een Osprey maakt zijn nest vaak op een paal, we hebben al verschillende keren gezien dat daar dan speciaal palen voor worden geplaatst, maar ze kunnen ook een nest maken op een elektriciteitspaal.
Het eerste nest wat we zagen en ook bewoond was was dus in zo’n elektriciteitspaal gemaakt.
Alle andere nesten op een speciale daarvoor bestemde paal, deze palen hebben daar ook een plateau voor.
We hebben 6 nesten gezien en daarvan waren er 5 nesten bewoond, bij twee zijn gestopt voor foto’s, bij een nest zat de andere ouder in de boom de wacht te houden. SAM_2669SAM_2666SAM_2675Er was een groot meer in de buurt er is dus voldoende eten aanwezig om alle hongerige bekkies te voeren.
Golden rijden we de brug over de Kicking Horse River over, we stoppen er niet want we zijn er van de week nog geweest, we zijn onderweg naar Glacier National Park.
Het is 11,25hr als we Glacier NP binnen rijden, de temperatuur is al flink hoog zo te voelen.
We hadden al gezien dat er in het eerste stuk geen hike voor ons is, we rijden dan ook door naar het welcomecenter,   voor een goede map en wat informatie.
Voor we daar zijn moeten we moeten we 5 Avalanchetunnels door, een is er redelijk lang met bochten en ik houd niet van tunnels.

SAM_2683Bij het Welcomecenter is ook het Roger Pass Memory Garden, een gedenkteken voor de mensen die de Canadian Pacific Railway en de Trans-Canada Highway en voor de arbeiders die in de lawine van 1910 stierven, wat uiteindelijk leidde tot de stopzetting van het spoor door Rogers Pass.

SAM_2692SAM_2699Er is een televisieploeg aan het filmen een park medewerker is alles aan het vertellen in het Frans, misschien voor een Franstalige zender.
We zien ook enkele kanonnen staan, deze werden gebruikt om een gecontroleerde avalanche te bewerkstelligen.

SAM_2697Als we verder rijden zien we een schitterende waterval er is plek om te stoppen, wat we dan ook doen, we zien dat de waterval vanaf verschillende punten tot een grote waterval gevormd wordt.

SAM_2703We lunchen bij Rock Garden om na de lunch de trail te gaan lopen, we starten goed en worden weer het bos ingestuurd, wat door de hoge temperatuur niet zo heel erg is.
De naam zegt het al Rock Garden, een rotstuin dus al is die toch ietsje anders dan thuis.
Op een gegeven zien we een groep rotsen en als we daar bij komen gaat de temperatuur plots enkele graden naar beneden en voelden we een koude tocht, heel apart.
Als we ineens een heleboel belopen paadjes zien en geen borden besluiten we terug te gaan, hebben geen zin om te verdwalen.

SAM_2706 SAM_2709We rijden verder en moeten door 3 tunnels deze zijn speciaal zo gemaakt dat een lawine erover hen gaat en meestal in stukken die lawine gevoelig zijn.
We rijden ook in het park over de highway, het park is pas ontstaan nadat de highway was aangelegd, omdat het een highway is mag er 90 kilometer per uur gereden worden, voor mensen die van A naar B moeten is dat prima, maar voor toeristen veels te hard.
We rijden nog een stukje buiten het park om vervolgens in een ander park te komen, Mount Revelstoke National Park.
We doen de Skunk Gabage Trail een loopje van een half uur over een boardwalk, alleen het eerste stuk is naar beneden over een pad met wat los grind.
De boardwalk gaat over een stuk Wethlands (swamp) gebied, ook hier hebben ze Berenklauw en Kattestaarten in overvloed.
Het is loei heet en we zijn dan ook blij als we een beetje in de schaduw kunnen lopen.

SAM_2716 SAM_2717 SAM_2719Dan rijden we het park weer uit om later het park weer in te gaan om de Meadows in the Sky Parkway te rijden, dat is een weg van 26 kilometer lang en hij klimt 1600 meter.
Er zitten 16 switchbacks in de weg, redelijk stijl, maar niet zo stijl als we al gehad hebben.
Onderweg zijn verschillende viewpoint een aantal nemen we daarvan mee, op 1 viewpoint konden we niet keren zo klein was de parking daar en in het Rainforest hadden we geen zin, dit hebben we al genoeg gezien.

SAM_2722SAM_2724Als we boven komen doen we de trail rond het Balsam Lake, een klein ondiep meertje met heel veel muskieten en grote steekvliegen.
We hebben Deet in de camper maar op een of andere manier gebruiken we dat niet op momenten dat het heel hard nodig is.
Er lag daar ook nog een hoopje sneeuw te smelten, dat het daar nog niet zo heel lang sneeuwvrij was
konden we goed aan de wildflower zien er bloeide nog weinig, wel zagen we weer een Lelieachtige geel bloemetje, dat bloeide daar op verschillende plekken.

SAM_2730SAM_2732SAM_2735Na lek geprikt te zijn besluiten we om een camping op te gaan zoeken, we willen nog wat kilometers van morgen eraf rijden, om zodoende een dag eerder in Surrey aan te komen dan gepland.
We kunnen dan nog een dag relaxen en wat shoppen, ik merk aan mezelf dat ik het wel gehad heb en aan rust toe ben.
We rijden dan ook nog een uurtje door en komen uit in Salmon Arm, dit ligt aan een arm van het gigantische Shuswap Lake.
De eigenaar van de camping vertelde dat het op dit moment heel erg warm is voor de tijd van het jaar, vanmiddag bereikte de thermometer een waarde van 39 graden, morgen zou het 41 graden worden.
We krijgen een plaatsje beneden op een veld waar de campers toch wel dicht op elkaar staan, wij hebben de laatste plaats in de rij en zodoende maar aan een kant buren.
Het bleef lang warm en we hebben dan ook tot bij 21.30hr buiten gezeten, voor de douche moesten we de heuvel op en dat wilden we graag doen als het nog een beetje licht was.
Na de douche binnen de verslagen gemaakt, ondertussen is de temperatuur aan het zakken, voor vannacht geven ze 17 graden af.
Het internet is om te huilen vrijwel niks mee te doen de verslagen zullen dan ook morgen pas geplaatst worden.

button2 button3